Ο Σύλλογος Γονέων πρέπει να υπάρχει για να μπαλώνει τις «τρύπες» του δημόσιου σχολείου και να το καθιστά περισσότερο «ελκυστικό» (κατά τη γνώμη των μελών του) στους μαθητές. Ζητώντας οικονομική ενίσχυση από τους αδέκαρους εργαζόμενους ή άνεργους γονείς να γεμίζει τις δεξαμενές πετρελαίου του σχολείου, να ευπρεπίζει αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, να διοργανώνει πάρτι τις αποκριές και ξεφάντωμα για τους απόφοιτους του σχολείου σε κέντρα διασκέδασης, να στήνει λαχειοφόρους αγορές, να αναλαμβάνει την οργάνωση δραστηριοτήτων εντός σχολείου αλλά εκτός ωραρίου λειτουργίας του, όπως μπαλέτο, ζίου ζίτσου, μαθήματα μουσικής κ.λπ. με συμμετοχή ιδιωτών και επιβάρυνση της τσέπης των γονιών, άντε και να μοιράζει ρούχα και τρόφιμα σε κάποιο οικοτροφείο ή γηροκομείο της περιοχής τα Χριστούγεννα κ.λπ. Το τελευταίο θεωρείται το αποκορύφωμα της κοινωνικής του δραστηριότητας και ευαισθησίας.
Κάθε δραστηριότητα με ευρύτερες κοινωνικές αναφορές, που ανοίγει τα μάτια σε παιδιά και γονείς στα πραγματικά προβλήματα της εργαζόμενης κοινωνίας, τους καθιστά κοινωνούς σε γεγονότα που συμβαίνουν δίπλα τους και έχουν να κάνουν με το δικαίωμα στην εργασία, τους αγώνες εργαζόμενων, την αλληλεγγύη σε ανθρώπους που δίνουν μάχη για την επιβίωση, σε λαούς που ματώνουν για λευτεριά και δικαιοσύνη είναι κατακριτέα, είναι «εκτός καταστατικού» του Συλλόγου.
Οποιος, λοιπόν, τολμά να σπάσει την καθεστηκυία αντίληψη, το «status» λειτουργίας των Συλλόγων Γονέων είναι ανεπιθύμητος. Και στις μέρες μας που ο φασισμός σηκώνει κεφάλι, και με αφορμή το «Μακεδονικό» υψώνει τις μισητές παντιέρες του και κατεβάζει στο δρόμο 12χρονα να φωνάζουν εθνικιστικά και φασιστικά συνθήματα (φευ! Οι εκδηλώσεις ήταν περιορισμένης κλίμακας, παρά τις προσπάθειες των νεοναζιστικών μορφωμάτων), πρέπει να εξοβελιστεί στο πυρ το εξώτερον.
Ο λόγος για τη διαγραφή από μέλος του ΔΣ του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του 6ου Δημοτικού Σχολείου Συκεών Θεσσαλονίκης της κ. Κατερίνας Καστρίδου, η οποία χαρακτηρίστηκε (κατά την εισήγηση της διαγραφής) «άθεη εθνομηδενίστρια και άπλυτη κομμουνίστρια»!
Ποια ήταν τα «θανάσιμα αμαρτήματά» της; Η συμμετοχή του σχολείου στην καμπάνια αλληλεγγύης «Ενα τετράδιο για τα παιδιά της Παλαιστίνης», «η συλλογή τροφίμων για ανέργους, δράσεις για τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες (σ.σ. Ειδομένη), η συναυλία αλληλεγγύης για τους απεργούς και τους απολυμένους της Coca Cola και της ΕΛΒΟ, κ.ο.κ». Κατά τους επίδοξους εισαγγελείς, τα μέλη δηλαδή του ΔΣ που προχώρησαν στη διαγραφή της κ. Καστρίδου (με ψήφους 5 έναντι 1), οι παραπάνω δράσεις «δεν εξυπηρετούσαν τους σκοπούς και τα συμφέροντα του συλλόγου».
Η ενέργεια της διαγραφής ήταν πέρα για πέρα παράνομη, αφού έγινε από ΔΣ και όχι από τη Γενική Συνέλευση και -υποτίθεται- στο πλαίσιο ελέγχου (;) της δράσης προηγούμενων ΔΣ (από το 2012!) στα οποία η κ. Καστρίδου συμμετείχε δραστήρια και πρωτοστάτησε ως πρόεδρος του Συλλόγου στις δράσεις αυτές.
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε, κατάφωρα παράνομη, είναι όμως το έλασσον. Το μείζον είναι ο εκφασισμός μερίδων της κοινωνίας, που αποκαλύφθηκε. Οπως αποκαλύφθηκε και με τις υποκινούμενες από δεξιά, άκρα δεξιά και νεοναζιστικά μορφώματα εκδηλώσεις με προτάγματα «Μακεδονικό», «Βόρειος Ηπειρος» «Κατσίφας» μέσα στα σχολεία.
Γιούλα Γκεσούλη
