Η εισαγγελέας Διαφθοράς Ελένη Ράικου, διορισμένη στη θέση αυτή το 2011 (άρα εξ ορισμού συνδεδεμένη με το προηγούμενο «σύστημα») παραιτείται καταγγέλλοντας στοχοποίηση «από παράκεντρα εξουσίας και διαφθοράς που σκοπό έχουν τη μία και μόνη συγκάλυψη των διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών που αποκομίζουν διαχρονικά εκατομμύρια ευρώ και επιζητούν μανιωδώς την ακύρωση του έργου μου». Αναφέρεται στην υπόθεση Novartis. Η Ράικου παραιτείται μόλις «σκάει» το διαφημιστικό σποτ της φυλλάδας του Βαξεβάνη, που προαναγγέλλει «Αποκάλυψη: Ανακρίτρια κατηγορεί γνωστή εισαγγελέα για απόκρυψη στοιχείων σε δικογραφίες για Γιάννο Παπαντωνίου και Θωμά Λιακουνάκο».
Οι δυο υποθέσεις, Novartis και Εξοπλιστικά, είναι ασύνδετες μεταξύ τους. Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς είναι ότι η κυβέρνηση -μέσω του «δικού της» Βαξεβάνη- προσπαθεί να βγάλει από τη μέση τη Ράικου, επειδή αυτή δε στρέφει την έρευνα για τη Novartis σε πολιτικά πρόσωπα (η κυβέρνηση, διά στόματος Πολάκη, έχει αφήσει αιχμές για εμπλοκή των πρώην υπουργών Λοβέρδου, Βορίδη και Γεωργιάδη), αλλά περιορίζεται σε γιατρούς και στελέχη του διοικητικού μηχανισμού. Αλλά γιατί να παραιτηθεί η «αδέκαστη εισαγγελέας», αν το δημοσίευμα του Βαξεβάνη ήταν ψευδές; Από ένα ψευδές δημοσίευμα έχει να φοβηθεί μόνο ο συντάκτης και ο εκδότης του, όχι ο «καθαρός ουρανός» (που είναι και εισαγγελέας, άρα μπορεί να τραβήξει μια ξεγυρισμένη μήνυση στον κάθε Βαξεβάνη και να τον στείλει αδιάβαστο);
Μια ανακοίνωση που εκδίδει ο Αρειος Πάγος μας κάνει λίγο… σοφότερους. Η Β. Θάνου αποκαλύπτει ότι ο Κοντονής, πριν μερικές μέρες, είχε στείλει ερώτημα στον ΑΠ για αντικατάσταση ή μη της Ράικου και πως «εντός των επομένων ημερών θα συνεδριάσει το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, για να αποφασίσει επί του εν λόγω θέματος». Με τις αποκαλύψεις του Βαξεβάνη η Ράικου έχει φάει γκολ από τα αποδυτήρια και δεν υπήρχε περίπτωση να παραμείνει στη θέση της, οπότε είχε κάθε λόγο να επιχειρήσει «ηρωική έξοδο».
Η ανακοίνωση της Θάνου αποκαλύπτει, επίσης, ότι υπάρχει αναφορά της ανακρίτριας Διαφθοράς (Ηλιάνα Ζαμανίκα), η οποία, όπως και ο επόπτης ανακριτών, κλήθηκαν «να υποβάλουν αντίγραφο της αναφοράς της ανακρίτριας, για να ελεγχθούν αρμοδίως οι αναφερόμενες σ’ αυτήν παραλείψεις». Μάλλον ειρωνικά η Θάνου συμπληρώνει: «Ομοίως θα ελεγχθούν τα καταγγελλόμενα από την Εισαγγελέα Διαφθοράς». Ομως, η μεν Ζαμανίκα υπέβαλε μια αναφορά με υπηρεσιακό τρόπο (θα δούμε κάποια στιγμή τι λέει), η δε Ράικου έκανε μια πολιτική δήλωση παραίτησης, χωρίς ν' αναφέρει τίποτα το συγκεκριμένο.
Για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, η Ράικου υπαινίχτηκε -εμμέσως πλην σαφώς- ότι την «έστησαν». Οτι έβαλαν μια ανακρίτρια να της κάνει αναφορά και στη συνέχεια διοχέτευσαν την αναφορά στον Βαξεβάνη… για τα περαιτέρω. Δεν αμφιβάλλουμε ότι «κάπως έτσι» έγινε. Αν όμως η Ράικου είναι «καθαρός ουρανός», γιατί έσπευσε να παραιτηθεί, προκαλώντας μόνο πολιτικό ντόρο; Οταν στην επιστολή παραίτησης αναφέρει ότι «δεν αισθάνομαι να απολαμβάνω τη θεσμική προστασία που δικαιούμαι», τι ακριβώς εννοεί; Γιατί δεν έμεινε στο πόστο της, για να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να φέρει σε πέρας την έρευνα για τις μίζες της Novartis, που όπως λέει την έχει προχωρήσει πάρα πολύ; Το ίδιο το πόστο της της παρέχει «θεσμική προστασία». Αν ζητάει περισσότερη, τότε… κάποιο λάκκο έχει η φάβα.
Η υπόθεση «βρομάει» απ' όλες τις πλευρές. Κι αυτό φαίνεται καθαρά στην αμήχανη ανακοίνωση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, που δεν ελέγχεται από το «σύστημα Παπαγγελόπουλου». «Είμαστε βέβαιοι» -αναφέρει η ανακοίνωση- ότι η ελληνική κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει μία και μόνη οδός για την απονομή της δικαιοσύνης στη χώρα: να αφεθούν οι δικαστές και οι εισαγγελείς να ασκήσουν το έργο τους απρόσκοπτα και σύμφωνα με το Σύνταγμα, τον νόμο και τη συνείδησή τους». Και τρία αυγά Τουρκίας, θα συμπληρώναμε εμείς. Η μόνη αναφορά που σ' αυτή την ανακοίνωση θα μπορούσε να εκληφθεί ως στήριξη της Ράικου είναι η επανάληψη του αιτήματος για «επαρκή και αποτελεσματική θεσμική προστασία για τους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς» από την «άσκηση πιέσεων μέσω της στρατευμένης σε οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα δημοσιογραφίας». Αυτό που ζητά η ΕΔΕ είναι η φίμωση των ΜΜΕ, όμως για την ουσία της υπόθεσης δε λέει λέξη. Απλώς «διευκρινίζει πως δεν γνωρίζει -δεν θα ήταν εξάλλου επιτρεπτό (!!!)- τις λεπτομέρειες και τη βασιμότητα των καταγγελιών που έρχονται στο φως της δημοσιότητας».
Οπως αντιλαμβάνεστε, πρόκειται για ένα ακόμα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με στόχο τον έλεγχο του δικαστικού μηχανισμού (των κρίσιμων πόστων του). Για μια ακόμα φορά κάνει την εμφάνισή του το κουαρτέτο της διαπλοκής: κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα – Καπιταλιστές – Δικαστικός μηχανισμός – αστικά ΜΜΕ. Ο πόλεμος αναμένεται σκληρός.