Κάθε πρωί στη Βομβάη, εδώ και 120 χρόνια, 5.000 Νταμπαβάλα (κούριερ φαγητού) μοιράζουν χιλιάδες μερίδες φαγητού στους διάφορους υπαλλήλους γραφείων κλπ. Το σύστημά τους είναι τόσο πολύπλοκο, ώστε το Χάρβαρντ έκανε πάνω σε αυτό έρευνα και απέδειξε ότι μόνο μία στο εκατομμύριο πιθανότητα υπάρχει να φτάσει το φαγητό σε λάθος άνθρωπο. Σε μια τέτοια περίπτωση στηρίζεται και η ιστορία της ταινίας. Ετσι έρχονται σε επαφή δυο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι.. Μία νεαρή γυναίκα, παντρεμένη με ένα παιδί, που αισθάνεται εγκλωβισμένη σε μια οικογενειακή ζωή που τη φθείρει, καθότι ο άντρας της την απατά, και ένας μεσήλικας, ο οποίος έχει χάσει τη γυναίκα του και ζει με τις αναμνήσεις της.
Μια ρομαντική κομεντί (με έντονη την κοινωνική ματιά) που μας έρχεται από την Ινδία και θίγει την τεράστια μοναξιά που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλες τις μεγαλουπόλεις (και όχι μόνο, απλώς στη συγκεκριμένη ταινία εκεί δίνεται έμφαση) του πλανήτη. Μία τεράστια πόλη, με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς, λίγο διαφορετική από ό,τι έχουμε συνηθίσει στην Ευρώπη. Εκατομμύρια άνθρωποι κινούνται γρήγορα και στριμωγμένοι σε μια πόλη-χάος. Ο σκηνοθέτης (του οποίου αυτή η ταινία είναι η πρώτη μεγάλου μήκους) πετυχαίνει να μας μεταφέρει σ’ αυτήν την εξωτική και γοητευτική πόλη και να μας δώσει άρωμα Ινδίας μέσα από τον κόσμο που δημιουργεί, τις εικόνες, τα αρώματα της ινδικής κουζίνας, τους ενίοτε χαριτωμένους διαλόγους. Δυνατό όπλο της ταινίας αποτελεί η πολύ καλή ερμηνεία του Ιρφάν Καν, τον οποίο έχουμε γνωρίσει από τις ταινίες «Η ζωή του Πι» και «Slumdog Millionaire».
Ελένη Π.
