Eνας νεαρός επιζεί ενός αυτοκινητιστικού ατυχήματος όπου χάνει τους δυο γονείς του. Eκτοτε περιφέρει τη μελαγχολία του στους δρόμους και σε κηδείες αγνώστων, μέχρι που συναντά μια νεαρή κοπέλα που στο επόμενο τρίμηνο θα χάσει τη ζωή της από καρκίνο. Ο έρωτας που αναπτύσσεται ανάμεσά τους θα τον οδηγήσει στην ενηλικίωση και σε μια ουσιαστικότερη προσέγγιση της πραγματικής ζωής.
Οπως συμβαίνει με πολλούς σκηνοθέτες, ο Γκας Βαν Σαντ δημιούργησε τον όποιο μύθο του με τις πρώτες του ταινίες. Εκτοτε αρκέστηκε σε συμβατικότητες και το «Restless» είναι μια απ’ αυτές. Εδώ το σκηνικό και οι ήρωες έρχονται από μιαν άλλη εποχή, ίσως αυτή του ‘60, ενώ κάποιες στιγμές έχει κανείς την εντύπωση ότι βλέπει μια άλλη εκδοχή του «Love story», με δήθεν ατημέλητους αλλά στην πραγματικότητα άψογους πρωταγωνιστές, όπου η φρίκη και η ασχήμια του θανάτου βρίσκονται μακριά. Ο κεντρικός ήρωας είναι και ο μόνος ουσιαστικός ήρωας. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες χρησιμοποιούνται σαν ένας τρόπος για να ξεπεράσει εκείνος το θάνατο των γονιών του. Ολοι αυτοί οι ηθελημένοι «αναχρονισμοί» απομακρύνουν την ταινία από την οξύτητα και την αληθινή οδύνη του θέματός της και της προσδίδουν μια σικ εικόνα και μια αμφιλεγόμενη ειλικρίνεια. Ο Γκας Βαν Σαντ προσπάθησε να κάνει μια ταινία για την οδύνη της απώλειας. Ομως η πρόθεσή του έπεισε ελάχιστους.
