Κίνηση τακτικής που θυμίζει Λαλιώτη είναι η πρόταση της Γεννηματά για την πραγματοποίηση το Μάρτη «Πολιτικής, Διακηρυκτικής, Προγραμματικής Συνδιάσκεψης» όλων των πολιτικών κομμάτων, κοινοβουλευτικών και εξωκοινοβουλευτικών, των κινήσεων, των ομίλων και των αυτόνομων στελεχών «που εκφράζονται από τις απόψεις της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και προέρχονται από την κοίτη της Δημοκρατικής Παράταξης και της Κεντροαριστεράς», ώστε «να συνδιαμορφώσουν έναν ενιαίο πολιτικό οργανισμό με τη μορφή μιας συμπαράταξης, που δεν θα καταργεί την αυτοτέλεια των συμμετεχόντων». Η συμμετοχή στη συνδιάσκεψη θα γίνει «στην βάση της αναλογικής εκπροσώπησης με σεβασμό της πρόσφατης εθνικής εκλογικής ετυμηγορίας και εξασφάλιση της εκπροσώπησης όλων των ζωντανών δημιουργικών και παραγωγικών εκφράσεων της κοινωνίας». Η συνδιάσκεψη θα αποφασίσει «την διακήρυξη του φορέα , το όνομα και τα σύμβολα και θα διατυπώσει το προγραμματικό πλαίσιο της Ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας», ενώ τον ερχόμενο Μάη «θα ακολουθήσει η άμεση εκλογή από τη βάση του επικεφαλής της συμπαράταξης με δύο προϋποθέσεις. Ανοικτό μητρώο έως την ημέρα της εκλογής και κανείς αποκλεισμός».
Με την κίνηση αυτή η σημερινή ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί ν’ αλλάξει την ατζέντα και να ξεφύγει από την τανάλια Τσίπρα-Κούλη, που προσπαθούν να χτίσουν το νέο δικομματισμό. Αντί να γίνεται συζήτηση για το αν πρέπει να συνεργαστούν ή με τη ΝΔ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ, η ομάδα Γεννηματά προτείνει «φυγή προς τα μπρος» και συνένωση όλων των σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, ώστε να οικοδομηθεί ένας πόλος που θα μπορέσει να εκτοπίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και στη θέση του νέου δικομματισμού να ξαναβάλει τον παλιό.
Δεν είναι τυχαίο ότι η πρόταση της Φώφης σημειώνει με έμφαση και επαναλαμβάνει ότι «η χώρα έχει ανάγκη από μια ισχυρή παράταξη με αυτόνομο ρόλο και αυτοδύναμη στρατηγική, διακριτά πολιτικά οριοθετημένη από τον δήθεν αριστερό λαϊκισμό και τις παρωχημένες ιδεοληψίες του αλλά και τις συντηρητικές, νεοφιλελεύθερες και εξίσου αναποτελεσματικές πολιτικές που εκπροσωπεί η Δεξιά». Ούτε είναι τυχαίο ότι της πρότασης προηγήθηκε η διαγραφή Γρηγοράκου, για να σταλεί το μήνυμα ότι η περί την Φώφη ηγετική ομάδα είναι αποφασισμένη να πατάξει κάθε συμπεριφορά που ξεστρατίζει από τη γραμμή της.
Τέλος, δεν είναι τυχαίο ότι η πρόταση δεν παρουσιάστηκε σε κάποια συνέντευξη Τύπου, αλλά φιλοξενήθηκε στη σαββατιάτικη έκδοση των «Νέων», δείγμα του ότι οι βαρόνοι των μίντια «βλέπουν» την επανένωση των πασόκων και θα βοηθήσουν σ’ αυτή την κατεύθυνση. Γι’ αυτό και ο Πρετεντέρης έσπευσε να γράψει ότι είναι «ωραίο το σχέδιο της Φώφης» κι ότι τα ίδια λένε περίπου ο Θεοδωράκης, ο Θεοχάρης, η Διαμαντοπούλου, ακόμα και ο Γρηγοράκος. Κι ότι «αν θέλουν να επιζήσουν δεν έχουν παρά να ακούσουν την παλιά κινεζική παροιμία που συνήθιζε να επικαλείται ο Τσου Εν Λάι: είναι καταδικασμένοι να κοιμηθούν στο ίδιο κρεβάτι κι ας κάνουν διαφορετικά όνειρα!…». Γιατί αλλιώς, «από ένα “εκσυγχρονιστικό Ποτάμι’’ κι ένα “αναπαλαιωμένο ΠΑΣΟΚ’’, οι εκσυγχρονιστές θα προτιμήσουν κατευθείαν τον Κυριάκο και οι παλαιοπασόκοι τον Τσίπρα. Θα πάνε στο σουπερμάρκετ, όχι στο ντελικατέσεν»!
Ο Πρετεντέρης δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει σε όλους τους αρχηγίσκους του Κέντρου πως «όλο και περισσότερο φαίνεται πως από τη σημερινή Βουλή δεν μπορεί να προκύψει άλλη κυβέρνηση. Ως εκ τούτου το 2016 θα είναι έτος εκλογών». Κι αν δεν ενωθούν, δεν πρόκειται να σωθούν, διότι κυνηγώντας το κάθε σχήμα το 3% που θα το βάλει στη Βουλή, θα βοηθήσουν όλοι μαζί τον Τσίπρα και τον Κούλη να χτίσουν το νέο δικομματισμό.
Η πρόταση στριμώχνει άγρια το Ποτάμι, που έχει πάθει ταράκουλο, καθώς άλλος τραβάει προς ΝΔ, άλλος για ΣΥΡΙΖΑ και άλλος προς ΠΑΣΟΚ. Η πρόταση προσφέρει, επίσης, αξιοπρεπή διέξοδο για όλα τα μπάζα του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ. Ο Λυκούδης, που «έπιασε το υπονοούμενο», έσπευσε να μιλήσει για «ενδιαφέρουσα πρόταση της κ. Γεννηματά», κρατώντας και τις αναγκαίες αποστάσεις, μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Στόχος του είναι να τραβήξει και τον Θεοδωράκη σ' αυτή την κατεύθυνση. Ο Γιωργάκης ακόμα δεν μίλησε, όπως και οι διάφορες πρώην πριμαντόνες του ΠΑΣΟΚ (Φλωρίδης, Ραγκούσης, Διαμαντοπούλου και σία), όμως η «πρόταση της Φώφης» περιλαμβάνει ένα καινούργιο στοιχείο σε σχέση με τις παλαιότερες προτάσεις του ΠΑΣΟΚ: μιλάει για ομοσπονδιακό σχήμα (ο καθένας μπορεί να κρατήσει το μαγαζί του), ενώ αναθέτει την εκλογή του επικεφαλής σε απευθείας εκλογή, οπότε όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα εκλογής με την Φώφη.
Αυτό το τελευταίο τους αφοπλίζει όλους, διότι φαντάζει άκρως δημοκρατικό. Οποιος είναι μάγκας ας δοκιμαστεί στην άμεση εκλογή. Από τις παλιές καραβάνες κανένας δε θα δοκίμαζε να φάει τη σκόνη της Φώφης (Γιωργάκης, Μπένι κ.ά.). Μένουν οι καινούργιοι, που όμως δε διαθέτουν το μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό και είναι πιθανό το εγχείρημα να μην έχει καμιά τύχη.
