Η αναίρεση ουσιαστικά της αρχικής πομπώδους εξαγγελίας Γαβρόγλου για θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής (επέκταση της υποχρεωτικότητας για ένα επιπλέον έτος) αφορά τα προνήπια, ηλικίας 4 ετών, που έως τώρα είτε εγγράφονται και φοιτούν στο Nηπιαγωγείο είτε πηγαίνουν στους παιδικούς σταθμούς είτε παραμένουν εκτός και των δύο αυτών δομών, της εκπαιδευτικής του Νηπιαγωγείου, ως μέρους της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και της κοινωνικής μέριμνας του παιδικού σταθμού), άνοιξε τον ασκό του Αιόλου:
♦ Σε κίνδυνο μπήκε το δημόσιο Νηπιαγωγείο, αφού αμφισβητείται ο εκπαιδευτικός και παιδαγωγικός του ρόλος, ενώ ορατός είναι ο κίνδυνος, με όχημα το Νηπιαγωγείο, να περάσει η δημόσια εκπαίδευση στους δήμους.
Η θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής παραπέμφθηκε για το τέλος της τριετίας, όταν οι συριζαίοι, δηλαδή, δε θα είναι κυβέρνηση και τέλος αυτή έγινε αίτημα υπό αίρεση αφού το τριετές σχέδιο του υπουργείου Παιδείας αναφέρεται πλέον σε «εκτίμηση της ενδεχόμενης ανάγκης επέκτασής της».
Οι συριζαίοι πέταξαν στα σκουπίδια τις πραγματικές ανάγκες των παιδιών της προσχολικής ηλικίας (4 και 5 ετών), που είναι η φοίτηση όλων στο Νηπιαγωγείο, την πρώτη αλλά σημαντικότερη βαθμίδα της εκπαίδευσης, καθώς αυτό είναι ένας από τους βασικότερους, μετά την οικογένεια, θεσμούς κοινωνικοποίησης και η πρώτη στη ζωή του παιδιού επαφή με τον θεσμό του σχολείου.
Ταυτόχρονα, ο Γαβρόγλου δήλωσε ότι στον προγραμματισμό του υπουργείου Παιδείας είναι και η κατοχύρωση της διττής επιλογής των γονιών «εάν θέλουν να στείλουν τα τετράχρονα παιδιά στους παιδικούς σταθμούς ή στα Νηπιαγωγεία».
Κοντολογίς, στο «κάδρο» μπήκαν και οι δήμοι και ο εκπαιδευτικός και παιδαγωγικός ρόλος των Νηπιαγωγών τέθηκε υπό αμφισβήτηση, αφού συγχέεται με τον ρόλο άλλων επαγγελματικών ομάδων, που εργάζονται στους παιδικούς σταθμούς που έχουν στόχο την αγωγή και φροντίδα των παιδιών.
Το αστικό κράτος επίσης, κάνοντας χρήση προγραμμάτων (με κονδύλια ΕΣΠΑ), όπως αυτό της «Εναρμόνισης Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής» [οι δομές που υλοποιούν αυτό το πρόγραμμα και παρέχουν υπηρεσίες φροντίδας και φιλοξενίας σε βρέφη, νήπια, παιδιά και άτομα ΜΕΑ μπορούν να καλύψουν μέχρι το 70% της συνολικής τους δυναμικότητας με τα παιδιά των «κατόχων/ωφελούμενων» «Αξίας Τοποθέτησης» (Voucher). Μπορούν, δηλαδή, να καλύψουν μεγάλο μέρος της λειτουργίας τους με τα «κουπόνια» (Voucher) των «ωφελούμενων»] αρνείται στο σύνολο των εργαζόμενων γονιών, των ανέργων το δικαίωμα της ακώλυτης και αδιαμφισβήτητης πρόσβασης στις κοινωνικές υπηρεσίες και τα κοινωνικά δικαιώματα.
Ελληνικό αστικό κράτος και ΕΕ θεωρούν ότι κάνουν παραχώρηση σε αυτούς που δημιουργούν όλο τον κοινωνικό πλούτο γι’ αυτό και θεσπίζουν εισοδηματικά κριτήρια για την πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες και ονομάζουν «ωφελούμενους» αυτούς τους ανέργους και τους εργαζόμενους, που έχουν βάσει εισοδηματικών κριτηρίων δικαίωμα συμμετοχής στο εν λόγω πρόγραμμα.
«Η ιδιωτικοποίηση κομματιών της εκπαίδευσης παιδιών (4-5 ετών) με το σύστημα των voucher, όπου οι γονείς ‘’επιλέγουν’’ δομές ή τους ‘’επιλέγουν’’ οι δομές, αποτελεί χτύπημα προς το Δημόσιο αγαθό της παιδείας», σημειώνει το Συντονιστικό Νηπιαγωγών.
Η δε Διδασκαλική Ομοσπονδία με ανακοίνωσή της τονίζει:
«Η, υποτιθέμενη, θεσμοθέτηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, σε βάθος τριετίας (σύμφωνα με τις δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας) συνδέεται με τη δυνατότητα επιλογής των γονέων μεταξύ ιδιωτικών και δημοτικών παιδικών σταθμών και Δημόσιου Νηπιαγωγείου. Ανοίγει, έτσι, ο δρόμος (με πολιορκητικό κριό το Νηπιαγωγείο) για την εκχώρηση της δημόσιας εκπαίδευσης στην τοπική αυτοδιοίκηση (κάτι που επιχειρήθηκε και στο παρελθόν και απετράπη από τη σθεναρή αντίσταση του κλάδου) καθώς και για την είσοδο των κουπονιών (vouchers), των διδάκτρων – τροφείων, καθώς και των ελαστικών ωραρίων και εργασιακών σχέσεων στην υποχρεωτική εκπαίδευση (στο πλαίσιο μιας έντεχνα προωθημένης ‘’ενιαίας’’ λειτουργίας της εκπαίδευσης). Οι μεθοδεύσεις αυτές οδηγούν στην πλήρη ‘’ιδιωτικοποίηση’’ της προσχολικής αγωγής, όπου ιδιωτικοί φορείς ή φορείς με ιδιωτικοοικονομική λειτουργία (δημοτικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί) θα ανταγωνίζονται για την εξασφάλιση της δημόσιας χρηματοδότησης» (ανακοίνωση ΔΟΕ 17/7/17).
♦ Χιλιάδες παιδιά μένουν για μια ακόμη χρονιά εκτός παιδικών σταθμών.
Σύμφωνα με στοιχεία που αναφέρει το δελτίο Τύπου του Συντονιστικού Νηπιαγωγών «Μετά την ανακοίνωση από την ΕΕΤΑΑ (4/7/2017) για τους δικαιούχους των κουπονιών αποκαλύπτεται ότι 40.000 παιδιά σε πρώτη φάση είναι εκτός Δομών. Μετά τη δεύτερη φάση που θα γίνει το Σεπτέμβρη θα απορροφηθούν αλλά 9.000 παιδιά πράγμα που σημαίνει ότι 31.000 και αδιευκρίνιστος αριθμός από αυτά που δεν δικαιούνται κουπόνια θα είναι εκτός Δομών (δημόσιων και ιδιωτικών ).
Πρέπει να επισημάνουμε ότι ένας σημαντικός αριθμός γονιών (π.χ δημόσιοι υπάλληλοι) δεν πληρούν τα κριτήρια για αξία τοποθέτησης (voucher), άρα δεν μπορούν να υποβάλλουν αίτηση διά μέσω ΕΣΠΑ κι έτσι αν γίνουν δεκτά τα παιδιά τους στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς θα πληρώνουν τροφεία. Σε διαφορετική εξέλιξη ο μόνος δρόμος που υπάρχει είναι αυτός των ιδιωτικών Παιδικών Σταθμών όπου θα πληρώνουν δίδακτρα».
♦ Ιδιοκτήτες ιδιωτικών παιδικών σταθμών, που συμμετέχουν στο παραπάνω πρόγραμμα, βρήκαν την ευκαιρία και τσάμπα χρηματοδότηση να εξασφαλίζουν από τα vouchers και να εξοικονομούν επιπλέον παραδάκι, εκβιάζοντας ουσιαστικά τους γονείς να πληρώσουν επιπλέον.
Για το ζήτημα αυτό έγινε πλήθος καταγγελιών και η ΓΣΕΕ αναγκάστηκε να βγάλει σχετική ανακοίνωση:
Ιδιοκτήτες ιδιωτικών παιδικών σταθμών «εφαρμόζοντας ένα ιδιότυπο face control, απορρίπτουν αιτήσεις γονέων για τη φιλοξενία των παιδιών τους σε παιδικούς σταθμούς, με το επιχείρημα ότι οι θέσεις έχουν καλυφθεί εδώ και εβδομάδες» (σ.σ. οι λίστες των δικαιούχων είχαν ανακοινωθεί μόλις το προηγούμενο βράδυ από τους ισχυρισμούς των ιδιοκτητών παιδικών σταθμών) (δελτίο Τύπου ΓΣΕΕ 5/7/17).
Ανακοίνωση εξέδωσε και η Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης ΑΕ, που διαχειρίζεται τα κονδύλια ΕΣΠΑ:
«Οι παιδικοί σταθμοί που συμμετέχουν στο πρόγραμμα είναι υποχρεωμένοι να αποδέχονται τα προσφερόμενα από τους ωφελούμενους/δικαιούχους voucher, χωρίς να προβαίνουν σε αυθαίρετες διακρίσεις αυτών βάσει κοινωνικών, οικονομικών ή άλλων κριτηρίων. Απαγορεύεται δηλαδή η απαίτηση καταβολής επιπλέον χρημάτων ως προϋπόθεση για εγγραφή βρέφους ή νηπίου σε παιδικό σταθμό» (ανακοίνωση ΕΕΤΑΑ 13/7/17).
Γιούλα Γκεσούλη