Εκανε ένα δεκαήμερο να εμφανιστεί δημόσια ο Σι Τζινπίνγκ και αμέσως βγήκε η… είδηση: έγινε πραξικόπημα και ανατράπηκε! Η «είδηση» έγινε πρώτο θέμα στο Twitter! Μέχρι που εμφανίστηκε καμαρωτό-καμαρωτός ο Σι σε μια έκθεση, μαζί με όλη την ανώτατη ηγεσία του κινέζικου καθεστώτος, και οι διακινητές της «είδησης» τα έβαψαν μαύρα. Οι διακινητές, όχι οι εμπνευστές. Οι τελευταίοι εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία, ποντάροντας στη μανία κάποιων να παραστήσουν τους… έγκυρους δημοσιογράφους. Η πολιτική αφέλεια, η βλακεία και κάποια συμπλέγματα γίνονται πρώτη ύλη στα χέρια των επαγγελματιών της προπαγάνδας. Εμείς τώρα τι να πούμε; Οτι είδηση που δεν μπορεί να διασταυρωθεί ή να επιβεβαιωθεί δεν είναι είδηση; Οτι ειδικά ειδήσεις που αφορούν «συνωμοσίες» πρέπει να αντιμετωπίζονται με αυστηρή επιφύλαξη (δηλαδή, καταρχάς απόρριψη και μετά συστηματικό ψάξιμο); Προς το παρόν τουλάχιστον, έχουμε συνείδηση ότι θα μιλήσουμε «εις ώτα μη ακουόντων». Αμα δυναμώσει το επαναστατικό κίνημα, θα δυναμώσει και η σωστή πληροφόρηση (ή -σωστότερα- αντιπληροφόρηση).
ΥΓ. Γιατί δεν εμφανίστηκε επί δεκαήμερο ο Σι; Πιθανότατα γιατί ακολουθούσε τους κανόνες της καραντίνας, μετά από το ταξίδι του στην Κεντρική Ασία. Οι κινέζοι ιμπεριαλιστές ηγέτες έχουν αποδείξει ότι την πολιτική του zero covid την πιστεύουν, δεν την εφαρμόζουν για τα μάτια του κόσμου.
Για τα μάτια της Νίκης
Eμείς τουλάχιστον δεν θυμόμαστε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να ψέγει με τόσο απαξιωτικό τρόπο κυβερνητικό βουλευτή. «Η προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων και η εύκολη κριτική σε όσους έχουν την ευθύνη στο πεδίο δεν είναι συμπεριφορά που ταιριάζει στους βουλευτές της παράταξής μας», δήλωσε ο Οικονόμου αναφερόμενος στον Κυρανάκη. Ο οποίος, μέσα στο γνωστό ακροδεξιό του οίστρο έγραψε: «Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν μας φταίει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ για την άθλια εικόνα παρακμής σε φοιτητικές εστίες και πανεπιστήμια», γιατί «είμαστε 3,5 χρόνια κυβέρνηση και συζητάμε ακόμα τα ίδια πράγματα. Οι βουλευτές ψηφίζουμε νόμους για τα πανεπιστήμια ξανά και ξανά, οι οποίοι δεν εφαρμόζονται στην πράξη». Και στόχευσε ευθέως την Κεραμέως ρωτώντας: «Θα εφαρμόσει επιτέλους το υπουργείο Παιδείας και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα τους βασικούς κανόνες που έχει ψηφίσει το Κοινοβούλιο;». Η Κεραμέως, ως γνωστόν, έχει γερές πλάτες στο Μαξίμου, γι’ αυτό και ο… ρέφερι Οικονόμου πήρε εντολή να δείξει κίτρινη κάρτα στο δεξιό εξτρέμ.
ΥΓ. Γιατί ο Κυρανάκης να τα βάλει με την Κεραμέως; Αυτός εκλέγεται στο Νότο, αυτή στο Βορρά. Στο Νότο αναμένεται να κατέβει ο Θεοδωρικάκος. Μήπως αυτόν ήθελε να χτυπήσει και μπερδεύτηκε;
Ξανά μανά τα ίδια
Αφού τελείωσαν τα σενάρια με τις διάφορες «ασθένειες» του Πούτιν, τώρα καταπιάνονται με τα σενάρια διαδοχής του: αποχωρεί μόνος του, ανατρέπεται ή δολοφονείται, γίνεται στρατιωτικό πραξικόπημα, γίνεται λαϊκή εξέγερση κτλ. Και να τα ονόματα των υποψήφιων διαδόχων για κάθε σενάριο. Ολα δε τα σενάρια προϋποθέτουν ότι η Ρωσία θα χάσει… οπωσδήποτε τον πόλεμο στην Ουκρανία. Θα θέλαμε να ήμασταν από καμιά μεριά να βλέπαμε πώς αντιμετωπίζουν ο νέος τσάρος του Κρεμλίνου και οι στενοί συνεργάτες του αυτά τα σενάρια.
Κρείττον του λαλείν το σιγάν
Στοχασμός (λέμε τώρα) του Νάσου Ηλιόπουλου για το φλερτ της ΝΔ με τον Βελόπουλο: «Βέβαια, ένα κόμμα που έχει χωνέψει και έχει μεταβολίσει τον Πλεύρη, τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη, δεν θα δυσκολευτεί στον Βελόπουλο». Σωστά, αλλά δικαιούται να το πει ο εκπρόσωπος ενός κόμματος που χώνεψε τον Καμμένο, βαφτίζοντάς τον εκπρόσωπο της… πατριωτικής Κεντροδεξιάς, και μεταβόλισε το σύνολο σχεδόν της κοινοβουλευτικής του ομάδας, με αποτέλεσμα αυτοί και αυτές να φιγουράρουν ως βουλευτές, ευρωβουλευτές και πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ;
Ομοιος στον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα
Ο Μπακογιάννης έδωσε το «Βραβείο Δημοκρατίας» στον… Ζελένσκι. Ο οποίος αυτή τη φορά δεν συνοδευόταν στην οθόνη από τους γνωστούς… σταρ του νεοναζισμού, τις σκατόφατσες ντε που τον συνόδευαν την άλλη φορά, όταν συνδέθηκε με την ελληνική Βουλή. Εμείς τώρα τι να πούμε; Να επαναλάβουμε ποιος είναι ο Ζελένσκι που μέχρι την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία αντιμετωπιζόταν στην Ευρώπη ως διεφθαρμένος αυταρχικός ηγέτης; ‘Η να σχολιάσουμε τον Μπακογιάννη; Αρκεί η παροιμία του τίτλου.
Για να το λέει, κάτι θα ξέρει
Εγραψε ο (είμαι δεξιός και δεν το κρύβω) Μανώλης Κοττάκης (η έμφαση δική του): «Αυτό που συμβαίνει στο εσωτερικό του ελληνικού κράτους αυτή την εποχή δυστυχώς δεν έχει όμοιό του. Η σκανδαλώδης περίοδος Σημίτη… ωχριά. Οι προαγωγές στις Ενοπλες Δυνάμεις, στην ΕΛ.ΑΣ., στη Δικαιοσύνη, στην Εκκλησία, σε ελεγκτικούς μηχανισμούς, σε ΜΜΕ, παντού εξαρτώνται και από τη σύμφωνη γνώμη ολιγαρχών! Οχι από την κυβέρνηση μόνο. Το τι σέβη υποβάλλονται αυτόν τον καιρό κάθε φορά που «ανοίγει» μια δημόσια θέση ανώτατου δικαστή, επιθεωρητή Αστυνομίας, ανώτερου αξιωματικού, μητροπολίτη, ακόμη και παρουσιαστή πρωινής εκπομπής δεν λέγεται. Είναι απίστευτο. Η έκταση της διάβρωσης του κράτους από ιδιωτικά συμφέροντα είναι ασύλληπτη. Δεν θα ήταν υπερβολή να επισημάνω ότι το κράτος, ο σκληρός πυρήνας της εξουσίας του, ιδιωτικοποιείται διαρκώς. «Παραδίδεται» με ψηλά τα χέρια σε ολιγάρχες. Παραδείγματα, κάθε μέρα!».