Ακρως αποκαλυπτική και διαφωτιστική είναι η 3η τριμηνιαία έκθεση που δημοσίευσε το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή (ΓΠΚΒ) στα τέλη του Οκτώβρη. Δεν παραλείπει, βέβαια, όπως ταιριάζει σε αστούς οικονομολόγους που υπηρετούν το κράτος, να μας πληροφορήσει εισαγωγικά, ότι η συμφωνία που επετεύχθη (εννοεί το Μνημόνιο-3) «παρά τις πολιτικές δυσκολίες, ήταν και παραμένει προτιμότερη από την παράταση της εκκρεμότητας ή από μια ενδεχόμενη άτακτη χρεοκοπία». Και να αποφανθεί ότι «ο σπουδαιότερος όρος για ταχύτερη ανάκαμψη και, κυρίως, για να είναι αυτή σε διατηρήσιμη βάση, είναι να εξαλειφθεί η αβεβαιότητα τόσο ως προς τη γενική κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής, όσο και ως προς τη διαχείριση θεμάτων (όπως μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποιήσεις κ.ά). Αυτό θα επιτευχθεί αν ακολουθηθεί ο οδικός χάρτης του νέου Μνημονίου»!
Σύμφωνα με το ΓΠΚΒ, «το τρίτο Μνημόνιο έχει δύο ουσιώδεις διαφορές από τα δύο προηγούμενα, αλλά και μία ομοιότητα». Η πρώτη διαφορά είναι πως το τρίτο Μνημόνιο «είναι εμπροσθοβαρές ως προς τις μεταρρυθμίσεις, δηλαδή το σύνολο σχεδόν των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων (περίπου 233) θα πρέπει να έχει υλοποιηθεί μέχρι τον προσεχή Ιούνιο του 2016». Η δεύτερη διαφορά είναι ότι «το τρίτο Μνημόνιο βασίζεται σε περισσότερο ρεαλιστικούς στόχους σχετικά με την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων». Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως οι οικονομολόγοι του ΓΠΚΒ δεν πέφτουν στο επίπεδο του καραγκιόζη, όπως ο Τσίπρας και τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ, που μιλούν για «εξασφάλιση δημοσιονομικού χώρου ύψους 20 δισ.). Αντίθετα, σημειώνουν πως «η μείωση του στόχου για συνεχώς αυξανόμενα πρωτογενή πλεονάσματα (ως % ΑΕΠ) τα επόμενα χρόνια, κατέστη αναπόφευκτη, καθώς η οικονομία έχει εκ νέου εισέλθει σε ύφεση». Τόσο απλά!
Η ομοιότητα του τρίτου Μνημόνιου με τα προηγούμενα είναι –σύμφωνα με το ΓΠΚΒ- ότι «περιλαμβάνει μεταρρυθμίσεις, που εκκρεμούν από το παρελθόν και δημοσιονομικά μέτρα, πολλά εκ των οποίων, είναι οριζόντια (π.χ. αύξηση του ΦΠΑ) και επιτείνουν την ύφεση. Διάφορες παρεμβάσεις σχετίζονται με αυξημένη φορολογική επιβάρυνση των πολιτών, είτε με νέους φόρους, π.χ. για τους αγρότες, τους γονείς με παιδιά σε φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία κλπ. είτε με συνέχιση της εφαρμογής των ήδη γνωστών φόρων (π.χ. ΕΝΦΙΑ), που γίνονται περισσότερο επαχθείς, καθώς τα εισοδήματα πέφτουν». Εδώ οι οικονομολόγοι του ΓΠΚΒ μας λένε πως το τρίτο Μνημόνιο δεν είναι μια συμφωνία από μηδενική βάση, αλλά έρχεται να συνεχίσει τα δύο προηγούμενα Μνημόνια, να εφαρμόσει μέτρα που δεν είχαν προλάβει να εφαρμοστούν τα προηγούμενα χρόνια, να συνεχίσει την εφαρμογή όλων των αντιλαϊκών μέτρων και να προσθέσει καινούργια.
Κατατοπιστικός είναι ο πίνακας του ΓΠΚΒ με τα μέτρα που έχουν παρθεί ή θα παρθούν το επόμενο δεκαπεντάμηνο. Ακόμη και ένας αδαής περί τα οικονομικά μπορεί να καταλάβει πόσο σκληρά ταξική είναι η συμφωνία που υπέγραψε ο Τσίπρας.
Από τα περίπου 4 δισ. ευρώ της αύξησης των εσόδων, περισσότερα από τα μισά θα εξασφαλιστούν από τις αλλαγές στον ΦΠΑ, που αποτελεί τον επαχθέστατο έμμεσο φόρο, καθώς πλήττει ευθέως τη μεγάλη καταναλωτική μάζα, την εργατική τάξη και τα άλλα εργαζόμενα στρώματα.
Τα περίπου 2,4 δισ. ευρώ που θα εξασφαλιστούν από μειώσεις δαπανών, σχεδόν στο σύνολό τους θα πλήξουν τα εργαζόμενα στρώματα (εξαιρούνται μόνο τα 500 εκατ. ευρώ από τις πολεμικές δαπάνες).
Φαίνεται ξεκάθαρα η επίθεση που εξαπολύουν στην εργαζόμενη κοινωνία οι πολιτικοί απατεώνες του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν το θράσος να αυτοαποκαλούνται αριστεροί.
