Εντελώς στα ψιλά, για ευνόητους λόγους, πέρασε στα ελληνικά ΜΜΕ η είδηση για τη λειτουργία ενός άτυπου διευθυντήριου στο εσωτερικό του Eurogroup. Πρόκειται για τις 6 χώρες με πιστοληπτική αξιολόγηση «ΑΑΑ», που συγκρότησαν ομάδα και για πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΕ λειτούργησαν ως ομάδα στο τελευταίο Συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών.
Οι υπουργοί Οικονομικών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Αυστρίας, της Φιλλανδίας και του Λουξεμβούργου συναντήθηκαν πριν τη σύσκεψη του Eurogroup, κατέληξαν σε συμφωνία και αυτή τη συμφωνία την κατέβασαν ως μπλοκ και φυσικά την επέβαλαν στο Eurogroup. Τι επέβαλαν; Την αναβολή στη λήψη οποιασδήποτε απόφασης για τον ευρωπαϊκό μηχανισμό «στήριξης» και για επιμέρους θέματα, όπως η επιμήκυνση του ελληνικού χρέους, για το Μάρτη.
Περισσότερα στοιχεία δε δόθηκαν στη δημοσιότητα, καθώς οι εκπρόσωποι των «6» τήρησαν την ομερτά που συμφώνησαν στην κλειστή τους σύσκεψη. Οσο για τις κοινοτικές αρχές, φρόντισαν να υποβαθμίσουν εντελώς το θέμα. Επίσημα, δε, δεν έκαναν την παραμικρή αναφορά σ’ αυτή την παρασύνοδο.
Δεν διαφεύγει, ασφαλώς, της προσοχής σας πως μεταξύ των χωρών του άτυπου αυτού G6 είναι και το Λουξεμβούργο, από το οποίο προέρχεται ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο υποτιθέμενος μεγάλος εχθρός της Μέρκελ και μέγας φιλέλληνας, σύμφωνα με την προπαγάνδα των ελληνικών αστικών ΜΜΕ. Το Λουξεμβούργο πήρε από το γαλλογερμανικό άξονα τις εγγυήσεις που ήθελε και προσχώρησε στην υπό την ηγεμονία του γαλλογερμανικού άξονα συμμαχία. Ούτε είναι τυχαίο που την επομένη κιόλας της πρώτης εμφάνισης αυτού του G6 φούντωσαν ξανά τα σενάρια περί «αναδιάρθρωσης» του χρέους χωρών όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Οταν η απόφαση για την ενίσχυση του ευρωπαϊκού μηχανισμού «στήριξης» αναβάλλεται για δυο τουλάχιστον μήνες, οι «κερδοσκόποι» παίρνουν το μήνυμα κι αρχίζουν το παιχνίδι.
Δεν ήταν μόνο οι «κερδοσκόποι» και τα γνωστά έντυπα που υπηρετούν το χρηματιστικό παιχνίδι. Σε τρεις γερμανικές εφημερίδες μίλησε ο νέος οικονομικός σύμβουλος της Μέρκελ, Λαρς Φελντ, και σε όλες μίλησε περί «αναδιάρθρωσης», ονοματίζοντας μάλιστα την Ελλάδα. Το σκεπτικό του ήταν εξαιρετικά απλό: η Ελλάδα δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της, επομένως θα χρειαστεί κάποιου είδους «αναδιάρθρωση» του χρέους της, και γι’ αυτό η Γερμανία πρέπει να σταθμίσει προσεκτικά τους κινδύνους, καθώς μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο η δική της δημοσιονομική σταθερότητα.
Ολα τούτα σημαίνουν ένα πράγμα. Οτι στον ελληνικό λαό θα επιβληθεί, ίσως και πολύ σύντομα, μια μακρόχρονη σκληρή λιτότητα, μέσω ενός Μνημόνιου διάρκειας.
Το σενάριο που κυκλοφορεί έντονα τελευταία είναι να περάσουν τάχιστα η Ελλάδα και η Ιρλανδία από τον προσωρινό μηχανισμό «διάσωσης» στο νέο, μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (EFSF) και επομένως αυτός ο μηχανισμός ν’ αρχίσει να λειτουργεί πριν το 2013, συνδεόμενος προφανώς με το γερμανικό σχέδιο της λεγόμενης «ελεγχόμενης χρεοκοπίας», που δεν είναι παρά ένας μηχανισμός μοντέρνας αποικιοποίησης ολόκληρων χωρών.
