Πεντοζάλης
Γράφτηκε ότι την επίθεση στις μετοχές των ελληνικών συστημικών τραπεζών (το «σορτάρισμα» στη χρηματιστηριακή αργκό), που οδήγησε στη «μαύρη Τετάρτη» της 3ης του Οκτώβρη, την οργάνωσαν τραπεζικά μονοπώλια όπως η Morgan Stanley, η JP Morgan, η Merrill Lynch και η Bank of America. Η είδηση πρέπει να είναι αληθινή. Δε βγαίνουν στα ξεκούδουνα τέτοιες ειδήσεις. Από την άλλη, μόνο τόσο «χοντροί» κεφαλαιούχοι θα μπορούσαν να κάνουν τέτοια επίθεση, όχι οι τζογαδόροι που περιμένουν να πάρουν καμιά «πληροφορία». Πρόκειται για τους ίδιους ομίλους σε εκπροσώπους των οποίων είχε απευθυνθεί πριν από δυο εβδομάδες στη Νέα Υόρκη ο Τσίπρας αυτοπροσώπως, για να τους καλέσει να έρθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα, η οποία είναι πλέον μια χώρα «κανονική», δηλαδή ασφαλής για τα κεφάλαιά τους. Τον άκουσαν, τον πίστεψαν και… ήρθαν να επενδύσουν.
ΥΓ. Πρόκειται για τις ίδιες «αγορές» που σύμφωνα με την προεκλογική δέσμευση του Τσίπρα, θα χόρευαν πεντοζάλη (με τον ίδιο να κάνει τον λυράρη)!
Κύλησε ο τέτζερης
«Η συνεργασία με την κυρία Στεργιοπούλου διεκόπη κατόπιν δικής μου αποφάσεως». Μ' αυτή τη λακωνική (και με εμφανή τη στενοχώρια) δήλωση ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος Μπουμπούκος το χωρισμό του από την «καθηγήτρια» που δίδασκε στο «σχολείο» του (με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ελληνική Αγωγή», ότι «εδώ πριν από δεκατρία εκατομμύρια χρόνια γεννήθηκε ο πρωτάνθρωπος, ο Ελλην ο λευκός, ο εκπρόσωπος της αρίας φυλής».
Είναι προφανές από τη δήλωση του αντιπροέδρου Μπουμπούκου ότι αναγκάστηκε να απολύσει την «καθηγήτρια». Ισως να μην το επέλεξε μόνος του, αλλά να του το διεμήνυσε ο πρόεδρος Κούλης. Κακιά κουβέντα γι' αυτήν δεν είπε, πάντως. Ούτε για την «επιστημονική» διδασκαλία της. Αλλωστε, ως τηλεπλασιέ διαφήμιζε τα βιβλία της. Είναι στενοχωρημένος και για έναν πρόσθετο λόγο. Με το τζέρτζελο που έγινε επλήγη το brandname της «Ελληνικής Αγωγής». Κι εδώ μιλάμε για μπίζνες, για λεφτά.
Δε θ' ασχοληθούμε, βέβαια, με την «επιστημοσύνη» της αποπεμφθείσας, που ανακάλυψε Ελληνες όταν η Ελλάδα δεν υπήρχε ούτε ως γεωγραφικός σχηματισμός. Θα σημειώσουμε, όμως, ότι δεν πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο. Ο φασισμός και η ακροδεξιά έχουν στο οπλοστάσιό τους ένα κράμα χυδαίας μεταφυσικής, μυστικισμού, αποκρυφισμού, συνωμοσιολογίας, θρησκοληψίας κτλ. Η ανάπτυξη της ιδιωτικής τηλεόρασης τους έδωσε τη δυνατότητα να κάνουν χρυσές μπίζνες μ' αυτό το υλικό που το πουλάνε με το κιλό. Μετά, για κάποιους από δαύτους ήρθε και η ώρα της αστικής πολιτικής. Ενταγμένοι όλοι στην εθνικοφασιστική Ακροδεξιά. Τυχαίο; Ασφαλώς όχι, όπως δεν είναι τυχαία η μετακίνηση μερικών απ' αυτούς στην «κανονική» Δεξιά.
Ψιλό γαζί
«Δεν γίνεται συζήτηση αν θα πασοκοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ή όχι, αλλά με ποιους κοινωνικούς και πολιτικούς συμμάχους θα μπορέσει στη μετεκλογική περίοδο να σχηματίσει μια βιώσιμη κυβέρνηση που να ανταποκρίνεται προγραμματικά και αποτελεσματικά στις ώριμες και πιεστικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας». Μας δουλεύει ο Θοδωρής Δρίτσας (συνέντευξη στα «Νέα», 9.10.18). Δεν υπάρχει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που να μην κατηγορεί τη Φώφη και την ηγετική ομάδα των πασόκων, ότι απορρίπτει την προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας «αποκλειστικά με τον ΣΥΡΙΖΑ». Φώναξαν ακόμα και τον πρόεδρο των ευρωσοσιαλδημοκρατών να κάνει ομιλία στην Αθήνα υπέρ της συνεργασίας ΚΙΝΑΛ-ΣΥΡΙΖΑ. Κι ο Τσίπρας δεν αφήνει μάζωξη των σοσιαλδημοκρατών ηγετών στην οποία να μη συμμετάσχει.
Ο,τι και να κάνουν οι φορείς της ψευτοαριστερής φλυαρίας τύπου Δρίτσα δεν μπορούν να πείσουν κανέναν για τις προθέσεις τους. Αλήθεια ποιους «κοινωνικούς συμμάχους» έχουν σήμερα (τους «πολιτικούς συμμάχους» τους ξέρουμε, είναι η Ακροδεξιά του Καμμένου) και ποιους αναζητούν για αύριο; Η αστική τάξη είναι ο μοναδικός κοινωνικός σύμμαχός τους.
«Χρειαζόμαστε όργανα που θα στρατευθούν στη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές και στην επανάκαμψη στην ενεργό δράση μελών και στελεχών μας που έχουν αποστασιοποιηθεί», λέει ο Δρίτσας. Και συμπληρώνει: «Ο κόσμος της Αριστεράς χρειάζεται έμπνευση και μια νέα εκκίνηση». Η «έμπνευση» που θα οδηγήσει στη «νέα εκκίνηση» είναι η νίκη στις επόμενες εκλογές! Ομολογουμένως, πολύ… οραματικό αυτό.
Μια ωραία ατμόσφαιρα
«Είναι σωστή η κριτική που ακούγεται ότι κινδυνεύουμε να αντιγράψουμε την πρακτική του ΠΑΣΟΚ με την περιθωριοποίηση του κόμματος. Βλέπετε, πασοκοποίηση δεν είναι να θεωρείς σπουδαία τη Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, αλλά να αντιγράφεις τις πρακτικές του, για παράδειγμα να χρησιμοποιείς φιλικά ΜΜΕ για να διαβάλεις συντρόφους με τους οποίους δεν συμφωνείς». Τι εννοεί ο… ποιητής (Χριστόφορος Παπαδόπουλος, βουλευτής, στέλεχος της φράξιας των 53+ του ΣΥΡΙΖΑ); Ποιος χρησιμοποίησε, ποιο φιλικό ΜΜΕ, ενάντια σε ποιον σύντροφο; Επειδή στα αστικά κόμματα έχουν συνηθίσει να διεξάγουν το φραξιονιστικό αγώνα με μισόλογα και υπαινιγμούς, να… αποκωδικοποιήσουμε εμείς. Εννοεί ότι ο Παππάς χρησιμοποίησε τη φυλλάδα του Βαξεβάνη για να συκοφαντήσει τον Τσακαλώτο!
Ο Βαξεβάνης δεν έγραψε κάτι για τον Τσακαλώτο. Εγραψε για τον ξάδερφό του που έχει εισπρακτική εταιρία. Γιατί αυτό θεωρείται χτύπημα κατά Τσακαλώτου; Εχουν κάποιου είδους σχέσεις τα ξαδέρφια; Παραπέρα: σε τι ακριβώς διαφωνούν Παππάς και Τσακαλώτος, υπουργοί στην ίδια κυβέρνηση, ώστε ο πρώτος να οργανώνει επιχείρηση διαβολής του δεύτερου;
Δεν περιμένουμε απαντήσεις. Απλά διαπιστώνουμε ότι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι… μια ωραία ατμόσφαιρα. Οταν ένα αστικό κόμμα βαδίζει προς την εκλογική ήττα, βγαίνουν τα μαχαίρια κι αρχίζουν τα… συντροφικά μαχαιρώματα.
Μαχαιρώματα
Εκτός των άλλων, ο Βαξεβάνης έγραψε τα παρακάτω, φωτογραφίζοντας τον Τσακαλώτο:
«Σήμερα όμως η χώρα δεν έχει ανάγκη από διαπραγμάτευση αλλά από πολιτική. Πολιτική που αφορά την καθημερινότητα, το θεσμικό έργο που θα εκσυγχρονίσει τη χώρα, τις επιλογές που πρέπει να γίνουν για να ορθοποδήσει. Απέναντι σε αυτή την απαίτηση υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να αντιλαμβάνονται την πολιτική ως παζάρι περικοπών και διαδικασία συμψηφισμών. Ιδιόμορφα βολεμένοι στον δρόμο που χάραξε η τρόικα, ικανοποιημένοι εξάλλου από τον ρόλο κυρίαρχου που τους έχει αποδώσει στη ζωή των ανθρώπων, είναι ικανοποιημένοι απολαμβάνοντας τη σκιά του δέντρου της εξουσίας χωρίς να τους ενδιαφέρει το δάσος.
Η πολύχρονη διαδικασία των διαπραγματεύσεων δημιούργησε περσόνες και λογικές έξω από τη λογική της κυβέρνησης. Άλλοι επειδή συνήθισαν να τους χτυπάει στην πλάτη η Μέρκελ, άλλοι επειδή θέλουν να καλύψουν την πλάτη τους αναπαράγουν τις λογικές και δυστυχώς τη διακυβέρνηση τρόικας».
Βυζαντινισμοί
Ρώτησαν τον Ιερώνυμο για την κόντρα του με τον Βαρθολομαίο και απάντησε: «Αγαπάμε τον πατριάρχη μας, αγαπάμε το πατριαρχείο μας, το σεβόμαστε, το στηρίζουμε όσο μπορούμε». Είχε και συνέχεια όμως: «Αγαπάμε τον πρωθυπουργό μας, τους πολιτικούς μας όλους, και όπου έχουμε δυνατότητα λόγου βοηθάμε και συμπαραστεκόμαστε». Η κορύφωση ήρθε απνευστί: «Ολους αυτούς (σ.σ. δηλαδή, πατριάρχη, πρωθυπουργό, πολιτικούς) τους αγαπάμε και τους σεβόμαστε, αλλά θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αγαπάμε πιο πολύ απ' όλους την Εκκλησία και την πατρίδα». Οπου «Εκκλησία και πατρίδα» διαβάστε «την πάρτη μας». Και να σκεφτεί κανείς ότι η νέα… πνευματική κόντρα (που είχε σαν αποτέλεσμα να ρίξει ο Ιερώνυμος πόρτα στον Βαρθολομαίο, την προηγούμενη βδομάδα που αυτός επισκέφτηκε την Αθήνα, έχει ως επίδικο μια εκκλησιά στο κτήμα Προμπονά! Πού να μην αγαπιόντουσαν κιόλας…
Strange fruit
Ονομα δανεισμένο από την ιστορία της σοβιετικής διαστημικής: «Σπούτνικ». Κομματικό κατά τα άλλα το φεστιβάλ: ΣΥΡΙΖΑ και ξερό ψωμί. Ευκαιρία για όλους να κάνουν την περατζάδα τους, ντυμένοι «κάζουαλ». Από Δούρου μέχρι Τσίπρα. Και όλους τους συριζαίους υπουργούς (όχι ο Καμμένος δεν πήγε). Και βέβαια, ευκαιρία για φωτογραφίες, τις οποίες ανέβασαν μετά τα επιτελεία στα «κοινωνικά Μέσα». Κατά προτίμηση με παιδιά (η προσωποποίηση της αθωότητας) και μετανάστες με σκούρο χρώμα (προσπάθεια απενοχοποίησης από την αντιμεταναστευτική κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ). Strange fruit, όπως τραγουδούσε η μεγάλη Μπίλι Χολιντέι (αναφορά στους λιντσαρισμένους μαύρους που οι φασίστες της Κου-Κλουξ-Κλαν κρεμούσαν από τα δέντρα).
Τακτοποιήσεις
Δυο βδομάδες μετά την αποκάλυψη ότι ο OLAF (η ευρωπαϊκή υπηρεσία για την καταπολέμηση της απάτης) ερευνά καταγγελίες για κακοδιαχείριση κοινοτικών κονδυλίων για τη διαχείριση του Προσφυγικού, δύο βδομάδες μετά από τη μήνυση Καμμένου κατά των υπεύθυνων του «Φιλελεύθερου» και τα όσα τραγελαφικά ακολούθησαν (σ' αυτά δεν συμπεριλαμβάνουμε το πάρτι στην πισίνα του υπουργού, υπό τους ήχους του τραγουδιάρη Τόλη Κιάου), «θυμήθηκε» η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να παραγγείλει στην επικεφαλής της Οικονομικής Εισαγγελίας να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση προκειμένου να διαπιστωθεί η βασιμότητα των καταγγελλόμενων και η τυχόν διάπραξη από συγκεκριμένα πρόσωπα αδικημάτων που διώκονται αυτεπάγγελτα.
Δε χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαίτερα καχύποπτος για να αναρωτηθεί αν η ετεροχρονισμένη εισαγγελική παρέμβαση γίνεται για να δοθεί συγχωροχάρτι στα κυβερνητικά στελέχη. Με το Προσφυγικό εμπλέκονται μια σειρά υπηρεσίες, ΜΚΟ, εργολάβοι, προμηθευτές κτλ. Μια στοιχειώδης έρευνα θα χρειαστεί μήνες για να ολοκληρωθεί. Διάστημα ικανό για να γίνουν στο μεταξύ οι εκλογές. Και σ' όποιον μιλάει να δείχνουν τις εισαγγελικές αρχές που πραγματοποιούν έρευνα. Μόνο μη βγάλει κάνα «φασούλι» προτύτερα ο OLAF, οπότε θα τρέχουν και δε θα φτάνουν.