♦ «Τα λόγια του Αλέξη» σε συσκευασία ροζ και λευκών μπαλονιών. Αέρας κοπανιστός. Δε θα διαφωνήσουμε, φυσικά, έχουμε όμως ένα ερώτημα: εσείς που τα πιστέψατε αυτά τα λόγια, που αποδείχτηκαν αέρας κοπανιστός, κάνατε κάποια αυτοκριτική; Δεν λέμε να αυτομαστιγωθείτε, αλλά να αναρωτηθείτε: γιατί τα πίστεψα αυτά τα λόγια; Μήπως φταίει κάτι στο πολιτικό και θεωρητικό μου επίπεδο; Μήπως πρέπει ν’ αρχίσω να ψάχνω τα πράγματα πιο βαθιά; Μήπως πρέπει ν’ αλλάξω συμπεριφορά έναντι εκείνων που δεν κατάπιαν αμάσητα τα λόγια του Αλέξη, αλλά προειδοποιούσαν εξαρχής ότι είναι όλα ψέματα, παρουσιάζοντας και μια συγκεκριμένη επιχειρηματολογία γι’ αυτή τους την προειδοποίηση; Γιατί δεν ήθελα ν’ ακούσω κουβέντα όταν μου τα έλεγαν; Δεν μπορεί να είχα δίκιο και τότε, που δεν τους άκουγα (τους λοιδορούσα κιόλας), και τώρα, που είδα ότι αυτά που πίστεψα ήταν αέρας κοπανιστός. Αν δεν προβληματιστείτε, καταρχάς, σ’ αυτή την κατεύθυνση, τότε τζάμπα κλαψουρίζετε. Στην πραγματικότητα, ψάχνετε από τώρα τον επόμενο Αλέξη.
♦ Σε μαρμαρόπλακα στην Πλατεία Ναυαρίνου της Θεσσαλονίκης απαθανατίστηκε (λέμε τώρα) το στένσιλ. Τον ανθρωποκεντρισμό τον καταλαβαίνουμε. Με την εξημέρωση έχουμε μια δυσκολία, διότι δεν έχουμε και τις διανοητικές ικανότητες των συνθηματογράφων. Ισως αναφέρονται στην εξημέρωση των ζώων. Βέβαια, η εξημέρωση των ζώων άρχισε πριν από μερικές χιλιάδες χρόνια και συνεχίστηκε με όλα τα γνωστά κοινωνικά συστήματα: πρωτόγονο κομμουνισμό, δουλοκτησία, φεουδαρχία, καπιταλισμό, σοσιαλισμό (όσο υπήρχε στην ΕΣΣΔ), οπότε αναρωτιόμαστε πώς γίνεται να συνωστίζονται στον κοινό παρονομαστή «πολιτισμός της εξημέρωσης» συστήματα κοινωνικής οργάνωσης τόσο διαφορετικά (και ανταγωνιστικά) μεταξύ τους. Μάλλον, όμως, είναι και πάλι το χαμηλό διανοητικό μας επίπεδο που γεννά τέτοιες απορίες. 'Η μήπως ο… ανθρωποκεντρισμός μας; Δηλαδή, το ότι εμείς βλέπουμε την ιστορική διαδοχή των συστημάτων οργάνωσης των ανθρώπινων κοινωνιών, ενώ αν βλέπαμε την Ιστορία από την άποψη των εξημερωμένων (από τον άνθρωπο) ζώων, τότε θα διαπιστώναμε ότι στην Ιστορία υπάρχει μόνο ένας πολιτισμός. Αυτός της εξημέρωσης. Μήπως όμως βλέποντας έτσι τα πράγματα κατεβαίνεις στο επίπεδο της… κότας που απεικονίζει το στένσιλ; «Ωχ, Παναγία μου», που έλεγε και ο Χάρρυ Κλυν σε μια παλιά ταινία…
♦ Πρέπει να εκφράσουμε την κάθετη διαφωνία μας με τους εργαζόμενους που διαδήλωσαν μ' αυτό το πανό στις 12 Νοέμβρη. Είστε θρασείς, κυρίες και κύριοι. Με κυβέρνηση της Αριστεράς τολμάτε να γράφετε τέτοια πράγματα; Η κυβέρνηση αυτή δεσμεύτηκε ότι θα βάλει τέλος στο ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας. Και το απέδειξε με τα 14 αεροδρόμια…