Οσοι παρακολούθησαν το περιβόητο «ντιμπέιτ» των πολιτικών αρχηγών θυμούνται σίγουρα την ερώτηση που έκανε ο Σρόιτερ στην Παπαρήγα. Τη ρώτησε γιατί δεν δίνουν 1.400 ευρώ κατώτερο μισθό στους εργαζόμενους στις κομματικές επιχειρήσεις, αφού αυτό είναι το αίτημά τους. Θυμόσαστε, επίσης, ότι η Παπαρήγα, αντί να απαντήσει για τους εργαζόμενους των κομματικών επιχειρήσεων, απάντησε για τα κομματικά στελέχη: «Αυτός ο οποίος δουλεύει για το Κόμμα, πριν απ’ όλα δεν κάνει επάγγελμα. Εθελοντικά στρατεύεσαι στο Κόμμα και δέχεσαι τους όρους του Κόμματος. Θα πάρει λοιπόν ένα μισθό, ούτε τον κατώτατο ούτε τον ανώτερο, αλλά το μέσο μισθό». Ξέρετε πώς παρουσίασε την επομένη το θέμα ο «Ριζοσπάστης». Δεν έβαλε επί λέξει την ερώτηση του δημοσιογράφου, αλλά περιγραφικά. Και φυσικά τη διαστρέβλωσε, φέρνοντάς την στα μέτρα της απάντησης της Παπαρήγα: «Στη διευκρινιστική ερώτηση γιατί το ΚΚΕ δε δίνει στους υπαλλήλους του Κόμματος μισθό 1.400 ευρώ που προτείνει στην κυβέρνηση να θεσμοθετήσει, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε…».
Δεν ξέρουμε ποιος είναι ο «μέσος μισθός» που παίρνουν τα κομματικά στελέχη και ούτε μας ενδιαφέρει, γιατί πράγματι δεν είναι εργαζόμενοι με την τυπική έννοια του όρου. Ομως, στις κομματικές επιχειρήσεις –και ειδικά στην «Τυποεκδοτική» με τους εκατοντάδες εργάτες και εργαζόμενους– δεν εργάζονται μόνο κομματικά μέλη. Ούτε καν κυρίως κομματικά μέλη. Αυτούς αφορούσε η ερώτηση και γι’ αυτό η Παπαρήγα απάντησε… άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Τι να πει, ότι συμπεριφέρονται σαν στυγνοί καπιταλιστές, που προσπαθούν ν’ απομυζήσουν όση περισσότερη υπεραξία μπορούν; Τι θα γινόταν αν τα μισθολόγια των επιχειρήσεών τους ξεκινούσαν από 1.400 ευρώ και κλιμακώνονταν ανάλογα προς τα πάνω; Θα γινόταν ό,τι θα γινόταν και αν αυτή η διεκδίκηση καταχτιόνταν από τους εργαζόμενους. Δηλαδή, θα έβαζαν λιγότερα κέρδη στα κομματικά ταμεία. Γιατί δεν το κάνουν, λοιπόν; Και μη μας πουν ότι αυτά τα πράγματα οι εργάτες πρέπει να τα καταχτούν μόνοι τους και όχι να τους χαρίζονται, γιατί έχουν φροντίσει ώστε στην «Τυποεκδοτική» να μην κουνιέται φύλλο.
