♦ Δεν έμαθαν να μας σέβονται, τώρα θα μάθουν να μας φοβούνται. Αιώνια θα μας βρίσκουν μπροστά τους (Καταλήψεις Σχολών Αθήνας)
Είμαι υποχρεωμένος να κάνω το συνήγορο του διαβόλου. Γελαδοσυνήγορος; Ε, τι να πω, το συνήγορο της αγελάδας; Μπα. Προς μοσχάρι φέρνει. Μοσχοαναθρεμμένη που λένε. Οπως τα περισσότερα γαλάζια παιδιά. Κοίτα τώρα, από αλλού το ξεκίνησα, αλλού πάει. Είπα γαλάζια παιδιά. Και σκέφτηκα το ταλαίπωρο το μοσχάρι, συγνώμη, τον ταλαίπωρο το ΔΑΠίτη. Που είναι υποχρεωμένος, για να κρατήσει ανοιχτό το παράθυρο στο μέλλον -δηλαδή στο γλείψιμο και στην καριέρα- να τρέχει να σπάσει τις καταλήψεις. Αυτό δεν είναι ταλαιπωρία, αυτό είναι το μαρτύριο του Ιώβ. Να τρώει και τις μούτζες και ενίοτε τις μπούφλες από πάνω. Ποιος, αυτός, ο άρχοντας του πανεπιστημίου. Ο γαλαζοαίματος, ο ιντριγκαδόρος, ο πρώτη δύναμη. Χάλια, χάλια αδιόρθωτα. Να μη μπορεί να πιει μια φραπεδιά με την ησυχία του, κανονίζοντας τις εκδρομές του, τις διακοπές του στη Μύκονο. Τέτοια κατάσταση. Ας γυρίσουμε στη δικηγορία της αγελάδας. Πώς να σας σεβαστεί; Είχατε βγει αποφασιστικά στους δρόμους; Είχατε ταρακουνήσει την εξουσία; Είχατε ζορίσει τη κυβέρνηση; Πώς να σας σεβαστεί; Ν.Δ. είναι. Η αγελάδα. Τον πλούτο έχει μάθει να σέβεται. Το κεφάλαιο να υπηρετεί. Τα ΜΑΤ, τους εισαγγελείς και τα κάγκελα να χρησιμοποιεί ως κύριο εκπαιδευτικό σώμα. Ούτε τώρα που σας φοβούνται σας σέβονται. Κάνουν πως σας σέβονται. Δηλώνουν πως σας σέβονται και πως σας υπολογίζουν. Από πίσω ξέρετε τι σούρνουν. Αλλά τί σας νοιάζει; Εύσημα από αυτούς θέλετε να εισπράξετε; Εύσημα από δαύτους, από το σκυλολόι τους; Τέτοια ζητάνε μόνο οι αριστεροί του κοινοβουλίου. Οποιος αγωνίζεται, από το δρόμο παίρνει εύσημα. Από τους «ταπεινούς» παίρνει εύσημα. Δεν τα εξαργυρώνει όμως. Γιατί τότε μπαίνει στο δικό τους στρατόπεδο. Και αντί να τον βρίσκουν αιώνια μπροστά τους, τον έχουν αιώνια πλάι τους. Αιώνιο «συνεργάτη» τους.
♦ Νέα πολεμική τέχνη κατά φοιτητών, «ΑΕΙ-ΚΟΥΤΣΙΚΟΥ» (ΑΣΚΤ)
Ετσι κι αλλιώς, πόλεμος είναι, αγαπητοί φίλοι. Πόλεμος αδυσώπητος. Και τον πόλεμο για να τον κερδίσεις πρέπει να δράσεις πολεμικά. Μόνο τότε είσαι σίγουρος ότι θα κερδίσεις. Αφού έχεις το δίκιο. Γιατί δεν σημαίνει ότι επειδή έχεις το δίκιο κερδίζεις. Αν ήταν έτσι… Πολεμικές τέχνες, λοιπόν! Πολεμικές τέχνες των μαζών. Καταλήψεις, συνελεύσεις, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, ενημέρωση του λαού. Ολα τα όπλα, όλες οι τακτικές, όλες οι δράσεις. Και μετά, άσ’ τους να παρακαλάνε.
♦ Παλαιοκώστα, βγάλε τα παιδιά, ξεφτίλισε τους μπάτσους για άλλη μια φορά (σύνθημα της φοιτητικής πορείας)
Και το χιούμορ -το ανατρεπτικό, όχι το ξενέρωτο- στους δρόμους αναπτύσσεται.
