«Την άρνησή τους να συμμετέχουν σε εκπομπές ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές όπου καλούνται φασίστες τονίζουν με κοινή δήλωσή τους ο Γιάννης Ζιώγας, υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, και ο Γιάννης Δελής, υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, σημειώνοντας παράλληλα την ευθύνη όσων δίνουν βήμα στους φασίστες». Ριζοσπάστης, 13.5.2014.
Δεν μπορούμε να πούμε «στερνή μου γνώση…». Για αντιφασισμό α λα καρτ θα μιλήσουμε. Τώρα που οι χρυσαυγίτες είναι δακτυλοδεικτούμενοι από ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, ο Περισσός κάνει επίδειξη αντιφασισμού, με τους υποψηφίους του να αρνούνται να εμφανιστούν σε κοινές εκπομπές. Οταν ο Κασιδιάρης μπουγέλωνε τη Δούρου και γρονθοκοπούσε την Κανέλλη, στο ίδιο τηλεοπτικό πάνελ με τον Κασιδιάρη παρακάθονταν. Και δεν ήταν η πρώτη φορά, ούτε το μοναδικό πολιτικό στέλεχος που παρακαθόταν στο ίδιο τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό πάνελ με νεοναζί. Για να μη μιλήσουμε για το συνδικαλιστικό τους στέλεχος Γ. Σιφωνιό, που υποδεχόταν τους χρυσαυγίτες στην απεργία των χαλυβουργών και χειροκροτούσε τον Κασιδιάρη, όταν εξέφραζε την «αλληλεγγύη» του.
Είναι γνωστό πως το αστικό μιντιακό σύστημα «πουσάριζε» για πολύ καιρό τους νεοναζί. Και τα κόμματα της καθεστωτικής αριστεράς, Περισσός και ΣΥΡΙΖΑ, νομιμοποίησαν επί μακρόν με την παρουσία τους αυτή την τακτική των βαρόνων των μίντια και των υπαλλήλων τους δημοσιογράφων. Ηταν άραγε διαφορετικοί τότε οι χρυσαυγίτες; Δεν ήταν μια ναζιστική συμμορία που οργάνωνε νυχτερινά δολοφονικά πογκρόμ κατά μεταναστών και αντικαπιταλιστών νέων; Δυο λόγια αυτοκριτικής ίσως να απάλυναν λίγο την πολεμική μας, αλλά δεν τα ακούσαμε, ούτε πρόκειται να τα ακούσουμε.