Στις 8 Μάη, ο πρωθυπουργός έστειλε επιστολή στην Λαγκάρντ, με την οποία την ενημέρωνε πως δεν έχει λεφτά για να πληρώσει τη δόση του ΔΝΤ στις 12 Μάη. H επιστολή κρατήθηκε κρυφή, όμως η είδηση διέρρευσε και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να το παραδεχτεί. Πληροφορίες που δε διαψεύστηκαν λένε πως ο Τσίπρας έστειλε πανομοιότυπες επιστολές στους Γιούνκερ και Ντράγκι, αλλά και στους Μέρκελ και Ολάντ.
Στις 11 Μάη, ελάχιστες ώρες πριν ξεκινήσει η συνεδρίαση του Eurogroup, η κυβέρνηση εξέδωσε ανακοίνωση για να ενημερώσει ότι πλήρωσε τη δόση στο ΔΝΤ, ένα 24ωρο πριν την ημερομηνία καταβολής της. Γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο πως το πιθανότερο είναι πως αυτή η πληρωμή πριν την ώρα της επιβλήθηκε στην κυβέρνηση, προκειμένου το Eurogroup να εκδώσει τη γνωστή ανακοίνωση περί προόδου στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων. Μετά την αποκάλυψη ότι υπήρχε επιστολή Τσίπρα στις 8 Μάη, αυτό πλέον δεν είναι πιθανό, αλλά βέβαιο. Υποχρέωσαν την κυβέρνηση να προπληρώσει τη δόση στο ΔΝΤ, λέγοντάς της ότι δεν της έχουν καμιά εμπιστοσύνη ότι θα το κάνει την επομένη.
Πρόκειται για εξευτελισμό του Τσίπρα προσωπικά, αφού η επιστολή έφερε τη δική του υπογραφή και η αμφισβήτηση της ειλικρίνειας ήταν ευθέως προς το πρόσωπό του και όχι προς κάποιον υπουργό ή υπηρεσιακό παράγοντα.
Τι επεδίωξε, άραγε, μ’ αυτή την επιστολή ο Τσίπρας; Να εκβιάσει τους ιμπεριαλιστές δανειστές, όπως λέει η ερμηνεία που διοχετεύεται από το επιτελείο προπαγάνδας του Μαξίμου και αναπαράγεται από διάφορα πιστά παπαγαλάκια; Προτιμούν να κατηγορηθούν για ερασιτεχνισμό, ώστε να σταματήσει κάθε παραπέρα σκέψη. Ομως, τόσος ερασιτεχνισμός δεν υπάρχει ούτε στην παιδική χαρά του Μαξίμου. Δεν ήταν δυνατόν να θεωρούν πως θα μπορούσε να πιάσει μια τέτοια μπλόφα. Ειδικά μετά από τόσο καιρό διαπραγματεύσεων, στη διάρκεια των οποίων εξαναγκάστηκαν να κάνουν τόσες κωλοτούμπες.
Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι με την επιστολή αυτή ο Τσίπρας έπεσε στα γόνατα μπροστά στους ιμπεριαλιστές ηγέτες, περιγράφοντάς τους με μελανά χρώματα την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ελληνικός καπιταλισμός και εκλιπαρώντας τους να τον βοηθήσουν να διαχειριστεί την κατάσταση, χαλαρώνοντας κάπως τη θηλιά της ρευστότητας, μέχρι να καταστεί δυνατή η υπογραφή συμφωνίας, την οποία εγγυάται ο ίδιος προσωπικά. Γι’ αυτό και το Μαξίμου δεν έδωσε στη δημοσιότητα την επιστολή ούτε μετά τη διαρροή της είδησης.
Δεν ξέρουμε αν υπήρξαν γραπτές απαντήσεις στην επιστολή ή αν αυτές μεταφέρθηκαν στον Τσίπρα προφορικά, το περιεχόμενό τους όμως το πληροφορηθήκαμε εκ του αποτελέσματος. Τρεις μέρες μετά την επιστολή η συγκυβέρνηση υποχρεώθηκε να πληρώσει προκαταβολικά τη δόση του ΔΝΤ, για να εισπράξει ως αντίτιμο μια χωρίς πρακτικό αντίκρισμα ανακοίνωση του Eurogroup, η οποία απλά διαπίστωνε ότι υπάρχει πρόοδος στη διαπραγμάτευση, έριχνε την ευθύνη για την καθυστέρηση στην ελληνική κυβέρνηση, από την οποία ζητούσε επίσης να επιταχύνει τη δουλειά με την τρόικα για να κλείσει η τρέχουσα αξιολόγηση. Πρακτικά, αυτή η ανακοίνωση δεν έφερε κανένα όφελος. Δεν ήταν τέτοια που να μπορεί να θεωρηθεί από την ΕΚΤ ως σήμα για να επιτρέψει, τουλάχιστον, την επέκταση της έκδοσης εντόκων γραμματίων.
Μπορούμε, λοιπόν, με απόλυτη βεβαιότητα να θεωρήσουμε την επιστολή Τσίπρα σε Λαγκάρντ, Ντράγκι, Γιούνκερ, Μέρκελ και Ολάντ ως την επίσημη αναγγελία της άνευ όρων παράδοσης του ίδιου και της κυβέρνησής του. Κάποιος που θεωρεί ότι έχει περιθώρια διαπραγμάτευσης δεν ανοίγει τα χαρτιά του στον αντίπαλο. Δεν του λέει ότι τα ταμεία του έχουν στερέψει και δεν έχει άλλα περιθώρια χρόνου. Οταν το κάνει αυτό, χωρίς στην επιστολή του να δίνει χαρακτήρα απειλής για στάση πληρωμών, σημαίνει ότι παραδίνεται και ζητά μια έντιμη διαδικασία παράδοσης.
Οι ιμπεριαλιστές, ανάλγητοι, αδίστακτοι, με τη λογική του γκάνγκστερ, δεν έδωσαν στον Τσίπρα ούτε την έντιμη παράδοση. Τον υποχρέωσαν να προπληρώσει το ΔΝΤ, για να βουλώσει όλα τα στόματα των συριζαίων που μιλούσαν για μη πληρωμή της δόσης στο ΔΝΤ, δίνοντάς του ως αντάλλαγμα μια εξευτελιστική ανακοίνωση του Eurogroup και μια γκανγκστερική απόφαση του ΔΣ της ΕΚΤ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αμέσως μετά το Eurogroup της 11ης Μάη οι συζητήσεις πάνω στις λεπτομέρειες της συμφωνίας εντάθηκαν, ενώ τα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη ξαμολύθηκαν σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και συσκέψεις για να πείσουν τον κόσμο που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως τα στελέχη και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πως η κυβέρνηση πέτυχε ό,τι καλύτερο μπορούσε.
