Δεν μας προξένησε καμιά εντύπωση η προβοκάτσια που ο «πολύς» Οτμαρ Κάρας έστησε σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Τσίπρα. Ο τύπος αυτός είναι καραδεξιός του κερατά, όπως και άλλες φορές έχουμε σημειώσει, και οφείλει την πολιτική του ανέλιξη στο ότι είναι γαμπρός του Κουρτ Βαλντχάιμ, του πρώην αξιωματικού των SS (μεταξύ άλλων σχεδίασε την εξολόθρευση των εβραίων της Θεσσαλονίκης), που έγινε μεταπολεμικά κορυφαίος πολιτικός παράγοντας της αυστριακής δεξιάς. Ηταν προβοκάτσια αυτό που έκανε ο Κάρας και δεν χρειαζόμασταν τη μαρτυρία του άλλου ευρωβουλευτή, του Λιέμ (που τον έκοψε ο Ολάντ από το ευρωψηφοδέλτιο των γάλλων σοσιαλδημοκρατών και ψάχνει την επιβίωσή του στην «αριστερά»). Θυμόμαστε πολύ καλά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε πως ο Τσίπρας παρέδωσε υπόμνημα στον Κάρας, όταν συναντήθηκε μαζί του. Και δεν υπάρχει περίπτωση να μη μπορούσε να πει δυο-τρία λόγια ενάντια στην τρόικα, απ’ αυτά που σερβίρει καθημερινά με το κιλό ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπήρχε περίπτωση, όμως, ο Κάρας ν’ αφήσει να τον χρησιμοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σαν εργαλείο επίθεσης ενάντια στην τρόικα, το διευθυντήριο των Βρυξελλών και την κυβέρνηση. Η δική του άποψη είναι σαφής και την εξέφρασε και σε συνέντευξή του σε ελληνική εφημερίδα. Στόχος του ίδιου είναι να βοηθήσει ώστε να υπάρξουν «επιλογές για να οργανωθεί καλύτερα η τρόικα στο μέλλον»! Οπως είπε και στη Βουλή, «η τρόικα είναι μία προσωρινή ενδιάμεση λύση που δε βασίζεται στο ευρωπαϊκό Δίκαιο, αλλά στη διακυβερνητική διαδικασία», όμως η δημιουργία της ήταν επιβεβλημένη, γιατί η Ελλάδα δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει μόνη της την κρίση.
Ας μην παραπονιέται, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ για την προβοκάτσια που του έστησε ο Κάρας. Ας μη βγαίνουν οι βουλευτές του να μυξοκλαίνε σαν απατημένες κορασίδες. Ηξεραν πολύ καλά ποιος ήταν ο Κάρας, όμως ποντάρισαν σ’ αυτόν, με καθαρά τυχοδιωκτικό τρόπο, σε μια προσπάθεια να βγάλουν πολιτική υπεραξία στην Ελλάδα. Ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι ο Κάρας με τον Λιέμ αποκλείεται να βγάλουν κοινό πόρισμα, ενώ είναι κοινό μυστικό πως δεν γίνεται καμιά «εξεταστική επιτροπή» για την τρόικα, αλλά ένα παιχνιδάκι του Σουλτς ενόψει ευρωεκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μόνη πολιτική δύναμη σε όλη την Ευρώπη που «σήκωσε» το θέμα και προσπάθησε να δώσει κύρος σε μια ασήμαντη επιτροπή δυο ευρωβουλευτών, που διαχειρίζεται μια εξίσου ασήμαντη διαδικασία, η οποία δε θα καταλήξει πουθενά, γιατί στο μεταξύ η ευρωβουλή θα διαλυθεί προκειμένου να εκλεγεί νέα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε τον τυχοδιωκτισμό του, αλλά και τον ερασιτεχνισμό του. Είναι τόση η δίψα του για εξουσία που τον τυφλώνει και ποντάρει ακόμη και σε λάθος άλογα. Για κάνα δίμηνο εκμεταλλεύτηκε τη δημιουργία της επιτροπής Κάρας-Λιέμ, μολονότι ήξερε πολύ καλά και το σκοπό της και τη σύνθεσή της. Ο ίδιος ο Τσίπρας πήγε στις Βρυξέλλες να βρει τους δυο ευρωβουλευτές, σκορπώντας νέφη ευρωλαγνείας στην Ελλάδα και καλλιεργώντας μεγάλες προσδοκίες, ότι δήθεν το ευρωκοινοβούλιο έχει καθίσει στο σκαμνί την τρόικα και τη δικάζει. Δεν υπήρχε περίπτωση, λοιπόν, ο καραδεξιός Κάρας να μην έκανε την προβοκάτσια του, προκειμένου να βοηθήσει τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Ας πρόσεχαν οι ΣΥΡΙΖΑίοι.
