Από τη στιγμή που τον συνέλαβαν ως συμμετασχόντα στο ξυλοφόρτωμα του Πολυζωγόπουλου ο Ν. Κουνταρδάς φώναζε ότι δεν έχει σχέση και ότι βρισκόταν σε καφενείο των Εξαρχείων, πράγμα που το βεβαίωσαν και τρεις μάρτυρες (δυο φίλοι του και ο σερβιτόρος του καφενείου). Ο καθηγητής Ρομπόλης κατέθεσε ότι δεν τον αναγνωρίζει. Ο Πολυζωγόπουλος, όμως, με τα «Μπετατίν» ακόμα στο πρόσωπο, για να δείχνει άνθρωπος «που πήγε στον άλλο κόσμο και επέστρεψε», σύμφωνα με τη γελοία δήλωσή του, τον μισο-αναγνώρισε. Χωρίς να τον δει. Από μια φωτογραφία του 1998, που υπήρχε στο αρχείο της Ασφάλειας.
Οταν πληροφορήθηκε για τη μισοαναγνώριση ο Κουνταρδάς εξανέστη: Μα πως είναι δυνατόν να με αναγνωρίζει απ’ αυτή τη φωτογραφία; Τότε είχα «καρφάκια», ενώ τώρα έχω μακριά μαλλιά και φορούσα μαύρη φόρμα και καπέλο. Μόλις πληροφορήθηκε το επιχείρημα του Κουνταρδά και αφού πρώτα έβαλε το Βγόντζα πολιτική αγωγή, ο Πολυζωγόπουλος -σύμφωνα με πληροφορίες μας- πήγε και εδωσε συμπληρωματική κατάθεση στην ανακρίτρια, στην οποία είπε ότι «μοιάζει, με τη διαφορά ότι είχε μακριά μαλλιά που έπεφταν κάτω από ένα μαύρο καπέλο! Σαν κοινός ρουφιάνος, δηλαδή, προσαρμόζει την περιγραφή του με βάση τα υπερασπιστικά επιχειρήματα που στο μεταξύ επικαλέστηκε ο Κουνταρδάς!
Είναι, όμως, σίγουρος ότι ήταν μαύρο το καπέλο; ‘Η θα πάει και για τρίτη κατάθεση, όταν πληροφορηθεί ότι ήταν άλλο το χρώμα, όπως πολύ καλά γνωρίζουν όσοι έκαναν παρέα με τον Κουνταρδά, που κυκλοφορούσε μόνιμα μ’ αυτό το καπέλο;
Ο Κουνταρδάς από την πρώτη στιγμή φωνάζει. Να έρθει ο Πολυζωγόπουλος τετ-α-τετ μαζί μου. Σ’ αυτό επιμένει και τώρα.
Ζητά αναγνώριση με όλους τους κανόνες που επιβάλλει ο νόμος. Ζητά κατ’ αντιπαράσταση εξέτασή του με τον Πολυζωγόπουλο. Διεκδικεί την ελευθερία του, γιατί βρέθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη στον Κορυδαλλό, επειδή ο Πολυζωγόπουλος και το ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να παίξουν πολιτικάντικα παιχνίδια. Ποια δικαστική αρχή θα έχει το θάρρος να τον αποφυλακίσει, ξέροντας ότι θα αντιμετωπίσει κατηγορίες για «σκανδαλώδη μεταχείριση ενός γαλάζιου παιδιού»; Γιατί συνέβη κι αυτό. Εναν αναρχικό τον βάφτισαν «γαλάζιο παιδί», επειδή δούλευε ως συμβασιούχος στον ΕΛΓΑ.