Στην περίπτωση του Νίκου Σαμπάνη, που δολοφονήθηκε πριν από ένα χρόνο από μπάτσους στο Πέραμα, είχαμε ένα κλεμμένο αυτοκίνητο. Στην περίπτωση του 16χρου Κώστα Φραγκούλη, που πυροβολήθηκε στο κεφάλι από μπάτσο και χαροπαλεύει στην Εντατική του «Ιπποκράτειου» στη Θεσσαλονίκη, είχαμε 20 ευρώ πετρέλαιο που δεν πληρώθηκαν στο βενζινάδικο. Κατά τα άλλα, όλα είναι ανατριχιαστικά ομοιόμορφα.
Οι μπάτσοι ξέρουν ότι οι «δράστες» είναι Ρομά. Τους στρώνουν στο κυνήγι ηδονιζόμενοι όπως ο κυνηγός που κυνηγάει το θήραμα. Αδιαφορώντας για τους διερχόμενους οδηγούς ή και πεζούς που θέτουν σε κίνδυνο. Κι όταν φτάνουν σε απόσταση βολής βγάζουν τα πιστόλια και ρίχνουν στο ψαχνό. 36 σφαίρες έριξαν στο Πέραμα. Δεν ξέρουμε πόσες έριξαν στη Θεσσαλονίκη, μία πάντως βρήκε το αγόρι στο κεφάλι!
Η πρώτη διαρροή από αστυνομικής πλευράς περιέγραφε τροχαίο: ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και προσέκρουσε σε τοίχο! Οταν αποκαλύφθηκε ότι το παιδί είχε δεχτεί σφαίρα στο κεφάλι (η αποκάλυψη έγινε από τους γιατρούς), άρχισε η συγκάλυψη τύπου Περάματος: προσπάθησε να διεμβολίσει το περιπολικό και οι αστυνομικοί που κινδύνευαν έκαναν χρήση των όπλων τους! Περιπολικό διεμβολισμένο δεν φάνηκε, ενώ είναι προφανώς ότι το αυτοκίνητο που οδηγούσε το παιδί προσέκρουσε στον τοίχο αφού δέχτηκε τη σφαίρα στο κεφάλι. Και στο Πέραμα αποδείχτηκε, από τους ίδιους τους ασυρμάτους τους, ότι όλοι οι μπάτσοι ήταν μια χαρά στην υγεία τους.
Μια ανθρώπινη ζωή για 20 ευρώ! Ποιος άνθρωπος με στοιχειώδη ανθρώπινη ευαισθησία μπορεί να το δεχτεί αυτό;
Εμείς να θυμίσουμε πως μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα, ο υπουργός Καταστολής Θεοδωρικάκος επισκέφτηκε τους μπάτσους που ήταν κρατούμενοι. Ηταν το σήμα προς τις δικαστικές αρχές. Οταν οι τελευταίες άφησαν ελεύθερους τους μπάτσους, συνάδελφοί τους και μπατσοσυνδικαλιστές ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και αποθέωσαν σαν ήρωες τους δολοφόνους!
Προς το παρόν δεν έχουμε παρόμοιες κινήσει στη Θεσσαλονίκη, αλλά υπάρχει και το παρασκήνιο. Βλέπετε, η ηλικία του παιδιού, η σφαίρα στο κεφάλι και η «λεία» των 20 ευρώ δεν προσφέρονται επικοινωνιακά. Οταν καταλαγιάσει ο πρώτος θόρυβος, μπορεί να δούμε και ανοιχτές εκδηλώσεις συμπαράστασης στους δολοφόνους.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα του δόγματος «νόμος και τάξη». Οσο τα θύματα είναι «παραβατικοί» Ρομά, έστω και πιτσιρικάδες, πολλοί σιωπούν και άλλοι ψιθυρίζουν στις παρέες ότι «δεν πάει άλλο με τους τσιγγάνους». Εδώ ο ρατσισμός κυριαρχεί πάνω στην ίδια την ανθρωπιά. Για την περιβόητη αναλογικότητα στην εφαρμογή του νόμου δεν θα πούμε τίποτα. Τι να πούμε όταν ο μπάτσος είναι ταυτόχρονα μπάτσος, εισαγγελέας, δικαστής και εκτελεστικό απόσπασμα; Θα τους θυμίσουμε, όμως, ένα ρητό που κάποτε το επαναλάμβαναν συχνά στα δικαστήρια και στις εφημερίδες τους: καλύτερα να αθωωθούν χίλιοι ένοχοι, παρά να καταδικαστεί ένας αθώος. Στα σκουπίδια κι αυτό. «Νόμος και τάξη» σημαίνει ότι ο μπάτσος πρέπει να είναι ανελέητος, φτάνοντας μέχρι την εξόντωση του υπόπτου, ανεξάρτητα από το βάρος του αδικήματος για το οποίο είναι ύποπτος. Ετσι και δεν υπακούει στο «αλτ» του μπάτσου αλλά τρέπεται σε φυγή, του αξίζει ακόμη και να πεθάνει.
Τη δεκαετία του ’90 οι συνοριοφύλακες και οι μπάτσοι άδειαζαν τα όπλα τους στα κορμιά αλβανών μεταναστών που προσπαθούσαν να περάσουν ή είχαν περάσει στην Ελλάδα. Τότε και τώρα είχαμε ως στόχους και τους γκετοποιημένους Ρομά. Καμιά φορά, όμως, την πληρώνει και κάποιος «καθωσπρέπει» άνθρωπος, όπως ο σκηνοθέτης Ινδαρές και τα μέλη της οικογένειάς του. Την επόμενη φορά μπορεί να είναι κάποιο παιδί «καθωσπρέπει» οικογένειας, που έβαλε στην τσέπη ένα γκάτζετ κι όταν έγινε αντιληπτό το έβαλε στα πόδια.
