Αλλη μια… μεγαλοφυή παπάρα ξεστόμισε, προκειμένου να «ταράξει τα νερά» (όπως πριν λίγο καιρό με τη δήλωση για τους «δικηγόρους – ντελιβεράδες»), ο γνωστός υφυπουργός… ασφαλιστικού τζόγου Πάνος Τσακλόγλου, κάνοντας λόγο για εργασία των 60ρηδων και 65ρηδων σε σούπερ μάρκετ, για «να αυξήσουν το εισόδημά τους, και να συμπληρώσουν τα απαραίτητα ένσημα»!
Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «ATTICA», στην εκπομπή των Γιώργου Χουδαλάκη και Βούλας Κεχαγιά, ο Τσακλόγλου υποστήριξε ότι «σήμερα ένας 60χρονος-65χρονος είναι σε καλύτερη κατάσταση υγείας και αντοχών από έναν άνθρωπο αντίστοιχης ηλικίας πριν από 20-30 χρόνια, συνεπώς μπορεί να εργάζεται». Και καθώς του αρέσουν πάντα τα γενικόλογα και ατεκμηρίωτα παραδείγματα από το εξωτερικό, αναφέρθηκε «στην Ιαπωνία, όπου ακόμα και διευθυντικά στελέχη σταματάνε στα 60 τους να δουλεύουν στις καλές δουλειές που έχουν και μετά έχουν μια πενταετία που μπορεί να δουλεύουν σε σουπερμάρκετ ή σε οτιδήποτε άλλο για να βγουν στη σύνταξη».
Οπως τόνισε, «όλα είναι ζήτημα αναγκών»! Και για να δώσει το… καλό παράδειγμα, είπε πως, αν δεν είχε χρήματα, θα το έκανε και ο ίδιος! Λέτε να τον έπιασε ξαφνικά ο πόνος που παρατηρείται στις μεγαλύτερες ηλικίες εργαζομένων; Αν ήταν έτσι, θα μίλαγε και για 50χρονους και 55χρονους εργαζόμενους, για παράδειγμα (για να μην πάμε και πιο κάτω), και δεν θα περιόριζε την αναφορά του στις ηλικίες των 60 με 65 ετών. Αλλωστε, η πρότασή του δεν απευθύνεται στους εργοδότες καπιταλιστές, που ξέρουν το συμφέρον τους καλύτερα από τον καθένα και δεν περιμένουν τα… φώτα του κάθε Τσακλόγλου για το τι θα κάνουν στις επιχειρήσεις τους. Αυτοί σίγουρα θα προτιμήσουν τις νεότερες ηλικίες εργαζόμενων, που είναι πιο «φτηνοί», πιο «ανθεκτικοί» και θα τους «στύψουν» ευκολότερα.
Είναι προφανές, πως όταν ο… σοφός καθηγητής Τσακλόγλου μάς καλεί να… σπάσουμε τα στερεότυπα (τι πρωτότυπο!), οραματιζόμενος τους 65χρονους ή και 67χρονους εργαζόμενους να ξεφορτώνουν φορτηγά, να γεμίζουν ράφια και να εξυπηρετούν γρήγορα το κοινό στα σούπερ μάρκετ, με τα άστατα και κυλιόμενα ωράρια, τις υπερωρίες και τη μερική απασχόληση, απευθύνεται στους ίδιους τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Σε αυτούς επιχειρεί να προπαγανδίσει το νέο ασφαλιστικό έκτρωμα, που κανονικοποιεί την εργασία των συνταξιούχων (που σε μεγάλο βαθμό γίνεται «μαύρα»), δίνοντας περισσότερα κίνητρα, αλλά και να προετοιμάσει το έδαφος για την επερχόμενη αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
Για να ενισχύσει μάλιστα τη θέση του, έφερε σαν… παράδειγμα «καθηγητές πανεπιστημίων και άλλες κατηγορίες εργαζομένων, που θέλουν να εργάζονται μετά τη συνταξιοδότηση», λέγοντας ότι δέχονται πιέσεις στο υπουργείο για να αποκτήσουν αυτή τη δυνατότητα! Οπως είδαμε στο σχετικό μας δημοσίευμα, η εργασία των συνταξιούχων προβάλλεται όχι μόνο σαν λύση για τις πενιχρές συντάξεις και τα επιδόματα κοροϊδία (ώστε να μην χρειάζεται να διεκδικούν τίποτα οι συνταξιούχοι), αλλά και ως φάρμακο για τα άλλα προβλήματα της οικονομίας, όπως η ανεργία (την οποία κατά έναν μαγικό τρόπο δεν θα αυξήσει η εργασία των συνταξιούχων), αλλά και η υπογεννητικότητα, που αποτελεί το πρώτο σκέλος της λεγόμενης «γήρανσης του πληθυσμού».
Ακόμη, αναφερθήκαμε στο πώς ο Τσακλόγλου στηρίζει και… ιδεολογικά αυτό το μέτρο, καθώς τόνιζε πως «μαζί με το προσδόκιμο της επιβίωσης (σ.σ. που αποτελεί το δεύτερο σκέλος της «γήρανσης», που «καίει» πραγματικά τους εκπροσώπους του κεφαλαίου), αυξάνεται και το προσδόκιμο της υγιούς επιβίωσης, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι συνταξιούχοι να συμμετέχουν στην αγορά εργασίας. Δηλαδή, όσο ζουν περισσότερο και είναι υγιείς οι εργαζόμενοι, μπορούν και να δουλέψουν περισσότερο, ακόμα και μετά τη συνταξιοδότησή τους.
Ακόμα, είχε αφήσει να εννοηθεί, πως θα υπάρξει αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης μετά την τριετία, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «το 2024 επρόκειτο να γίνει αναπροσαρμογή. Ομως, η πρόοδος που είχε συντελεστεί στο συγκεκριμένο τομέα εξανεμίστηκε στα χρόνια του κορωνοϊού. Σαν αποτέλεσμα, δεν πρόκειται να γίνει καμία αναπροσαρμογή στα όρια συνταξιοδότησης την επόμενη τριετία. Προφανώς το τι θα γίνει το 2027 κανένας δεν μπορεί να το γνωρίζει από τώρα». Το μόνο τους μέλημα είναι, μη τυχόν και ζήσει περισσότερο και «υγιώς» εκτός παραγωγικού κύκλου κανένας εργαζόμενος, χωρίς να υπάρξει αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, προκειμένου να εξασφαλιστεί – σε βάρος του – η «βιωσιμότητα» των Ταμείων!
Mην νομίζετε πως ο «άγριος» τεχνοκράτης Τσακλόγλου εκτίθεται εξαιτίας κάποιων προσωπικών χαρακτηριστικών του. Αυτή είναι η γενική γραμμή, που με πρόσχημα το «δημογραφικό» χτίζει σιγά-σιγά την «αναγκαιότητα» της αύξησης των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης. Τούτες τις μέρες ο συνδριακός μηχανισμός του ECONOMIST πραγματοποιεί στην Αθήνα την «3η σύνοδο κορυφής για το δημογηραφικό» με τίτλο: «Αντιμετωπίζοντας το δημογραφικό ως έκτακτη ανάγκη». Δεν είναι λίγοι εκείνοι/ες που έθεσαν ανοιχτά θέμα αύξησης των ορίων ηλικίας.
Για παράδειγμα, η Sarah Harper, διευθύντρια του Ινστιτούτου για τη Γήρανση του Πληθυσμού της Οξφόρδης, πρ. σύμβουλος του Συμβουλίου του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου για την επιστήμη και την τεχνολογία, «σημείωσε ότι οι καλά εκπαιδευμένοι ηλικιωμένοι δεν χρειάζεται πλέον να συνταξιοδοτούνται στην ηλικία των 60, καθώς μπορούν να συνεχίσουν να συνεισφέρουν ως εργαζόμενοι που θα καταβάλλουν φόρους στα κρατικά ταμεία».
Ο ακροδεξιός τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανός-υπουργός Υγείας (μέχρι πρόσφατα Εργασίας), Αδωνις Γεωργιάδης, είπε πως «περισσότεροι άνθρωποι θα χρειάζονται σύνταξη και λιγότεροι άνθρωποι θα υπάρχουν για να δουλεύουν, τονίζοντας ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν και θα απαιτηθούν δύσκολες αποφάσεις τα χρόνια που θα ακολουθήσουν».
Η νεόκοπη υπουργός Εργασίας, Δόμνα Μιχαηλίδου, είπε πως «ακόμη ένα γκρουπ το οποίο χρήζει μεγαλύτερης συμμετοχής στην εργασία είναι οι πολίτες μεγαλύτερης ηλικίας και οι συνταξιούχοι».
