Η γαλλική εργατική παράδοση θέλει τους διαδηλωτές να φτιάχνουν και τα δικά τους συνθήματα και να κατεβαίνουν μ’ αυτά στην απεργιακή διαδήλωση. Ενα απλό κομμάτι από χαρτόνι είναι αρκετό και ειδικά στις μέρες μας αποκτά άλλη διάσταση, καθώς βγάζει τον διαδηλωτή από τον «τοίχο» των λεγόμενων social media και τον φέρνει στο μεγάλο πεδίο του δρόμου, εκεί που ενώνεται με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσές του για να διεκδικήσουν από κοινού, συλλογικά.
Αυτά τα κομμάτια από χαρτόνι αποτελούν σύμβολα του εργατικού πολιτισμού. Σταχυολογούμε μερικά που μας έστειλαν σύντροφοι από την ογκωδέστατη εργατική διαδήλωση του Παρισιού την περασμένη Πέμπτη.
Μαριόν, 68 ετών, ταλαιπωρημένη καθηγήτρια
– Χαχα, ξεκίνα να δουλεύεις από τα 11 σου, γλυκέ μου!
(αξίζει το βραβείο του ποιητικότερου πλακάτ, που δυστυχώς δεν αποδίδει η μετάφραση)
Στα 43 χρόνια ένσημα, λέμε όχι!
Στα 64 έτη, λέμε όχι!
(αξίζει το βραβείο του πιο διορατικού πλακάτ)
Σύμφωνα με το google lens, το κινέζικο σύνθημα μεταφράζεται ως
Και οι αλσατοί δάσκαλοι απεργούν!
Εμανουέλ [βαθμός] 20/20
Ένας πρόεδρος των πλουσίων πρέπει:
1. να φτωχοποιεί το δημόσιο
2. να μειώνει τη διάρκεια της ζωής σε σύνταξη
3. να προετοιμάζει το έδαφος για το RN
[RN: κόμμα της Μαρίν Λεπέν]
Στο διπλανό πλακάτ: Απαγορεύεται αυστηρά η ξεκούραση
Στο πίσω πλακάτ: Χαρούμενα γενέθλια μαμά
