Ο χρόνος δεν είναι ώριμος για να διορίσει άτομο πλήρους απασχόλησης για την Κύπρο, εκτιμά ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, στην έκθεσή του για την ανανέωση της θητείας της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στο νησί (ΟΥΝΦΙΚΥΠ). Οπως φαίνεται, όμως, αυτή η αναφορά έχει περισσότερο τυπικό χαρακτήρα, γιατί το παζάρι συνεχίζεται παρασκηνιακά και όλα είναι ανοιχτά.
Η έκθεση Ανάν σκόρπισε χαρά στην Αγκυρα, ενώ προκάλεσε δυσαρέσκεια στη Λευκωσία. Γιατί ο γενικός γραμματέας αποφεύγει οποιαδήποτε αναφορά στην κυπριακή κυβέρνηση, ενώ αντίθετα αναφέρεται με θετικά λόγια στην τουρκική και τουρκοκυπριακή πολιτική ηγεσία, σημειώνοντας ότι ζήτησαν επανάληψη των συνομιλιών για να επιτευχθεί λύση με βάση το σχέδιό του (πράγμα που είναι αληθές, βέβαια). Αναφέρεται, επίσης, με κολακευτικό τρόπο στην ανάδειξη του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στην προεδρία του τουρκοκυπριακού κράτους, σημειώνοντας ότι μ’ αυτή ανανεώθηκε η θέληση της τουρκοκυπριακής κοινότητας για λύση.
Ο Κύπριος ΥΠΕΞ Γ. Ιακώβου δήλωσε ικανοποιημένος από την έκθεση (τί άλλο να έκανε;), ταυτόχρονα όμως επισήμανε ότι η κυπριακή κυβέρνηση διαφωνεί σε αρκετά σημεία, όπως η ορολογία που χρησιμοποιεί ο Ανάν, η έλλειψη αναφοράς στην Κυπριακή Δημοκρατία και η «προσπάθεια εξίσωσης των πάντων» (τότε από πού πηγάζει η ικανοποίηση;).
Ο Παπαδόπουλος εξακολουθεί να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και το τελευταίο πλήγμα που δέχτηκε ήταν η δημοσιοποίηση από τουρκική εφημερίδα των προτάσεων που κατέθεσε ο απεσταλμένος του στις διερευνητικές επαφές που έγιναν πρόσφατα στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Προτάσεις που δείχνουν ότι ουσιαστικά ο Κύπριος πρόεδρος απορρίπτει το σχέδιο Ανάν και ζητά επαναδιαπραγμάτευση από μηδενική βάση. Η ενόχληση της Λευκωσίας ήταν πολύ μεγάλη από τη δημοσιοποίηση αυτών των θέσεων και κατηγόρησε τον Ταλάτ για σκόπιμη διαρροή. Αν, όμως, αυτές είναι οι θέσεις (διάψευση δεν υπήρξε επί της ουσίας), προς τί η ενόχληση;
Ο λόγος είναι προφανής. Ο Παπαδόπουλος δεν θέλει λύση, τουλάχιστον στη διάρκεια της δικής του θητείας. Προτιμά τη διχοτόμηση. Ομως, αυτό δεν μπορεί να βγει και να το πει ανοιχτά. Προσπαθεί, λοιπόν, να κρατηθεί στον αφρό πατώντας σε δυο βάρκες, με μοναδικό στόχο το κέρδισμα χρόνου. Ομως, οι Αμερικάνοι και οι Βρετανοί δεν γουστάρουν αυτά τα μεσοβέζικα εθνικιστικά παιχνίδια. Γι’ αυτό και ασκούν συνεχώς πιέσεις, ενώ δεν διστάζουν να νομιμοποιούν ντεφάκτο το τουρκοκυπριακό κράτος, χρησιμοποιώντας το «παράνομο» αεροδρόμιό του για επίσημες επισκέψεις κρατικών και πολιτειακών παραγόντων.
