Τη φράση του τίτλου την εκστόμισε ο Δ. Αβραμόπουλος, που αφού ενημερώθηκε και έστησε το μηχανισμό του στο υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας (ανανέωσε και την επίπλωση του γραφείου του, γιατί ένας εστέτ σαν κι αυτόν δεν μπορεί να έχει την ίδια επίπλωση και μοκέτα με τη λαϊκάτζα τον Κακλαμάνη), πλάκωσε τις επισκέψεις στα νοσοκομεία και τις δηλώσεις, για να ‘χουν ν’ ασχολούνται μαζί του τα ΜΜΕ.
Εγραψε και πάλι ιστορία ο μεγάλος, κατακτώντας μια ακόμα πρωτιά. Οπως έγινε ο πρώτος αρχηγός κόμματος το οποίο ουδέποτε κατέβηκε σε εκλογές, έτσι έγινε και ο πρώτος υπουργός που δηλώνει ότι «η Υγεία δεν χρειάζεται περισσότερα λεφτά». Οι προκάτοχοί του (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) ουδέποτε τόλμησαν να δηλώσουν κάτι τέτοιο. Συνήθως το ‘ριχναν στην κλάψα: «Ξέρουμε, όσα λεφτά κι αν διαθέσουμε ποτέ δεν θα είναι αρκετά για την Υγεία, αλλά υπάρχει στενότητα από τον προϋπολογισμό και πρέπει να κινηθούμε στα όρια του εφικτού και όχι του επιθυμητού»…
Τι έχει κατά νου ο Αβραμόπουλος; Να εντείνει την τακτική των συγχωνεύσεων νοσοκομείων. Στο μάτι έχει βάλει το Γενικό Νοσοκομείο Δυτικής Αττικής (πρώην Λοιμωδών), ένα νοσοκομείο που προσφέρει υπηρεσίες στους απόκληρους των περιοχών Αγίας Βαρβάρας και Αιγάλεω, για να επανδρώσει με το προσωπικό του το «Αττικό» στο Χαϊδάρι. Το «Αττικό» που υπολειτουργεί, με αποτέλεσμα να παραμένουν αδρανείς 350 ολοκαίνουργιες κλίνες, επειδή στο νοσοκομείο εργάζονται μόλις 500 εργαζόμενοι (πολλοί με μεταγωγές από άλλες κλινικές) και για να λειτουργήσει πλήρως χρειάζονται άλλοι 1.100! Ας αφήσει τα παραμυθάκια ο «κύριος Τίποτα» και ας ζητήσει από την κυβέρνησή του να προκηρύξει θέσεις και να στελεχώσει το «Αττικό». Οσο για το Δυτικής Αττικής, ας φροντίσει για τον εκσυγχρονισμό του κι όχι να μιλάει για «τριτοκοσμικές εικόνες», επειδή έχει στο μυαλό του να του βάλει λουκέτο.
