- Τι πόνος στο στομάχι είν’ αυτός; Kλαυθμός και οδυρμός στα σιωνιστικά μίντια: Θέλαμε να εξαφανίσουμε τη Χαμάς στη Γάζα και τους παραδώσαμε τη Δυτική Οχθη σε ένα πιάτο με χρυσάφι. Εδώ και τρεις ώρες, οι εορτασμοί και τα συνθήματα για την τρομοκρατία και τη Χαμάς δεν έχουν σταματήσει στη Ραμάλα.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις στην Ελλάδα συστήνουμε… ξυδάκι, αλλά δεν ξέρουμε πώς λέγεται στα εβραϊκά.
- Oχι άλλο κάρβουνο (συγγνώμη: ξύδι). Η εικόνα μιλάει από μόνη της και δεν χρειάζεται να ειπωθούν περισσότερα, γράφει η ανάρτηση κάποιου σιωνιστικού Μέσου.
Ρε παιδιά, αφού σας το είπε ο επικεφαλής ψυχίατρος του υπουργείου Υγείας: να αποφεύγετε τις σκληρές εικόνες και να βλέπετε μόνο αισιόδοξα ντοκιμαντέρ. Εσείς εκεί, εθισμένοι στο πιο σκληρό ναρκωτικό… Φταίνε οι Παλαιστίνιοι που τα σιωνιστικά κανάλια είχαν απευθείας σύνδεση με το απαγορευμένο στο Ισραήλ Αλ-Τζαζίρα και μετέδιδαν live τις σκηνές από τον Καταυλισμό της Τζαμπάλια και τη Χαν Γιούνις; Γιατί δεν τους ρίχνει μια απαγόρευση ο Νετανιάχου, αφού δεν μπορούν να αυτολογοκριθούν;
- Σοφή συμβουλή: Μια σοφή συμβουλή δίνει στους συμπατριώτες του σιωνιστές ο συγγραφέας Ρούμπικ Ρόζενταλ: Δεν υπάρχει εικόνα νίκης, δεν υπάρχουν καρποί της νίκης, ίσως ήρθε η ώρα να απολαύσουμε τους καρπούς της ήττας!
- Δε θα θέλατε να την έχετε κορούλα ή εγγονούλα; Ενα κοριτσάκι στη Χαν Γιούνις, περιμένοντας την παράδοση των σιωνιστών αιχμάλωτων μπροστά από το γκρεμισμένο σπίτι της οικογένειας Σινουάρ, απαγγέλλει στίχους, απαντώντας στους στίχους που είχε απαγγείλει ο Σινουάρ και έδειξε πρόσφατη εκπομπή του Αλ-Τζαζίρα («η κόκκινη λευτεριά βρίσκεται πίσω από πόρτες που ανοίγουν με ματωμένα χέρια»).
Και για τη λευτεριά, η κόκκινη πόρτα υπάρχει για κάθε χέρι που χτυπά. Χτύπησες την πόρτα, ω Γιάχια, κι οι πόρτες ανοίγουν μπροστά σου, σπάνε στα δυο με το ραβδί σου. Γίνε το μισό τους, το άλλο μισό εμείς. Γιατί η δικαιοσύνη είναι η αλήθεια και γνωρίζει τα δικαιώματά μας από δύση σ’ ανατολή. Και για τη λευτεριά, η κόκκινη θάλασσα δεν μπορεί να κοπεί στα δύο χωρίς να σπάσει το ραβδί σου, Γιάχια. Εγώ απλά την ιστορία καταγράφω, εγώ είμαι η αντίσταση της μικρής Γάζας. Το όνομά μου είναι Τζουαϊρία Αντουάν.
Υπόκλιση!
- Το ξαναείπαμε: ξυδάκι! Σιωνιστική εφημερίδα Maariv: Η διαδικασία της παράδοσης είχε σημαντική συμβολική αξία. Το όχημα που μετέφερε τους ισραηλινούς αιχμαλώτους περίμενε σχεδόν 40 λεπτά, προκειμένου να περάσει μπροστά από το σπίτι του Γιάχια Σενουάρ, ο οποίος σκοτώθηκε ενώ εργαζόταν για την ταπείνωση του Ισραήλ. Μπορούσαν να τους μεταφέρουν από τα οχήματα των αιχμαλώτων στα οχήματα του Ερυθρού Σταυρού, αλλά η Χαμάς καθυστέρησε εσκεμμένα, επειδή το Ισραήλ καθυστέρησε την επιστροφή των εκτοπισμένων στη βόρεια Γάζα. Βουλωμένο γράμμα διαβάζετε…
Οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι δεν έχουν δίκιο οι (Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου) συνάδελφοι της Maariv. Τα μιλεούνια των Παλαιστίνιων που μαζεύτηκαν στη Χαν Γιούνις δεν μαζεύτηκαν για να αποθεώσουν τους μαχητές και να τιμήσουν τον συμπατριώτη τους μάρτυρα ηγέτη Σινουάρ, αλλά για να δουν τη βεντέτα των αιχμάλωτων, την Αρμπέλ Γεχούντ, που η κυβέρνηση Νετανιάχου είχε απαιτήσει να την αφήσουν πριν από τους άλλους αιχμάλωτους (τι «δόντι» έχει η οικογένειά της ή η ίδια;). Επομένως, για την κοσμοσυρροή φταίει η σιωναζιστική κυβέρνηση. Πλάκα κάνουμε, όπως αντιλαμβάνεστε. Δείτε και ένα σχετικό βιντεάκι.
- Ρητορικό ερώτημα: Ποιος είπε ότι ο λαός δεν αγαπά την Αντίσταση, όταν όλη η Γάζα είναι εδώ, όλη η Λωρίδα της Γάζας; λέει ο νεαρός. Ελα μου, ντε…
- Και τώρα, παρακαλούμε να σταθείτε σε στάση προσοχής για να διαβάσετε δήλωση της εκπροσώπου του Λευκού Οίκου: Πρέπει να αλλάξουμε τα προγράμματα εκπαίδευσης και θρησκευτικής διδασκαλίας στη Γάζα, ώστε να μην δημιουργηθεί μια γενιά που να εξυμνεί την τρομοκρατία! Ανάπαυσις…
- Koυίζ για δυνατούς λύτες: Ποιοι θα φτάσουν πιο γρήγορα στον «σαμάλ» (με παχύ το σίγμα);
Αυτοί;
Αυτοί;
‘Η αυτοί;
Εχει σημασία και ο διάλογος:
-Πού πηγαίνετε;
-Στη Γάζα.
–Με τα πόδια;
-Με τα πόδια, τρέχοντας.
–Δημοσιογράφος: Αυτό είναι ένα μήνυμα σε όλους όσοι είπαν κάποια στιγμή ότι οι Παλαιστίνιοι πούλησαν τη γη τους. Ανθρωποι περπατούν 30 χιλόμετρα, από τη Χαν Γιούνις στην Πόλη της Γάζας, για να φτάσουν στα σπίτια τους που είναι κατεστραμμένα.
-Παλαιστίνιος οδοιπόρος (γυρίζει και διορθώνει τον δημοσιογράφο): Ηρθαμε από το νότο, από τη Ράφα, σταματήσαμε στο Μαουάσι της Χαν Γιούνις και συνεχίζουμε προς τη Γάζα με τα πόδια.
-Ο θεός να σας φυλάει.
-Περιμέναμε αυτή τη στιγμή, να γυρίσουμε στη Γάζα και να φιλήσουμε το χώμα της.