Ο Τζιάνι Πιτέλα δε βρίσκεται τυχαία στη θέση του προέδρου της ευρωομάδας των « δημοκρατών και σοσιαλιστών». Το πρώτο που απαιτεί αυτή η θέση είναι να κινείσαι σταθερά στο παρασκήνιο και να σβήνεις τις φωτιές πριν φουντώσουν, κινούμενος με ευλυγισία σκιέρ ανάμεσα στα διάφορα κέντρα. Διότι δεν έχεις να κάνεις με ένα κόμμα από μια χώρα, αλλά με πολλά κόμματα από πολλές χώρες.
Ο πρώτος άνθρωπος που είδε ο Τσίπρας στις Βρυξέλλες μετά την επανεκλογή του ήταν ο Πιτέλα. Και φούντωσε αμέσως η φιλολογία, ότι υπάρχει «φλερτ» των σοσιαλδημοκρατών με την ηγετική ομάδα του Μαξίμου, το οποίο ναι μεν είναι πρώιμο να καταλήξει σε γάμο (ένταξη του ΣΥΡΙΖΑ στη συγκεκριμένη ομάδα), μπορεί όμως να καταλήξει σε αρραβώνα. Ητοι, να δοθεί στον ΣΥΡΙΖΑ καθεστώς παρατηρητή. Σύμφωνα μ’ αυτό το καθεστώς, ο Τσίπρας θα μπορούσε να συμμετέχει και να παίρνει το λόγο στις συνόδους κορυφής των σοσιαλδημοκρατών, που γίνονται συνήθως (όπως και των χριστιανοδημοκρατών) μια μέρα πριν τις συνόδους κορυφής της ΕΕ ή το πρωί της ίδιας μέρας, αν η σύνοδος κορυφής της ΕΕ γίνεται απόγευμα. Ετσι, ο Τσίπρας θα μπορεί να συνομιλεί με αρχηγούς κρατών όπως ο Ολάντ ή ο Φάιμαν και να ζητά τη στήριξή τους. Το πείραμα πέτυχε απόλυτα με τον Χριστόφια. Το ΑΚΕΛ επίσημα συμμετείχε στην ευρωομάδα της «Αριστεράς» (GUE), όμως ο Χριστόφιας είχε καθεστώς παρατηρητή στις συνόδους κορυφής των σοσιαλδημοκρατών (PES).
Τ’ άκουσαν αυτά οι Πασόκοι και έβγαλαν φωτιές από τ’ αυτιά. Το ίδιο και οι Ποταμίσιοι, αν και το Ποτάμι δεν πολυμετράει πια, γιατί όλοι ξέρουν ότι έχει ημερομηνία λήξης. Αντί, όμως, να αντιδράσει επίσημα η Φώφη, έβαλαν κάτι νεολαίους πασόκους, που συμμετέχουν στη Νεολαία του PES, να διαμαρτυρηθούν στον Πιτέλα. Και ο ιταλός… σκιέρ δεν είχε κανένα πρόβλημα να τους απαντήσει, γραπτώς μάλιστα, ότι «δεν πρόσφερα στον Αλέξη Τσίπρα θέση στην οικογένειά μας». Τους έγραψε ότι συνάντησε τον Τσίπρα και συζήτησαν για το τρίτο «πρόγραμμα» και στη συνέχεια έγραψε αυτό που ήθελαν ν’ ακούσουν: «Επίσης, κατέστησα σαφή την αντίθεσή μου με τη συμμαχία μεταξύ ΑΝΕΛ και ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρώ την απόφαση του κ. Τσίπρα να σχηματίσει κυβέρνηση με το κόμμα της δεξιάς ΑΝΕΛ ένα στρατηγικό λάθος που θα μπορούσε να επηρεάσει άσχημα την πορεία των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα. Αυτή είναι η επίσημη και δημόσια θέση μου, όπως αναφέρεται στη μοναδική συνέντευξή μου στον διεθνή Τύπο για την Ελλάδα, μετά τις εκλογές. Για τους λόγους αυτούς, ποτέ δεν υπήρξε θέμα συμμετοχής στην ομάδα μας. Σε κάθε περίπτωση, πριν από οποιαδήποτε επιλογή που αφορά στο μέλλον της Ομάδας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών και στη στρατηγική της έναντι του οποιουδήποτε άλλου ελληνικού κόμματος, θα έχει προηγηθεί συζήτηση με τους συντρόφους μας από το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, που είναι ήδη επίσημα μέλη της Ομάδας S&D».
Ο προσεκτικός αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι γράφει μόνο πως «ποτέ δεν υπήρξε θέμα συμμετοχής στην ομάδα μας». Για το καθεστώς παρατηρητή δεν γράφει τίποτα. Ετσι, μπορεί απερίφραστα να συνεχίσει το παρασκηνιακό παζάρι με τους συριζαίους. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα εξουσίας στην Ελλάδα (σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι) και είναι λογικό οι σοσιαλδημοκράτες να θέλουν προνομιακή σχέση μαζί του, ενώ και ο Τσίπρας χρειάζεται τους σοσιαλδημοκράτες, όχι μόνο για να μη δίνει την εικόνα του απομονωμένου σε ευρωενωσίτικο επίπεδο, αλλά και για εσωτερικούς ιδεολογικοπολιτικούς λόγους.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ με το πρόγραμμα της Αριστεράς είναι ο πυλώνας της δημοκρατικής παράταξης», έλεγε πρόσφατα σε συνέντευξη-ποταμό στα «Νέα» ο Ν. Παππάς. Οσο για το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο απέφυγε κάθε καταγγελία, αλλά άνοιξε πλατιά μια πόρτα συνεργασίας αναγνωρίζοντας πως η Φώφη «προσπαθεί να βάλει το δικό της στίγμα στην πορεία του ΠΑΣΟΚ» και σημειώνοντας πως «μένει να ξεκαθαριστεί αν θέλει να οριοθετηθεί από την τακτική των τελευταίων ετών της ταύτισης με την ακραία νεοφιλελεύθερη Δεξιά», για να καταλήξει με νόημα: «Αν αυτό συμβεί θα είναι ένα καλό σήμα»! Οταν η δημοσιογράφος παρατήρησε ότι «διαπιστώνεται μια προσέγγιση με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία», ο Παππάς όχι μόνο δε διέψευσε μετά βδελυγμίας κάτι τέτοιο, όπως θα έκανε ο ίδιος ή οποιοσδήποτε άλλος συριζαίος μέχρι πριν μερικούς μήνες, αλλά απάντησε πως ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει μεν στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς και στην ευρωομάδα του, αλλά «θέλει να επηρεάζει και τους όμορους πολιτικούς χώρους, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη». «Εχουμε αποδείξει ότι μπορούμε και να επηρεάζουμε και να πυροδοτούμε τις εξελίξεις στην Ευρώπη», κατέληξε με τη γνωστή αλαζονεία που διακρίνει την παιδική χαρά του Μαξίμου.
Ολοι γνωρίζουμε, βέβαια, αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που επηρέασε την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία ή αν είναι η σοσιαλδημοκρατία εκείνη που, παίζοντας το ρόλο του «καλού μπάτσου», βοήθησε τον ΣΥΡΙΖΑ να απεμπλακεί από τις αναστολές του και να ψηφίσει το Μνημόνιο-3 (άλλο που δεν ήθελαν οι Τσιπραίοι, προκειμένου να μείνουν στην εξουσία). Το «φλερτ» έχει επισημοποιηθεί και στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα και αναζητείται η κατάλληλη στιγμή για ν’ ανακοινωθεί η συμμετοχή του Τσίπρα ως παρατηρητή στις συνόδους κορυφής των σοσιαλδημοκρατών.