Πολιορκημένος σ' ένα κρατικό κτίριο στην Κομοτηνή από εξαγριωμένους αγρότες, οι οποίοι αρκετές ώρες πρωτύτερα είχαν δεχτεί την επίθεση των ΜΑΤ, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλης Αποστόλου εξέδωσε ένα δελτίο Τύπου «μες στην καλή χαρά». «Ο Β. Αποστόλου επισκέφθηκε τους κινητοποιημένους αγρότες στην Κομοτηνή» ήταν ο τίτλος του δελτίου, το οποίο έκρυβε εντελώς όσα είχαν προηγηθεί. Παρουσίαζε τον υπουργό να πραγματοποιεί κανονικά τις συσκέψεις του, έκρυβε την επίθεση των ΜΑΤ στους αγρότες (που είχαν και έναν τραυματία), την αντεπίθεση των αγροτών στο νομαρχιακό κτίριο και την πολιορκία του από τους αγρότες μέχρι το βράδυ, γεγονός που τον ανάγκασε να ακυρώσει την περιοδεία του σε Ξάνθη και Καβάλα.
«Ο κ. Αποστόλου δήλωσε στους αγρότες ότι είναι έξω από την κουλτούρα του ίδιου και της κυβέρνησης τα ΜΑΤ και η βία», ανέφερε σε ένα σημείο το δελτίο Τύπου του πολιορκημένου υπουργού, που επέλεξε την πολιτική της στρουθοκαμήλου: αφού δεν τα βλέπω εγώ, σημαίνει πως τα γεγονότα δεν συνέβησαν. Το δυστύχημα γι' αυτόν, όμως, είναι πως η είδηση της σύγκρουσης αγροτών-ΜΑΤ και η πολιορκία του υπουργού στην Κομοτηνή ήταν πρώτη είδηση στα ραδιοτηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, ενώ οι εικόνες έκαναν το γύρο του κόσμου μέσα από το Διαδίκτυο. Τι είναι μια κυβέρνηση που στέλνει τα ΜΑΤ ενώ δηλώνει ότι δεν είναι στην κουλτούρα της, και ένας υπουργός που προσπαθεί να φύγει κυνηγημένος και παραμένει πολιορκημένος, αλλά κρύβει το γεγονός για να μην αναγκαστεί να το σχολιάσει; Είναι μια αυταρχική αστική κυβέρνηση που προσπαθεί να κρύψει το κατασταλτικό της πρόσωπο και ένας πανικόβλητος υπουργός που συνειδητοποιεί ότι πλέον βρίσκεται στη θέση που είχαν βρεθεί οι προκάτοχοί του κατά την τελευταία πενταετία.
Είναι βέβαιο πως η ασυλία που απολάμβαναν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνει τέλος. Πολύ σύντομα οι συριζαίοι δε θα μπορούν να κυκλοφορήσουν καμαρωτοί-καμαρωτοί, καταπώς ήταν το συνήθιο τους. Είναι εξίσου βέβαιο ότι η κρατική καταστολή θα μπει στην ημερήσια διάταξη, αφού το παραμύθι δεν πείθει πια κανέναν. Αυτές οι διαγραφόμενες εξελίξεις, όμως, δείχνουν πως αν υπάρξει μαχητικός αγώνας και όχι «περιφορές επιταφίων», το εργατικό και λαϊκό κίνημα μπορεί να κατακτήσει την πρώτη νίκη του κατά τα μνημονιακά χρόνια. Μπορεί να ακυρώσει -προσωρινά έστω- την αντιασφαλιστική επίθεση. Φυσικά, το σύστημα δε θα μείνει με σταυρωμένα χέρια. Θα προσπαθήσει να επανέλθει ενδεχομένως με νέο κυβερνητικό σχήμα. Μια πρώτη νίκη, όμως, μπορεί να γίνει σχολείο. Μπορεί να σπάσει το φαύλο κύκλο της ηττοπάθειας και της αδράνειας και να αποτελέσει οδοδείκτη για τα επόμενα βήματα. Για να νικήσουμε πρέπει να ματώσουμε, δε γίνεται αλλιώς.