«Μια Κύπρος πρέπει να υπάρχει στη διεθνή σκηνή». Αυτό δήλωσε ο Αχμέτ Νταβούτογλου στις κοινές δηλώσεις που έκανε την περασμένη βδομάδα με τον Βενιζέλο στην Αθήνα. Ολοι θεώρησαν ότι η τουρκική πλευρά αποδέχεται ως όρο για την επανέναρξη των διακοινοτικών διαπραγματεύσεων την αναγνώριση μίας και αδιαίρετης κυριαρχίας του ομοσπονδιακού κράτους.
Αλλα συνέβησαν, όμως, όταν ο Νταβούτογλου επισκέφτηκε στη συνέχεια την Κύπρο. Το βράδυ της Παρασκευής, ο ειδικός σύμβουλος του ΟΗΕ για το Κυπριακό Αλεξάντερ Ντάουνινγκ ειδοποιήθηκε να μη φύγει από τη Λευκωσία, γιατί ο Νταβούτογλου ήθελε να συναντηθεί μαζί του την επομένη το πρωί. Αυτό δημιούργησε ευφορία για επικείμενη λύση και ο Αναστασιάδης συγκάλεσε σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών στο προεδρικό μέγαρο, στην οποία τους ενημέρωσε και όλοι μαζί περίμεναν τις θετικές εξελίξεις.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας, Νταβούτογλου και Ερογλου εμφανίστηκαν σε κοινή συνέντευξη Τύπου στο κατεχόμενο τμήμα της Λευκωσίας και ανακοίνωσαν ότι δεν υπάρχει συμφωνία επί της κοινής διακήρυξης. Ο Νταβούτογλου δήλωσε ότι υποστηρίζει πλήρως τους χειρισμούς του Ερογλου, σημειώνοντας ότι δεν υπάρχει συμφωνία και δεν είναι ανάγκη να υπάρξει κοινή διακήρυξη για ν’ αρχίσουν οι συνομιλίες.
Μετά απ’ αυτή την εξέλιξη, ο Αναστασιάδης ανακοίνωσε ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις που θα του επιτρέψουν να μπει σε διαδικασία διαλόγου. Ο διάλογος, είπε, θα είναι άγονος ενόσω δεν διασφαλίζονται οι βασικές αρχές που περιλαμβάνονται στις αποφάσεις του ΟΗΕ. Συμπλήρωσε, δε, ότι ο ίδιος δεν επιθυμεί έναν «πόλεμο επίρριψης ευθυνών». Ακόμη, άφησε αιχμές εναντίον των αξιωματούχων του ΟΗΕ, οι οποίοι –όπως είπε– παραγνωρίζουν ή παρερμηνεύουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Είναι αφελές να πιστέψει κανείς πως ο Νταβούτογλου ήθελε την κοινή διακήρυξη, αλλά αναγκάστηκε να υποχωρήσει μπροστά στην επιμονή του Ερογλου, τον οποίο δεν μπόρεσε να μεταπείσει. Ενα τακτικό κόλπο είναι όλο αυτό. Ο Νταβούτογλου εμφανίστηκε ως νομιμόφρων έναντι των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, κρυπτόμενος πίσω από τον Ερογλου. Ο λόγος είναι ότι δεν ήθελαν να μπουν σε διαπραγματεύσεις συμφωνώντας εκ των προτέρων με κάτι στο οποίο έχουν συμφωνήσει στο παρελθόν. Θέλουν όλα να ξεκινήσουν από μηδενική βάση και να συμφωνήσουν αργότερα στο ζήτημα της κοινής εξωτερικής κυριαρχίας του ομοσπονδιακού κράτους, ώστε να πάρουν και ανταλλάγματα γι’ αυτή τους την «υποχώρηση». Η υπόθεση ξαναμπαίνει στο ράφι, άγνωστο για πόσο. Οσο πρόθυμος κι αν είναι ο Αναστασιάδης (υπήρξε υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν, ως γνωστόν), υπάρχουν πράγματα που τον ξεπερνούν. Δε θα μπορούσε να μπει σε άνευ όρων διαπραγμάτευση.