Αρχή ομιλίας: «Οπως κάθε Ελληνας, έτσι κι εγώ κάθε φορά που έρχομαι στην Ουάσιγκτον νιώθω σαν να είμαι σπίτι μου, επειδή ό,τι βλέπω: αρχιτεκτονική, τέχνη, φράσεις και ιδέες λαξευμένες σε μάρμαρα παντού στην πόλη, μού είναι εξαιρετικά οικεία».
Δεν πρόκειται, φυσικά, για την… αρχιτεκτονική της Ουάσιγκτον, αλλά για το πώς αισθάνεται ένας γόνος της δυναστείας Μητσοτάκη, βουτηγμένος ως το λαιμό στην παραδοσιακή αμερικανοδουλεία της ελληνικής αστικής τάξης και εκπαιδευμένος να μη φορά το φερετζέ της… μετρημένης αξιοπρέπειας που φορούν άλλοι αστοί πολιτικοί.
Τέλος ομιλίας: «Σας μεταφέρω εδώ σήμερα τη δέσμευση του ελληνικού λαού ότι στεκόμαστε μαζί, με τον λαό των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, όποτε και όπου είναι απαραίτητο»!
Οι Μητσοτάκηδες δε διστάζουν να επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους το «στρατηγέ μου, ιδού οι στρατός σας». «Οποτε και όπου είναι απαραίτητο» για τα συμφέροντα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού!
Γιατί να μην τον χειροκροτήσουν οι αμερικανοί βουλευτές και γερουσιαστές, κάθε που τους έκαναν νόημα η Νάνσι και η Καμάλα (ιδιαίτερα η πρώτη, ως αρχαιότερη, έπαιζε το ρόλο του «ανιματέρ»); Είδαν μπροστά τους ένα ανθρωπάκι να τους προσκυνά και να τους γλύφει με τον πιο εμετικό τρόπο. Να μη διστάζει να λέει, αναφερόμενος στην Ανατολική Μεσόγειο, ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν, πιστεύω, ζωτικά συμφέροντα σε αυτό το τμήμα του κόσμου».
Μιλάμε για απόλυτη και ανενδοίαστη υπεράσπιση της ιμπεριαλιστικής νεοαποικιοκρατίας, της πολιτικής του «ζωτικού χώρου» και των «σφαιρών επιρροής», που τόσα δεινά επισώρευσε και συνεχίζει να επισωρεύει στους λαούς. Οι ΗΠΑ, μια χώρα που βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την περιοχή μας, δεν μπορεί να έχει ζωτικά συμφέροντα σ’ αυτή, παρά μόνο με την έννοια της ιμπεριαλιστικής νεοαποικιοκρατίας. Οταν ο πρωθυπουργός μιας χώρας της περιοχής αναγνωρίζει τα ζωτικά συμφέροντα μιας ιμπεριαλιστικής δύναμης, υποβιβάζοντας τη χώρα που εκπροσωπεί στο επίπεδο μιας Μπανανίας που μπορεί να υπάρξει μόνο εντός των ζωτικών συμφερόντων της ιμπεριαλιστικής δύναμης, οι αμερικανοί «εθνοπατέρες» πρέπει να τον χειροκροτήσουν. Οχι απλά από αστική ευγένεια, αλλά κυρίως επειδή θέλουν να εξάρουν το παράδειγμά του, δείχνοντας σε όλους τους πρωθυπουργούς και προέδρους των εξαρτημένων χωρών ότι πρέπει να το ακολουθήσουν.
Ο Μητσοτάκης αναφέρθηκε στα «ζωτικά συμφέροντα» των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, για να… συμβουλέψει τους Αμερικανούς «να το έχετε αυτό υπόψη σας, όταν λαμβάνετε αποφάσεις για προμήθειες αμυντικού υλικού που αφορούν την Ανατολική Μεσόγειο» και «να παραμείνετε προσηλωμένοι και να συνεργαστείτε με εταίρους με τους οποίους μοιράζεστε όχι μόνο κοινές στρατηγικές προτεραιότητες, αλλά και κοινές αξίες και κοινή ιστορία»! Τους ζήτησε, δηλαδή, να συνεργάζονται με την Ελλάδα και όχι με την Τουρκία. Λες και δεν ξέρουν οι αμερικάνοι πολιτικοί το γεωστρατηγικό ρόλο και την περιφερειακή ισχύ που διαθέτει η Τουρκία. Λες κι έχουν ανάγκη ν’ ακούσουν τις συμβουλές του Μητσοτάκη. Να «παρατήσουν» την Τουρκία, σπρώχνοντας την στην αγκαλιά της Ρωσίας!
Τη λέξη «Τουρκία», βέβαια, ο Μητσοτάκης δεν την είπε ούτε στο Κογκρέσο. Απλά, εκεί του επετράπη να πει καναδυό κουβέντες παραπάνω στις «μπηχτές» που πέταξε για τον «αναθεωρητισμό» και τις «υπερπτήσεις». Στον Λευκό Οίκο, βέβαια, δεν του επετράπη ούτε αυτό. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει ανοίξει «νταραβέρια» με την Τουρκία και δεν θ’ άφηνε τον Μητσοτάκη να δώσει «πάσες» στον Ερντογάν. Από το Μαξίμου «σφύριξαν» στα παπαγαλάκια να λένε πως ο Μητσοτάκης πήγε στην Ουάσιγκτον για να μιλήσει για τις ελληνοαμερικανικές και όχι για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις! Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια…
Τα παπαγαλάκια, βέβαια, ξεσάλωσαν, προσπαθώντας να κατασκευάσουν για τον Μητσοτάκη το προφίλ ενός «ηγέτη παγκόσμιου διαμετρήματος»! Μέχρι και ότι κατέκτησε τον θαυμασμό της Πελόζι ακούσαμε! Ασε που κάθησαν και μέτρησαν τα χειροκροτήματα, λες και ήταν «ανκόρ» σε συναυλία ροκ μπάντας! Και δεν παρέλειψαν να «ενημερώσουν», κατάλληλα δασκαλεμένα από τον μηχανισμό προπαγάνδας του Μαξίμου, ότι στην κλειστή σύσκεψη των δύο αντιπροσωπειών «άνοιξαν χάρτες» και πως ο Μητσοτάκης έδειξε στον Μπάιντεν πώς γίνονται οι υπερπτήσεις τουρκικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά. Κι είχε μια σκασίλα ο Μπάιντεν! Αυτός περίμενε πως και πως να τελειώσει το μαρτύριο. Γιατί είναι μαρτύριο για έναν άνθρωπο της ηλικίας του να αναγκάζεται να συναντιέται με Μητσοτάκηδες και λοιπούς «δεδομένους». Εχουμε ξαναπεί πως αυτά είναι ζητήματα που τα χειρίζεται η ανώτερη γραφειοκρατία του αμερικάνικου «βαθέος κράτους» (Στέιτ Ντιπάρτμεντ και Πεντάγωνο).
Σημασία έχει πως στον Μητσοτάκη απαγορεύτηκε ακόμα και να χρησιμοποιήσει τη λέξη Τουρκία. Και πως ο Μπάιντεν, στις σύντομες δημόσιες τοποθετήσεις του, δεν είπε τίποτα για τα ζητήματα ουσίας. Αερολογούσε, λες και απηύθυνε χαιρετισμό σε πάρτι υποστηρικτών του για «fund raising» (έτσι ονομάζουν οι Αμερικάνοι τη συλλογή χρημάτων). Οχι πως θα άλλαζε κάτι επί της ουσίας, αν ο Μητσοτάκης μιλούσε για την «τουρκική παραβατικότητα», αλλά το γεγονός ότι του απαγόρευσαν κάθε τέτοια αναφορά δείχνει πώς τον αντιμετώπισαν οι ιθύνοντες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Γράψαμε και χθες πως ο Μητσοτάκης δεν έκανε «ψώνια» στην Ουάσιγκτον και πως οι Ελληνάρες θα τον κατηγορήσουν και γι’ αυτό. Εκανε, όμως, «προετοιμασία για ψώνια», που την ανακοίνωσε με την ευχή να γίνει και η Ελλάδα δεκτή στο project των F-35. Να αγοράσει, δηλαδή, μια μοίρα από τα πανάκριβα αμερικάνικα αεροσκάφη της νεότερης (5ης) γενιάς. Ο Μπάιντεν δεν είπε κάτι σχετικό, προφανώς γιατί η αγορά δεν είναι ακόμη «ώριμη» και δεν θέλησε να προκαταλάβει αυτούς που θα χειριστούν το ελληνικό αίτημα τα επόμενα δύο χρόνια (τόσο θα χρειαστεί για να εξεταστεί η ελληνική εκδήλωση ενδιαφέροντος με την αποστολή του απαιτούμενου letter of intend).
Στην Αθήνα, πάντως, το έχουν δέσει κόμπο και έβγαλαν χτες στην ΕΡΤ τον απόστρατο Αλκιβιάδη Στεφανή, πρώην υφυπουργό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, να διαφημίσει τα συγκεκριμένα πολεμικά αεροπλάνα. Ετσι το F-35, αλλιώς το F-35, έτσι και το πάρουμε… τους μπιιιπ! τους Τούρκους! Ούτε υπάλληλος της αμερικάνικης Lockheed Martin να ήταν…
Το σημειώνουμε αυτό γιατί δεν πέρασε πολύς καιρός από τα τέλη Νοέμβρη του 2021, όταν στελέχη του αμερικάνικου μονοπώλιου ήρθαν στην Αθήνα και έκαναν παρουσίαση του F-35 ή αλλιώς «Joint Strike Fighter».
Για να δώσουμε μια τάξη μεγέθους, σημειώνουμε ότι το κόστος των F-35 υπολογίζεται σε 82 εκατ. δολάρια το κομμάτι! Είναι το πιο δαπανηρό project στην ιστορία του ΝΑΤΟ. Το δε κόστος για κάθε ώρα πτήσης υπολογίζεται σε 15.000 δολάρια! Πολλαπλασιάστε τα 82 εκατ. δολάρια με το 24 (τόσα αεροπλάνα έχει μια μοίρα) και θα φτάσετε στο δυσθεώρητο ποσό των 2 δισ. δολαρίων! Χώρια τα βλήματα και διάφορα άλλα παραφερνάλια (εγκαταστάσεις εδάφους, προσομοιωτές, εκπαίδευση προσωπικού κτλ.). Παραπάνω από 2 δισ. δολάρια που πρέπει να προστεθούν στο υπέρογκο κόστος των μαχητικών Rafale και των φρεγατών [email protected] από τη Γαλλία, συν το κόστος για την αναβάθμιση των παλαιότερου τύπου φρεγατών (που ακόμα δεν έχει καθοριστεί), συν… συν…
Οπως είπε ο Στεφανής, η κυβέρνηση τα έχει λογαριάσει όλα: «Οσο για τον χρονικό ορίζοντα απόκτησής τους, η κυβέρνηση είδε πως τότε θα έχουμε τον δημοσιονομικό χώρο για να το κάνουμε. Το χρονικό αυτό ορόσημο δεν είναι τυχαίο, διότι το 2028 προβλέπεται η ολοκλήρωση του προγράμματος αναβάθμισης των Ελληνικών F-16»! Μόλις τελειώσει η μία αγορά, αμέσως θ’ αρχίσει η άλλη, μη τυχόν και μείνουν παραπονεμένοι οι προμηθευτές. Οσο για τον «δημοσιονομικό χώρο», βρίσκεται πανεύκολα όταν πρόκειται για αγορές πανάκριβων οπλικών συστημάτων, ενώ όταν πρόκειται για μια μικρή έστω ανακούφιση του ελληνικού λαού απαγορεύεται, διότι… θα εκτροχιάσει την οικονομία.
Ο ελληνικός λαός γίνεται υποζύγιο για τα μονοπώλια του μονοπωλιακού στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες της Δύσης. Για ποιο λόγο; Για την εθνική άμυνα, λένε (και λένε ψέματα). Του Στεφανή του ξέφυγε χθες στην ΕΡΤ: «Στην παρούσα περίοδο διεθνώς μετράει το πόσο ισχυρός είσαι για να μπορέσεις να προστατέψεις τα συμφέροντά σου. Η κυβέρνηση θέλει να διατηρηθεί η παρούσα ισχύς της χώρας με προβολή στο μέλλον και γι΄ αυτό έκανε συνολικές ενέργειες. Ενισχύει το ναυτικό συνολικά, ενισχύει την αεροπορία και τον στρατό ξηράς και είδε το κενό που θα δημιουργηθεί στο μέλλον και γι΄ αυτό προχώρησε στην προσθήκη των F-35».
«Διεθνώς», λοιπόν, και όχι για την πολυθρύλητη «εθνική άμυνα». Για όσους δεν το κατάλαβαν, το είπε πιο καθαρά ο Στεφανής: «Στο κομμάτι των οπλικών συστημάτων θα πρέπει να κάνουμε το άλμα για το μέλλον, μετά και την κατάσταση που θα διαμορφωθεί παγκοσμίως με τον πόλεμο στην Ουκρανία». Τι σχέση έχει ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία και ο νέος «ψυχρός πόλεμος» που θα διαδεχτεί τον πόλεμο στην Ουκρανία, με τους εξοπλισμούς της Ελλάδας, που υποτίθεται ότι είναι μόνο για το Αιγαίο και γενικώς ; Η απάντηση στο εύλογο ερώτημα είναι απλή: Για να είναι καλός σύμμαχος των Αμερικάνων η Ελλάδα, θα πρέπει να αγοράζει τα πιο μοντέρνα (και πιο ακριβά) οπλικά τους συστήματα, ώστε να μπορεί να συμμετέχει στους πολεμικούς τους τυχοδιωκτισμούς. Αμα δεν έχεις F-35, πώς θα πας στον επόμενο πόλεμο, «όποτε και όπου» το απαιτήσουν οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές;
Να το θυμόμαστε, λοιπόν: κάθε φορά που θα ακούμε εκκλήσεις για «θυσίες» προκειμένου να ενισχυθεί «η εθνική μας άμυνα», εννοούν πως πρέπει να δεχτούμε να μετατραπούμε σε κρέας για τα κανόνια των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ και να πληρώσουμε και σημαντικό τμήμα του κόστους.
