Βρίσκομαι σήμερα εδώ για να εκφράσω τη συμπαράστασή μου στον αγώνα και τα δίκαια αιτήματα των αγροτών και των κτηνοτρόφων. […] Εμείς, λοιπόν, στεκόμαστε στο πλευρό τους, στον δίκαιο αγώνα τους, διότι χωρίς αυτούς τα χωριά μας θα ερημώσουν. Χιλιάδες άνθρωποι θα εγκαταλείψουν το επάγγελμα και θα μαραζώσει η ύπαιθρος. Δεν αξίζει αυτό στην πατρίδα μας, δεν αξίζει στον ελληνικό λαό. Γι’ αυτό καλώ τους πολίτες να συμπαρασταθούμε όλοι στον πρωτογενή τομέα. Είναι εθνικό ζήτημα, είναι ζήτημα αξιοπρέπειας. Και να στείλουμε κι ένα μήνυμα και ενότητας και πολιτικής αλλαγής απέναντι στη διαφθορά, την ατιμωρησία και την ανικανότητα της Νέας Δημοκρατίας. Και κάτι τελευταίο: Μην επιτρέψετε μεμονωμένα φαινόμενα βίας να αμαυρώσουν έναν δίκαιο αγώνα, που στηρίζει όλος ο ελληνικός λαός. Εμείς θα είμαστε δίπλα σας με όλες μας τις δυνάμεις.
Νίκος Ανδρουλάκης
(Τη δήλωση θα μπορούσε να έχει κάνει ο Μητσοτάκης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο Τσιάρας. Την έκανε ο Ανδρουλάκης. Που είχε το θράσος να πάει στα μπλόκα και να πει κατάμουτρα στους αγρότες ότι πρέπει να γίνουν καρπαζοεισπράκτορες της κρατικής καταστολής. Να μην απαντούν στην αστυνομική βία πλακώνοντας τους ΜΑΤάδες με τις κατσούνες ή με τις πέτρες, σπάζοντας και αναποδογυρίζοντας αστυνομικά οχήματα, όπως έκαναν οι συντοπίτες του κρητικοί αγρότες. Να κάθονται στην άκρη και να εισπνέουν τα χημικά ή να γυρίζουν την πλάτη και να τρώνε τις κλομπιές των μπάτσων. Να μη σκληρύνουν τον αγώνα τους, προκαλώντας οικονομική ζημιά στο σύστημα, αλλά να διαμαρτύρονται… φορώντας στραβά το καπελάκι τους. Δηλαδή, αντί για μαχητικό αγώνα, να επιλέξουν μια ανώδυνη διαμαρτυρία. Κι αφού μείνουν μερικές ακόμα μέρες στα μπλόκα, τρώγοντας το κρύο και τη βροχή, να γυρίσουν άπρακτοι στα χωριά τους, ορκιζόμενοι ότι στις επόμενες εκλογές δε θα ψηφίσουν ΝΔ και Μητσοτάκη, αλλά ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ και Ανδρουλάκη. Με θράσος χιλίων ουραγκοτάγκων, ο άλλοτε πέτσακας της ΠΑΣΠ που έριχνε μπαλωθιές -αλήθεια, το έχει παραδώσει το «μπιστόλι»;- για να γιορτάσει τη νίκη στις φοιτητικές εκλογές, λέει στους αγωνιζόμενους αγρότες πως άμα αντιστέκονται στην κρατική καταστολή, ο αγώνας τους αμαυρώνεται! Ο δρόμος του Ανδρουλάκη -και όχι μόνο- έχει γνωστό προορισμό: την ήττα. Μόνο ο αγώνας που γίνεται με το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του αγρότη» οδηγεί στη νίκη. Ο Ανδρουλάκης λειτουργεί ως καρακόλι του συστήματος. Δίνει εξετάσεις στους ισχυρούς του κεφαλαίου για να εξασφαλίσει τη στήριξή τους στον αγώνα πολιτικής επιβίωσης που δίνει)