«Το τέλος του κόσμου αναβλήθηκε, καθώς η παγκόσμια οικονομία δεν πέφτει σε άβυσσο, αλλά και πάλι αντιμετωπίζει προβλήματα» δήλωσε χτες ο Νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Γκρούγκμαν, συμπληρώνοντας πως η ανάκαμψη θα είναι «αργή και οδυνηρή». «Η μεγαλύτερη ανησυχία μου είναι μήπως η έξοδος από την κρίση καθυστερήσει, με σοβαρές συνέπειες στην πολιτική και κοινωνική σταθερότητα. Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουμε χάρτη πλοήγησης. Το μοναδικό μοντέλο είναι η περίοδος της Μεγάλης Κρίσης. Αυτή έληξε με ένα τεράστιο πρόγραμμα δαπανών γνωστό ως Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και δε θέλουμε να επαναληφθεί κάτι τέτοιο» είπε ο κ. Γκρούγκμαν.
Ημερησία
Η διεθνής οικονομική κρίση δεν επιτρέπει βάσιμες προσδοκίες για βελτίωση των όρων διαβίωσης για τα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν πείθει πλέον ότι διαθέτει τα πολιτικά εργαλεία για να διασφαλίσει τα κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών και ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και συνθηκών απασχόλησης για όλους. Το κοινωνικό κράτος, ως προνομιακό πεδίο πολιτικής για την Κεντροαριστερά και την Αριστερά, συνεχίζει σταδιακά να καταρρέει (…) στη μάχη της 4ης Οκτωβρίου κυριαρχεί ο φόβος για το χειρότερο.
Ξ. Κοντιάδης (Εθνος)
«Ελπίζω ο Θεός να προστατεύσει τον Ομπάμα από τις σφαίρες που σκότωσαν τον Κένεντι. Ελπίζω ο Ομπάμα να μπορέσει να φέρει αλλαγή», είπε ο κ. Τσάβες (στον Λάρι Κινγκ). Βεβαίως δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική σε ορισμένες αμερικανικές πολιτικές, κάνοντας λόγο για «δύο Ομπάμα» (…) «Οι Αμερικανοί γνώριζαν για το πρόσφατο πραξικόπημα στην Ονδούρα και το υποστήριξαν. Εξ ου και η αντίφαση που πρέπει να αντιμετωπίσει ο Ομπάμα. Υπάρχουν άραγε δύο Ομπάμα; Ας ελπίσουμε να επικρατήσει εκείνος που μίλησε εδώ (σ.σ.: στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών) χθες».
Το Βήμα
Ενα από τα πράγματα που είχαμε την τελευταία 20ετία από το ’90 και μετά είναι ότι, παρά τις εναλλαγές κομμάτων στην εξουσία, υπήρξε μια συνέχεια στην πολιτική. Με τις αδυναμίες της, αλλά υπήρξε πολιτική συνέχεια.
Γ. Αλογοσκούφης
(Βήμα της Κυριακής)