Οι επιτάφιες τελετές έχουν ιδιαίτερη θέση στην ελληνική παράδοση. Ο θρήνος, το μοιρολόι, το ξενύχτισμα του νεκρού, η κήδευση και η ταφή, ο καφές ή το γεύμα της πατηγοριάς συνιστούν ένα τελετουργικό που διατηρείται ακόμη και στις πόλεις, έστω και χωρίς όλη την παλέτα του παραδοσιακού τρόπου. Ακόμη και στις πόλεις, συγγενείς, φίλοι, γείτονες θεωρούν υποχρέωσή τους να παρευρεθούν τουλάχιστον στην κηδεία του νεκρού, φαινόμενο που δεν το βλέπεις στις χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.
Ακόμη και για τους φυλακισμένους προβλέπεται έκτακτη άδεια προκειμένου να κηδέψουν συγγενικό τους πρόσωπο (μέχρι β’ βαθμού συγγένειας). Η συγκεκριμένη άδεια χορηγείται ακόμη και σε κρατούμενους που δεν έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για να πάρουν τακτική άδεια (άρθρο 55 Σωφρονιστικού Κώδικα). Σ’ αυτή την περίπτωση, ο κρατούμενος συνήθως συνοδεύεται από έναν-δύο αστυνομικούς, που έχουν εντολή για διακριτική παρουσία, προκειμένου να μην διασαλευτεί το τελετουργικό της κηδείας.
Εκτός αν οι κρατούμενοι ανήκουν στο «ειδικό καθεστώς εξαίρεσης», που δεν προβλέπεται από κανένα νόμο, όμως εφαρμόζεται τραμπούκικα και ετσιθελικά και με τον πιο προκλητικό τρόπο.
Στα τέλη της περασμένης εβδομάδας πέθανε στα 93 του χρόνια ο παπα-Τριαντάφυλλος Ξηρός, πατέρας του Σάββα και του Χριστόδουλου Ξηρού. Τα δυο αδέρφια ζήτησαν την προβλεπόμενη άδεια για να παραστούν στην κηδεία του. Τους απάντησαν ότι θα τους δώσουν την άδεια, αλλά θα συνοδεύονται από ομάδα των ΕΚΑΜ! Τα δυο αδέρφια αρνήθηκαν. Και καλά έκαναν. Ηταν ζήτημα δικής τους αξιοπρέπειας, αλλά και αξιοπρεπούς κήδευσης του πατέρα τους. Τι είδους κηδεία θα ήταν αυτή που οι πιο στενοί συγγενείς θα ήταν περικυκλωμένοι από πάνοπλους κουκουλοφόρους μπάτσους με το δάχτυλο στη σκανδάλη των οπλοπολυβόλων τους;
Σημειώνουμε πως πρόκειται για κρατούμενους που όχι μόνο δικαιούνται κανονική άδεια, αλλά έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για την υπό όρο αποφυλάκισή τους. Ο ένας, μάλιστα, ο Σάββας, έχει 97% αναπηρία (βεβαιωμένη από το αρμόδιο κρατικό όργανο) και πέραν των άλλων σοβαρών προβλημάτων υγείας, είναι σχεδόν τυφλός! Ακόμη και αυτόν ήθελαν να τον στείλουν στην κηδεία του πατέρα του φρουρούμενο από τα ΕΚΑΜ!
Τι να πεις; Οι άνθρωποι που παριστάνουν τους κληρονόμους της αρχαιότητας και θεωρούν τον Ομηρο… ιδιοκτησία τους «δεν θυμούνται» τη Ραψωδία Ω της «Ιλιάδας» με την υποδοχή από τον Αχιλλέα του γερο-Πρίαμου που προσέτρεξε για να ζητήσει το νεκρό σώμα του γιου του Εκτορα ώστε να το θάψει με τις αρμόζουσες τιμές.
