Επίσκεψη αποικιοκράτη που πηγαίνει να καλοπιάσει τους ιθαγενείς θύμισε η επίσκεψη Σαρκοζί στην Αθήνα. Ηρθε για λίγες μόνο ώρες (και χωρίς την Κάρλα, την οποία τόσο επιθυμούσαν τα λιγούρια της εγχώριας μπουρζουαζίας), έκανε τα παζάρια του με τον Καραμανλή, έδωσε και ένα σόου στη Βουλή και έφυγε, γιατί είχε και δουλειές.
Γιατί παραχώρησαν στο Σαρκοζί τη Βουλή, προκειμένου να τους βγάλει το λογύδριό του και να εμφανιστεί ως ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά πρόσωπα του πλανήτη; Επειδή ο γάλλος πρόεδρος έχει επιλέξει να παίξει το χαρτί των ελληνικών θέσεων στο «Μακεδονικό», θέμα αδιάφορο για τη γαλλική εξωτερική πολιτική. Αυτό φάνηκε ήδη από το Βουκουρέστι, όπου ο Σαρκοζί ήταν ο πρώτος που υποστήριξε την ελληνική θέση. Μικρή γεύση αυτών που θα έλεγε από το βήμα της ελληνικής Βουλής έδωσε με τη συνέντευξή του στην «Καθημερινή». Πέρα από την υποστήριξη στο «Μακεδονικό», δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει μια τυπική δήλωση και για το Κυπριακό («Η Γαλλία είναι φίλη της Κύπρου και υποστηρίζουμε τις προσπάθειες του Προέδρου Χριστόφια», είπε στην «Καθημερινή»).
Ταυτόχρονα, εισέπραξε το κατιτίς του και ο δάμαλος, που φροντίζει όσο οτιδήποτε άλλο το προσωπικό του προφίλ και έχει το κόμπλεξ να χριστεί και αυτός μεγάλος ηγέτης του ελληνικού αστισμού. «Εκτιμώ και σέβομαι πολύ τον Κώστα Καραμανλή ως πολιτικό ηγέτη, γιατί διαθέτει όλα τα προτερήματα ενός μεγάλου δημόσιου άνδρα» (!!!), δήλωσε στην «Καθημερινή» ενώ στο σόου της Βουλής τον αποκάλεσε δυο-τρεις φορές «σερ Κοστάς» (αγαπητέ Κώστα), για να δείξει πόσο φιλαράκια είναι (η εκφωνήτρια του καναλιού της Βουλής, που είχε πάρει τις σχετικές οδηγίες, το ‘λεγε και το ξανάλεγε). Σπουδαίος θεατρίνος, υπερκινητικός, άνετος, με τον αέρα του ηγέτη ιμπεριαλιστικής δύναμης, ο Σαρκοζί έδωσε την παράστασή του και από κάτω τα λιγούρια τον χειροκροτούσαν μανιωδώς. Νεοδημοκράτες και Πασόκοι.
Ο Σαρκοζί, λοιπόν, δίνει… Σκόπια και ζητά (και παίρνει)… της Παναγίας τα μάτια. Η κυβέρνησή του έχει βαλθεί να σηκώσει τη γαλλική βιομηχανία όπλων, προκειμένου να δώσει μια γενικότερη ώθηση στο γαλλικό ιμπεριαλισμό. Η Ελλάδα είναι μια από τις καλύτερες αγορές οπλικών συστημάτων στην Ευρώπη, αφού εδώ και τέσσερις περίπου δεκαετίες δαπανά ετησίως το μισό κρατικό προϋπολογισμό σε αγορές όπλων.
Στις λίγες ώρες που έμεινε στην Αθήνα ο Σαρκοζί υπέγραψε με τον Καραμανλή κοινή διακήρυξη για «βιομηχανική και τεχνολογική συνεργασία για τις επιλογές του αμυντικού υλικού που είναι απαραίτητες για την εθνική κυριαρχία», στην οποία «φωτογραφίζονται» εξοπλιστικά προγράμματα που μπορεί να ξεπεράσουν τα 5 δισ. ευρώ. Ο Σαρκοζί έχει ήδη πάρει τις… προκαταβολές για την υποστήριξή του στο «Μακεδονικό»: κάμποσα ελικόπτερα «Σούπερ Πούμα» (για 15 γίνεται λόγος) και εκσυγχρονισμός των «Μιράζ 2000», που είχαν αγοραστεί επί ΠΑΣΟΚ. Σημειώνουμε ότι αυτός ο εκσυγχρονισμός φτάνει σε κόστος για κάθε αεροπλάνο το 60% της αγοράς ενός καινούργιου. Επίσης, η Γαλλία βρίσκεται πολύ κοντά σε συμφωνία για αγορά φρεγατών (σπάζοντας έτσι το γερμανικό μονοπώλιο). Συγκεκριμένα, έχει ήδη αποφασιστεί η παραγγελία τεσσάρων φρεγατών αρχικού προϋπολογισμού 2,2 δισ. ευρώ, που μπορεί να φτάσουν κοντά στα 4 δισ., με την προσθήκη άλλων 2 κομματιών. Σειρά θα πάρουν και άλλα πολεμικά σκάφη που θα αντικατασταθούν τα επόμενα χρόνια (στο project θα χρησιμοποιηθούν και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, που ελέγχονται από το γερμανικό κεφάλαιο).
Σκληρή μάχη δίνεται για το φιλέτο της αγοράς νέων πολεμικών αεροσκαφών. Ο Σαρκοζί προωθεί το γαλλικό «Ραφάλ», που χτυπιέται με το «Γιουροφάιτερ» (ευρωπαϊκό κονσόρτσιουμ στο οποίο κυριαρχούν οι Γερμανοί) και με το αμερικάνικο JSF, που ακόμα βρίσκεται σε φάση σχεδιασμού. Οι πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στον ελληνικό Τύπο είναι αντικρουόμενες. Αλλες υποστηρίζουν ότι ο Καραμανλής δεν έχει αποφασίσει ακόμα και απλά είπε στον Σαρκοζί ότι οι προτάσεις του θα ληφθούν σοβαρά υπόψη, και άλλες υποστηρίζουν ότι συμφώνησε για την αγορά 20 «Ραφάλ» και σε αντάλλαγμα πήρε τον εκσυγχρονισμό ισάριθμων «Μιράζ». Είναι πάντως δύσκολο να μην αγοραστούν και «Ραφάλ», όχι μόνο ως αντάλλαγμα για την «πολιτική υποστήριξη» του Σαρκοζί, αλλά και επειδή η Γαλλία είναι ήδη στην ελληνική αγορά με τα «Μιράζ» και δε μπορούν να τη βγάλουν χωρίς ν’ ακολουθήσουν ισχυροί κραδασμοί στα μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής. Επειδή, όμως, ο ανταγωνισμός είναι σκληρός, δεν αποκλείεται στο τέλος να μεγαλώσει η παραγγελία, για να βολευτούν όλοι. Δηλαδή, και οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί. Ο… αντισκοπιανός Σαρκοζί, πάντως, που θεωρείται εξαιρετικός πλασιέ, θεωρεί πως δικαιωματικά πρέπει να πάρει ένα κομμάτι της πίτας, όπως άλλωστε είχε πάρει παλιότερα ο Μιτεράν από τον Παπανδρέου. Γι’ αυτό και τα «σερ Κοστάς», εκτός των άλλων. Αν ο Καραμανλής θέλει να φτιάξει τη διεθνή εικόνα του, ο Νικολά είναι ο άνθρωπός του (και η Κάρλα της Νατάσας).