Η είδηση πέρασε στα ψιλά, κάθε άλλο όμως παρά άνευ σημασίας είναι. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε συνεχές παζάρι με τις τράπεζες για τα θέματα που άπτονται της λειτουργίας του περιβόητου ΤΕΜΠΜΕ (Ταμείο Εγγυοδοσίας για τη χορήγηση δανείων σε μικρές επιχειρήσεις). Οι τράπεζες θα χορηγούν δάνεια με την εγγύηση αυτού του Ταμείου, δηλαδή με την εγγύηση του Δημοσίου. Το καθεστώς λειτουργίας του ΤΕΜΠΜΕ προέβλεπε ότι εάν οι καταπτώσεις δανείων ξεπερνούσαν το 7% των δανείων που χορηγούσε μια τράπεζα, το ΤΕΜΠΜΕ είχε το δικαίωμα να διακόψει τη συνεργασία μαζί της. Και αν οι καταπτώσεις συνεχίζονταν και ξεπερνούσαν το 12% των δανείων, το ΤΕΜΠΜΕ είχε το δικαίωμα να μην πληρώσει τις εγγυήσεις για τα υπόλοιπα δάνεια που θα κατέπιπταν. Θα έπρεπε η τράπεζα να κινηθεί μόνη της για να εισπράξει τα δάνεια.
Ηταν ένας όρος στοιχειώδους άμυνας του Δημοσίου έναντι κομπινών που μπορούσαν να στήσουν τα στελέχη μιας τράπεζας, χορηγώντας δάνεια σε συνεργασία με αφερέγγυους δανειολήπτες, ποντάροντας στην κρατική εγγύηση. Για να το πούμε σε απλή λαϊκή γλώσσα, θα μπορούσαν τα στελέχη μιας τράπεζας να μοιράζονται τα λεφτά με κάποιους αεριτζήδες, οι τελευταίοι να μην αποπληρώνουν τα δάνεια και το κράτος (μέσω του ΤΕΜΠΜΕ) να πληρώνει τα σπασμένα.
Οι τραπεζίτες αντέδρασαν σ’ αυτόν τον όρο (δεν χρειάζεται να πούμε για ποιο λόγο) και την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, μετά από συνάντηση με την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών ανακοίνωσε ότι το ΤΕΜΠΜΕ (το Δημόσιο δηλαδή) θα καλύπτει τις τράπεζες ακόμα και αν οι καταπτώσεις των δανείων ξεπεράσουν το 7%. Δηλαδή, οι τραπεζίτες, που ήδη έχουν πάρει το «πακέτο» των 28 δισ. από το κράτος, δέχονται να χορηγήσουν δάνεια στις μικρές επιχειρήσεις, μόνο υπό τον όρο ότι το Δημόσιο εγγυάται πλήρως τα χρήματα που θα δανείσουν. Στην καλύτερη (για το κράτος) περίπτωση, οι τραπεζίτες αρνούνται να πάρουν το επιχειρηματικό ρίσκο που κάθε τράπεζα παίρνει όταν δανείζει. Στη χειρότερη (πάντα για το κράτος) περίπτωση, οι τραπεζίτες αποκτούν το ελεύθερο να στήνουν κομπίνες με «δανεικά κι αγύριστα» προς αεριτζήδες, αφού έτσι κι αλλιώς τα λεφτά θα τα πληρώσουν τα «κορόιδα» (μέσω του κράτους).