Αναμενόμενο ήταν, τα δεξιά ΜΜΕ να καταγράψουν ό,τι ακούστηκε από τη λεγόμενη «αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ» για τους πασόκους και τους Γκλέτσους που φιγουράριζαν ως μέλη της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, και να δημιουργήσουν την εικόνα ενός σπαρασσόμενου ΣΥΡΙΖΑ και ενός παραπαίοντος Τσίπρα. Ομως, τα αυτιά του Τσίπρα και των κολλητών του δεν ιδρώνουν από κάτι τέτοια. Σε αντίθεση με κόμματα όπως η ΝΔ, που θέλουν να εμφανίζονται πάντοτε συμπαγή γύρω από τον αρχηγό, ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί τη ροζ παράδοση της «ανανεωτικής Αριστεράς», η οποία θέλει το φραξιονισμό να εκδηλώνεται ανοιχτά.
Αυτοί που κατέγραψαν τι είπαν ο Λάμπρου, ο Φίλης, ο Τσακαλώτος και τι τους απάντησαν ο Παππάς, ο Μπίστης, ο Κουβέλης, «ξέχασαν» να σημειώσουν ότι η πολιτική απόφαση στο τέλος ψηφίστηκε ομόφωνα. Οι Τσιπραίοι τα ξέρουν αυτά, γι' αυτό και δεν ανησυχούν. Ξέρουν ότι δε γίνεται κάποιος ιδεολογικοπολιτικός αγώνας, αλλά ένας αγώνας για το μοίρασμα της κομματικής ισχύος, η οποία συνεπάγεται και μοίρασμα κυβερνητικών και κρατικών πόστων, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξαναβρεθεί στην κυβέρνηση.
Οι μικροφραξιονιστές του ΣΥΡΙΖΑ ενεργούν σαν τους λομπίστες. Ο καθένας τους έχει ένα -μικρό ή μεγαλύτερο- ακροατήριο που πρέπει να βολέψει. Γι' αυτό γκρινιάζουν. Κι έχουν μάθει όλοι τους να ντύνουν αυτή τη γκρίνια με λαμπρά ιδεολογικά και πολιτικά χρώματα. Γι' αυτό -επαναλαμβάνουμε- δεν ανησυχούν οι Τσιπραίοι. Ξέρουν πολύ καλά ότι μετά το στραπάτσο της ΛΑΕ και όσων την ακολούθησαν (μεταξύ των οποίων και κάποιοι «προεδρικοί» από την παλιά Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ), κανένας δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το μεγάλο μαντρί. Ολοι αυτοί δε δίστασαν να εξαπατήσουν με τον πιο αισχρό τρόπο εκείνους που τους εμπιστεύτηκαν το 2015. Ολοι αυτοί διαχειρίστηκαν (ως κυβερνητικά ή κρατικά ή κομματικά στελέχη) τη μνημονιακή βαρβαρότητα, χωρίς αναστολές και χωρίς τύψεις. Αν κάτι τους συνέχει και τους συνενώνει είναι ο πόθος να ξαναβρεθούν στην εξουσία, υπό καλύτερες ίσως συνθήκες (και ίδιες ή χειρότερες να είναι, πάλι δε θα έχουν πρόβλημα, έχουν συνηθίσει πλέον).
H φράξια των 53+, για παράδειγμα, ανακουφίστηκε μετά την αποχώρηση του «Αριστερού Ρεύματος» (Λαφαζάνης και σία), διότι παρέμεινε η μοναδική καλά οργανωμένη φράξια μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Υπ' αυτή την ιδιότητα, στελέχη της κατέλαβαν περισσότερα πόστα στην κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό. Τώρα, με τη μαζική είσοδο πασόκων που το μάτι τους γυαλίζει για εξουσία, οι 53+ προσπαθούν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Η τοσοδούλα Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ τα έχει με την ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ. Ξέρει καλά πως πρόκειται για μια ομάδα λεγεωνάριων, δομημένη σφιχτά και δυνατή στο φραξιονισμό, η οποία έκανε ένα πέρασμα από τους Οικολόγους Πράσινους (184 μέλη της ΠΑΣΠ ΑΣΟΕΕ έκαναν αίτηση εγγραφής στους Πράσινους!) και κατάφερε να τους μπαχαλέψει και να τους οδηγήσει σε διάσπαση! Αντιλαμβάνονται, λοιπόν, οι νεολαίοι ΣΥΡΙΖΑ ότι με έναν τέτοιο αντίπαλο μπροστά τους, οι περισσότεροι από δαύτους θα μείνουν με τις φιλοδοξίες τους.
Αφού, λοιπόν, είπε η κάθε φράξια και το κάθε στέλεχος τον πόνο της/του, ψήφισαν όλοι μαζί το κείμενο που είχε κατατεθεί, φτιαγμένο από τους Τσιπραίους παρέα με τους πασοκοδημαρίτες της «προοδευτικής συμμαχίας», οι οποίοι εδρεύουν στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ στην Αγίου Κωνσταντίνου. Εγινε, δηλαδή, αυτό που ήθελε και στο οποίο από την αρχή είχε ποντάρει ο Τσίπρας, γνωρίζοντας ότι σήμερα κανένας δεν μπορεί να τον αμφισβητήσει. Το μομέντουμ βρίσκεται στην πλευρά του, το ξέρει, το εκμεταλλεύεται.
«Η Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής μας Συμμαχίας έχει τον στόχο της ανασύνταξης, της ανασυγκρότησης και του μετασχηματισμού της πολιτικής μας συμμαχίας σε ένα σύγχρονο ανοιχτό, δημοκρατικό και συμμετοχικό κόμμα της κυβερνώσας αριστεράς», είπε ο Τσίπρας στην εισήγησή του. Ξεκάθαρα πράγματα: όλοι μαζί, συριζαίοι, δημαρίτες, πασόκοι, κουβελικοί θα φτιάξουμε ενιαίο κόμμα. Ο Τσίπρας αναφέρθηκε γενικά και αόριστα «πόσο δύσκολο αλλά και πόσο αναγκαίο είναι αυτό το εγχείρημα της ενότητας» και ζήτησε να κάνουν «όλοι ένα βήμα πίσω από τις μικρές μας απόλυτες αλήθειες και βεβαιότητες και ένα βήμα μπροστά στη συνεννόηση, στην κατανόηση, στη συνεργασία».
Οσο για τον… ταξικό χαρακτήρα του νέου κόμματος, το περιέγραψε όπως περιέγραφε το ΠΑΣΟΚ τον εαυτό του, όταν εγκατέλειψε τις αναφορές στους «μη προνομιούχους»: «Με τη νεολαία στην πρώτη γραμμή, με τους έμπειρους αγωνιστές στους χώρους εργασίας, με τους παραγωγούς, τους αγρότες στην ύπαιθρο και τους επιχειρηματίες του υγιούς παραγωγικού κεφαλαίου, που υφίστανται τις βλαπτικές δράσεις του παρασιτικού κεφαλαίου που επικρατεί. Αλλά και με τους πρωτοπόρους των καινοτομιών, με την ικμάδα κάθε δημιουργού. Με την προοδευτική διανόηση, με τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών στην πρώτη γραμμή». Μήπως αυτό δεν ήταν το ιδεολόγημα του ΣΥΡΙΖΑ στα χρόνια της κυβερνητικής του θητείας; Τώρα απλά το καταγράφουν και επίσημα ως «πρόγραμμα».
Σχετικά Αρθρα
