Νέο καθεστώς και στα επισκεπτήρια των κρατούμενων από τον Χρυσοχοΐδη, ο οποίος έχει αναλάβει και τη λεγόμενη σωφρονιστική πολιτική. Εως τώρα, οι κρατούμενοι δικαιούνταν επισκεπτήριο από συγγενείς μέχρι τέταρτου βαθμού, ενώ μπορούσαν να δεχτούν και επισκεπτήριο από μη συγγενείς, υπό την προϋπόθεση ότι υπέβαλαν σχετική αίτηση η οποία εξεταζόταν και εγκρινόταν από το Συμβούλιο της φυλακής. Τώρα, όπως ενημερώθηκαν οι κρατούμενοι, για τα επισκεπτήρια μη συγγενών θα γίνεται απλώς γνωμοδότηση του Συμβουλίου της φυλακής και η έγκριση θα γίνεται από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Αυτό, βέβαια, είναι προσβλητικό για τις διευθύνσεις των φυλακών, που γνωρίζουν κάθε κρατούμενο, τις ανάγκες του, τους φίλους που θέλει να δεχτεί σε επισκεπτήριο. Τους λένε ότι τους θεωρούν, αν όχι ύποπτους για συναλλαγές, τουλάχιστον άχρηστους για να ελέγχουν τα επισκεπτήρια των κρατούμενων. Τους αφαιρούν τη σχετική αρμοδιότητα και τη μεταφέρουν σε μια απρόσωπη υπηρεσία του υπουργείου Μπάτσων και Καταστολής, η οποία δε γνωρίζει την τύφλα της για το τι γίνεται σε κάθε φυλακή και με κάθε κρατούμενο.
Είναι προφανές ότι στο στόχαστρο μπαίνουν οι πολιτικοί κρατούμενοι και οι «ζωηροί» ποινικοί κρατούμενοι. Και μαζί μ' αυτούς την πληρώνουν όλοι (εκτός από τους γλείφτες και τους ρουφιάνους, για τους οποίους πάντοτε βρίσκεται λύση). Ο Χρυσοχοΐδης προσπαθεί να δημιουργήσει ένα εφιαλτικό σκηνικό στις φυλακές, «στριμώχνοντας» τους υπηρεσιακούς παράγοντες που τις διευθύνουν, ώστε να τους μετατρέψει σε κανονικά υποχείρια του ίδιου και των ανθρώπων του, αφαιρώντας τους κάθε πρωτοβουλία.