Ακούραστος κι ασταμάτητος στα 87 του χρόνια, ο χιλιανός σκηνοθέτης επιστρέφει με αυτήν την αυτοβιογραφική ταινία, την οποία και ο ίδιος θεωρεί ως άτυπη συνέχεια της προηγούμενης («Ο χορός της πραγματικότητας»).
Ο «μετρ του σουρεαλισμού», όπως δικαιολογημένα τον αποκαλούν πολλοί, μέσα από τον αυτοβιογραφικό του φακό αφηγείται τα χρόνια της νιότης του στη Χιλή, μια περίοδο απελευθέρωσης από τους κοινωνικούς και οικογενειακούς περιορισμούς και ένταξης στον μποέμ καλλιτεχνικό κύκλο της εποχής. Βρισκόμαστε στο Σαντιάγο τη δεκαετία του 1940 και του 1950, όταν ο «Αλεχαντρίτο» Χοδορόφσκι αποφασίζει να γίνει ποιητής, ενάντια στη θέληση της οικογένειάς του. Μπαίνοντας στους κύκλους της καλλιτεχνικής αβάν γκαρντ της εποχής, ο εικοσάχρονος Αλεχάντρο θα γνωρίσει τον Ενρίκε Λιν, τη Στέλα Ντίας, τον Νικάνορ Πάρα και άλλους πολλά υποσχόμενους αλλά άγνωστους ακόμα νεαρούς συγγραφείς, που στη συνέχεια θα γίνουν οι Μεγάλοι της μοντέρνας λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας. Βυθισμένοι σε έναν κόσμο ποιητικού πειραματισμού θα ζήσουν όλοι μαζί, όπως λίγοι αποτόλμησαν στο παρελθόν: αισθησιακά, αυθεντικά, με τρέλα και πλήρη ελευθερία.
Ο ίδιος αναφέρει στο σκηνοθετικό του σημείωμα ότι πρόκειται για μία ρεαλιστική ιστορία στην οποία προσέθεσε σουρεαλιστικά χρώματα και περίτεχνες κινηματογραφικές ιδέες.
