♦ 1η Μάη 2011 – Αντίσταση & Αγώνας για τα δικαιώματά μας – Απεργιακή συγκέντρωση Πλ. Κλαυθμώνος 11.00 πμ – ΕΚΑ-ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (αφίσα)
♦ 1η Μάη 2011 – Μαζί με το ΠΑΜΕ και την Κοινωνική Συμμαχία να γίνει ο εργαζόμενος λαός δύναμη ανατροπής και εξουσίας – Κυριακή 1η Μάη Σύνταγμα 10 πμ – ΠΑΜΕ (αφίσα)
♦ 1η Μάη – Ανατροπή των αντεργατικών νόμων-μέτρων κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου – της κυβέρνησης και της αντιλαϊκής πολιτικής – Εργατική συγκέντρωση 10.30 πμ Μουσείο – Το μέλλον ανήκει στον κόσμο της δουλειάς – Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Ιδιωτικού & Δημόσιου τομέα (αφίσα)
♦ Πρωτομαγιά 2011 – Ενάντια στα Μνημόνια τον Πόλεμο και το Ρατσισμό – Στάση πληρωμών και διαγραφή του χρέους – Κλείστε τις βάσεις όχι Σχολεία και Νοσοκομείο – Ασυλο στους πρόσφυγες Νόμιμοι οι μετανάστες – Απεργίες Καταλήψεις μέχρι τη νίκη – Ολοι στο Μουσείο 10πμ – Επιτροπή Αλληλεγγύης Συνδικαλιστών και Συνδικάτων (αφίσα)
Μπουκέτο πρωτομαγιάτικων αφισών. Από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΕΚΑ μέχρι… περίχωρα του ΣΕΚ (τελευταία αφίσα), τα οποία περίχωρα του ΣΕΚ διαφοροποιούνται αισθητά από τα περίχωρα του ΝΑΡ (πρωτελευταία αφίσα), καίτοι κατά τα άλλα συμμετέχουν όλοι… αρμονικότατα στο εκλογικό σχήμα ΑΝΤΑΡΣΥΑ (το οποίο θέλουν να εμφανίζουν ως όχι στενά εκλογικό, αλλά ως επαναστατικό μετωπικό εργαλείο).
Αρκετές οι διαφορές στις αφίσες. Η επίσημη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, για παράδειγμα, στέκεται στα εργατικά δικαιώματα, βερμπαλίζει με τα περί «αντίστασης κι αγώνα», δε λέει λέξη, όμως, για Μνημόνιο, τρόικα και προπαντός κυβέρνηση. Ετσι, πίσω από την αοριστία του κεντρικού συνθήματος χώρεσαν μια χαρά οι πράσινοι, οι βένετοι και οι ροζ του ΣΥΝ.
Το ΠΑΜΕ σερβίρει τη νεότευκτη «κοινωνική συμμαχία». Πρόκειται για το καινούργιο κοσκινάκι του Περισσού, που ήρθε ν’ αντικαταστήσει παρόμοιες θολές έννοιες του παρελθόντος (τις έχουμε ξεχάσει και δεν έχουμε χρόνο να τις ψάξουμε στ’ αρχεία μας). Ποιοι χωράνε στην «κοινωνική συμμαχία»; Οσοι ψηφίζουν Περισσό ή όσοι ενδεχομένως να ψηφίσουν Περισσό. Γι’ αυτό, άλλωστε υπάρχει αναφορά στη λέξη εξουσία, χωρίς επιθετικό προσδιορισμό. Καλά, το επίθετο προλεταριακή έχει εξοβελιστεί, αλλά ούτε καν λαϊκή; Σκέτη εξουσία, διά του κοινοβουλίου, βεβαίως, βεβαίως.
Οι… πρωτοβάθμιοι καλούν σε ανατροπές. Των νόμων, των μέτρων, ακόμα και της κυβέρνησης. Για να ‘ρθει τι, άμα ανατραπεί η κυβέρνηση; Αγνωστο. Σιγά μη μπορούν να συμφωνήσουν για να το γράψουν και στην αφίσα. Βάζουν το κλασικό περί του μέλλοντος που ανήκει στον κόσμο της δουλειάς (και στους μικροαστούς; διότι και αυτοί είναι της δουλειάς) και… ενοποιούνται.
Οι του ΣΕΚ τα βάζουν όλα. Μνημόνια, πολέμους, ρατσισμό, χρέος, βάσεις, πρόσφυγες, μετανάστες και καταλήγουν στο αιώνιο μότο: απεργίες και καταλήψεις μέχρι τη νίκη.
Ξέρετε τι ενώνει αυτές τις κατά τα άλλα διαφορετικές αφίσες; Οτι καμιά δεν μιλά για κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Καμιά δεν μιλά για τσάκισμα του καπιταλισμού και εγκαθίδρυση μιας εργατικής εξουσίας. Ολες ξεκινούν από την ίδια αφετηρία. Κι ήταν Πρωτομαγιά…
