«Να σταθούν δίπλα στο λαό που παλεύει για τα δικαιώματά του και την επιβίωσή του κάλεσε τους δικαστές ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής, μιλώντας στην ετήσια Γενική Συνέλευση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων που έγινε το περασμένο Σάββατο. Ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ σημείωσε ότι και οι δικαστές αντιμετωπίζουν την κυβερνητική πολιτική. “Μειώθηκαν οι αμοιβές σας, είπε, τα κενά δεν καλύπτονται, οι υποδομές που θα στήριζαν το έργο σας δεν υπάρχουν. Βρίσκεστε και σεις μεταξύ σφύρας και άκμονος. Από τη μια είναι η συνείδησή σας και η βουή της κοινωνίας και από την άλλη οι αντιλαϊκοί, αντεργατικοί νόμοι που ψηφίζονται κάθε μέρα” (…) Ακόμα, ζήτησε από τους δικαστές να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων».
Το απόσπασμα είναι από ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη της περασμένης Δευτέρας (29.11.11). Ο Περισσός καλεί τους δικαστές να σταθούν δίπλα στο λαό και στο ύψος των περιστάσεων, εμφανίζοντας τους ίδιους ως κομμάτι του λαού και την αστική Δικαιοσύνη ως ένα μηχανισμό ουδέτερο, ο οποίος ρυμουλκείται μεν από την αστική εξουσία, μπορεί όμως να ρυμουλκηθεί και από το λαό.
Οι αλήστου μνήμης «ευρωκομμουνιστές» μιλούσαν για τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους, οι οποίοι μπορούν να αποσπαστούν και να μετατραπούν σε δύναμη επαναστατικής ανατροπής. Ο Περισσός κάνει ένα βήμα παραπέρα, αναφερόμενος στον πιο σκληροπυρηνικό μηχανισμό καταστολής του αστικού κράτους, στην αφρόκρεμα του μηχανισμού καταστολής.
Ποιοι έχουν επανδρώσει σ’ αυτό τον τόπο τα έκτακτα στρατοδικεία που θανάτωναν, φυλάκιζαν και εξόριζαν τους αγωνιστές του κομμουνιστικού κινήματος; Ποιοι ευλόγησαν και υπηρέτησαν όλα τα δικτατορικά καθεστώτα; Ποιοι διεκπεραιώνουν διαχρονικά την εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων του αστικού συστήματος; Ποιοι βγάζουν παράνομες και καταχρηστικές όλες τις απεργίες; Ποιοι προστατεύουν τα πλούτη των καπιταλιστών; Ποιοι κουκουλώνουν σκάνδαλα και σκανδαλάκια;
Ο Περισσός προσπαθεί να παρουσιάσει τα πράγματα σαν να πρόκειται για προσωπική επιλογή των δικαστών: με το λαό ή με την εξουσία; Εδώ, όμως, δεν έχουμε άτομα που μπορούν να συμπεριφερθούν έτσι ή αλλιώς, αλλά ένα μηχανισμό με συγκεκριμένη φύση, με συγκεκριμένο ρόλο και αποστολή στο πλαίσιο της αστικής εξουσίας. Γι’ αυτό και του αναγνωρίζεται ιδιαίτερος ρόλος στο σύστημα εξουσίας, δίπλα στην κυβέρνηση και τη Βουλή. Μπορεί η «διάκριση των εξουσιών» να είναι ένα παραπλανητικό ιδεολόγημα, όμως ο ιδιαίτερος ρόλος του δικαστικού μηχανισμού είναι αναμφισβήτητος. Αυτός ο μηχανισμός, ο δήθεν ανεξάρτητος, με την ισοβιότητα των μελών του, έχει ως αποστολή την εξασφάλιση της αστικής εξουσίας, την εξασφάλιση των καπιταλιστικών κερδών και την καταστολή του λαού. Σ’ αυτούς τους τρεις τομείς υπήρξε πάντοτε άτεγκτος.
ΥΓ: Ποιο ήταν το βασικό πολιτικό αίτημα που αποφάσισε η γενική συνέλευση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων; Να καθιερωθεί το αδίκημα της περιύβρισης δικαστικής αρχής. Αδίκημα που ίσχυε στο παρελθόν για κάθε δημόσια αρχή (από υπουργούς μέχρι δικαστές και μπάτσους) και καταργήθηκε, επειδή ήταν γενική δημοκρατική απαίτηση. Τώρα, το συνδικάτο των δικαστών ζητά την επαναφορά του μόνο για την πάρτη τους, μόνο για την κάστα τους. Για να οχυρωθούν έναντι των πολιτών που δικάζουν, παραβιάζοντας συστηματικά τα δικαιώματά τους. Αλλά και έναντι των δικηγόρων που θα τολμήσουν ν’ αμφισβητήσουν τη δικτατορικού τύπου αυθεντία τους. Θέλουν αυτό το φεουδαρχικό προνόμιο (κατάλοιπο ενός παλιού βαυαρικού Ποινικού Κώδικα) ιδιαίτερα για τις πολιτικές δίκες (όχι μόνο αυτές που αφορούν υποθέσεις ένοπλης πάλης, αλλά και εκείνες στις οποίες δικάζονται συλληφθέντες σε διαδηλώσεις), στις οποίες δικάζουν σε διατεταγμένη αποστολή. Οντως, στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, όπως τους κάλεσε ο Σ. Χαλβατζής του Περισσού. Στο ύψος της αποστολής τους ως μηχανισμού καταστολής της αστικής εξουσίας.
