♦ Ρατσιστή, το παιδί σου χρειάζεται δυο φιάλες αίμα – Βρες το ελληνικό – Οσο κι αν ψάξεις, Ελληνες και μετανάστες έχουμε το ίδιο αίμα – Κοινωνικά Ιατρεία Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης-Δράμας-Ρεθύμνου-Αγ. Νικολάου (αφίσα)
Η αφίσα απεικονίζει δυο φιάλες αίμα. Δυο φιάλες που μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό. Ποιος μπορεί να ξεχωρίσει το αίμα με βάση φυλετική προέλευση; Είναι μια κίνηση που χρειαζόταν. Από γιατρούς προς πολίτες. Για να βάλει κάποια πράγματα στη θέση τους. Θα περιμέναμε αυτή την κίνηση να την κάνουν τα επίσημα συνδικαλιστικά όργανα των γιατρών. Δίνοντας μια συντριπτική απάντηση στους νεοναζί που προσπαθούν να μολύνουν ακόμα κι αυτόν τον χώρο, που έχει σ’ ένα βαθμό μείνει εκτός εμπορευματοποίησης. Ευτυχώς, ακόμα δεν πληρώνουμε για το αίμα που χρειάζονται οι άνθρωποί μας όταν νοσηλεύονται. Τρέχουμε σε φίλους και γνωστούς για να βρούμε αίμα. Οι νεοναζί ακόμα κι αυτό προσπαθούν να το βρομίσουν με την προπαγάνδα και την πρακτική τους. Γι’ αυτό και χρειάζεται να μιλήσουν οι γιατροί.
♦ Στο αφεντικό μαλάκας στο μετανάστη μάγκας (ανυπόγραφο σύνθημα με μαύρο σπρέι)
Ποιος μπορεί να διαφωνήσει μ’ αυτό που λέει το σύνθημα; Πόσοι δεν είναι αυτοί που σκύβουν το κεφάλι στους ισχυρούς και βγάζουν το άχτι τους στους αδύναμους; Πόσοι μετανάστες δεν κάνουν το ίδιο απέναντι σε πιο αδύναμους από τους ίδιους; Κι αφορά, άραγε, μόνο τους μετανάστες αυτή η συμπεριφορά; Δεν χαρακτηρίζει, επίσης, το ιεραρχικό σύστημα σε κάθε χώρο εργασίας; Δουλοπρέπεια απέναντι στους ανώτερους, αυταρχισμός απέναντι στους υφιστάμενους. Δεν χαρακτηρίζει, ας πούμε, τις συμμορίες των οπαδών των ομάδων, που ψάχνουν να βρουν ξεμοναχιασμένους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας για να τους τσακίσουν, αλλά στέκονται σούζα μπροστά στον πρόεδρο και τους μπράβους του; Στον καπιταλισμό αυτή η κοινωνική συμπεριφορά είναι μόνιμη. Είναι καθεστώς. Γι’ αυτό και αυτού του τύπου τα συνθήματα δεν έχουν καμιά αποτελεσματικότητα, καμιά απήχηση πέρα από μερικούς «μυημένους» που μοιράζονται τις ίδιες ιδέες. Περισσότερο βγάζει το άχτι του αυτός που τα γράφει, παρά επιδιώκει να περάσει ένα μήνυμα και να προβληματίσει σε σχέση μ’ αυτό. Το σύνθημα στο ντουβάρι, όμως, είναι μέσο προπαγάνδας. Και η προπαγάνδα πρέπει να γίνεται έτσι που να προβληματίζει και όχι να «πικάρει», να ενοχλεί.
♦ Mπάνιο – Εκλογές 1-0 (σύνθημα με μαύρο σπρέι)
Κρίνοντας από τον γραφικό χαρακτήρα, που είναι ίδιος με διπλανό σύνθημα που γράφει «Μπουρλότο και φωτιά σε τράπεζες και φυλακές» και έχει υπογραφή «αλφάδι», ο αντιεξουσιαστής συνθηματογράφος θεωρεί ότι έκανε το καθήκον του ως προς την αντιεκλογική προπαγάνδα. Προβάλλοντας έναν πολιτικό πρωτογονισμό που προσβάλλει τον αναρχισμό ως ιδεολογικοπολιτική κατεύθυνση και όχι αυτό που θεωρεί αναρχισμό ο συνθηματογράφος. Αυτός δεν αντιλαμβάνεται καν πως η αντίληψή του δεν διαφέρει από το life style. Απολίτικοι νεαροί με μούσκουλα και νεαρές με τάνγκα ενδιαφέρονται μόνο για να παρουσιάσουν τα κάλλη τους στην παραλία. Το ίδιο προβάλλει ως αντίπαλο δέος στις εκλογές και ο συνθηματογράφος. Θλίψη!