Οι αντίστοιχες επιχειρήσεις των Χρυσοχοΐδη και Δένδια ωχριούν μπροστά στη αστυνομική επιχείρηση που οργανώθηκε τη νύχτα της περασμένης Δευτέρας προς Τρίτη σε δυο πτέρυγες των φυλακών Κορυδαλλού. Περισσότεροι από 150 πάνοπλοι μπάτσοι όλων των ειδικοτήτων (ΕΚΑΜίτες, ΜΑΤάδες, αντιτρομοκρατικάριοι, ασφαλίτες, ακόμα και απλοί μπάτσοι από το ΑΤ Κορυδαλλού) οργάνωσαν ένα νυχτερινό πογκρόμ κατά των κρατούμενων. Ανοιγαν ένα-ένα τα κελιά, έβριζαν, έδερναν, προκαλούσαν, κατέστρεφαν πράγματα των κρατούμενων, προκαλώντας τους να διαμαρτυρηθούν για να τους ξυλοκοπήσουν, ενώ δεν παρέλειπαν να τραβήξουν και φωτογραφίες για… σουβενίρ. Στο τέλος, απήγαγαν κυριολεκτικά τους αναρχικούς πολιτικούς κρατούμενους Α. Σταμπούλο, Π. Ασπιώτη και Π. Μιχαλάκογλου και τους μετήγαγαν στις φυλακές Λάρισας, Ναυπλίου και Νιγρίτας, αντίστοιχα, καθώς και αρκετούς ποινικούς κρατούμενους που τους διασκόρπισαν σε άλλες φυλακές.
Ηταν, προφανώς, μια επίδειξη δύναμης του κατασταλτικού μηχανισμού, για την οποία συνεργάστηκαν αρμονικά το υπουργείο Δικαιοσύνης του… φιλελεύθερου Ν.
Παρασκευόπουλου και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης του… έντιμου αξιωματικού Ν. Τόσκα. Ο τεράστιος όγκος της αστυνομικής δύναμης που χρησιμοποιήθηκε (με 60 μπάτσους το πολύ γίνονταν οι νυχτερινές επιχειρήσεις επί Χρυσοχοΐδη και Δένδια), αποτελεί την πιο χαρακτηριστική απόδειξη για το ότι επρόκειτο για επίδειξη δύναμης. Για έρευνα σε κλειστά κελιά, που ανοίγουν ένα-ένα και έχουν μέσα το πολύ τέσσερις έγκλειστους δε χρειάζεται τέτοια δύναμη. Αυτό μπορεί να το καταλάβει ο καθένας, χωρίς να έχει γνώση της φυλακής.
Αυτή η κατασταλτική επίδειξη δύναμης έγινε, προφανώς, ενόψει της προ ημερήσιας διάταξης συζήτησης στη Βουλή για την «ασφάλεια», που έγινε την Τετάρτη. Τη συζήτηση προκάλεσε η ΝΔ, όμως η κυβέρνηση την έβαλε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Τέτοιες συζητήσεις δημιουργούν αποπροσανατολισμό και καλλιεργούν στα πιο συντηρητικά στρώματα εκρήξεις τρομοΰστερίας. Η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ χρειαζόταν το νυχτερινό πογκρόμ στις φυλακές για να δείξει στους «νοικοκυραίους» ότι είναι και αυτή κυβέρνηση «του νόμου και της τάξης», αποφασισμένη να συνεχίσει την πολιτική των προκατόχων της σε όλους τους τομείς, με την ίδια αποφασιστικότητα και κατασταλτική ένταση, οπότε κακώς την κατηγορεί ο Μητσοτάκης.
Εξαιτίας της πολύχρονης δημαγωγικής εμπλοκής τμημάτων του ΣΥΡΙΖΑ με τα κινήματα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων, πολλοί έτρεφαν αυταπάτες για την κυβερνητική πολιτική. Αυτό πια δεν επιτρέπετα
