Σαράντα πανεπιστημιακοί, με ειδικότητα την Εγκληματολογία και το Ποινικό Δίκαιο, υπογράφουν επιστολή προς τον πρόεδρο και τις αντιπροέδρους της Βουλής, τον πρόεδρο και τα μέλη της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Σωφρονιστικού Συστήματος και λοιπών Δομών Εγκλεισμού Κρατουμένων και τον πρόεδρο και τα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, ζητώντας επί της ουσίας την κατάργηση του φασιστονόμου 4274/ 2014, με τον οποίο η συγκυβέρνηση –με εισηγητή τον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου– θέσπισε τις φυλακές Γ’ τύπου για τους πολιτικούς κρατούμενους και τους «απείθαρχους» ποινικούς κρατούμενους.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι ανάμεσα στους υπογράφοντες διακρίναμε τουλάχιστον δύο από τους δικηγόρους που κάθονταν στα έδρανα της πολιτικής αγωγής στη δίκη της 17Ν. Τον αναπληρωτή καθηγητή της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Ηλία Αναγνωστόπουλο και την επίκουρη καθηγήτρια του Παντείου Ολγα Τσόλκα. Ειδικά ο πρώτος υπήρξε ο στυλοβάτης της πολιτικής αγωγής, καθώς εκπροσωπούσε στη δίκη την αμερικάνικη πρεσβεία (τυπικά εκπροσωπούσε τις οικογένειες των Αμερικανών που είχε εκτελέσει η 17Ν) και δεν έλειψε από τη δίκη, στον πρώτο και το δεύτερο βαθμό, ούτε μια μέρα.
Οι πανεπιστημιακοί μιλούν με αυστηρά νομική γλώσσα, χωρίς καμιά πολιτική αιχμή και από την αρχή ακόμη αποφαίνονται ότι «προκύπτουν σοβαρά ζητήματα συνταγματικότητας» και «δημιουργείται ανασφάλεια δικαίου». Οπως σημειώνουν, «με το νέο νομοθετικό πλαίσιο ανατρέπονται αδικαιολόγητα, είτε επιλεκτικά με βάση το είδος του εγκλήματος που τελέστηκε είτε με βάση αόριστα και απολύτως υποκειμενικά αξιολογικά στοιχεία -επί το δυσμενέστερο- το καθεστώς κράτησης και οι συνθήκες διαβίωσης της συντριπτικής πλειονότητας των κρατουμένων στα ελληνικά καταστήματα κράτησης».
Χαρακτηρίζουν το πλαίσιο υπαγωγής των κρατούμενων στο καθεστώς των φυλακών Γ’ τύπου « εξαιρετικά ευρύ» και «επισφαλές», με αποτέλεσμα να «αφήνει περιθώρια ακραίας δυσαναλογίας της ποινικής μεταχείρισης». Αυτό το συμπέρασμα το στηρίζουν με εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία, αναλύοντας τις βασικότερες διατάξεις του φασιστονόμου.
Το κείμενό τους καταλήγει ως εξής: «Εναντι της "δημόσιας δήλωσης" κατά της χώρας μας για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στα σωφρονιστικά μας καταστήματα, στην οποία προχώρησε πρόσφατα η Επιτροπή Πρόληψης κατά των Βασανιστηρίων, ως σωφρονιστική προτεραιότητα για την χώρα μας δεν επιλέχθηκε η βελτίωση των απάνθρωπων αυτών συνθηκών, αλλά η δημιουργία "φυλακών ασφαλείας". Η θέση αυτή δημιουργεί την πεποίθηση ότι η συζήτηση για το σωφρονιστικό ζήτημα "ανοίγει" και πάλι, με νέο ωστόσο, προσανατολισμό που δημιουργεί ρήγματα στις αρχές του Κράτους Δικαίου. Οφείλουμε στην συζήτηση αυτή να είμαστε παρόντες!».
Η παρέμβαση είναι, αναμφισβήτητα, αξιοσημείωτη, αν και θα περιμέναμε ένα ακόμη βήμα, όπως π.χ. η κατάθεση μιας προσφυγής στο ΣτΕ, την οποία θα στήριζε η συντριπτική πλειοψηφία του νομικού κόσμου και οπωσδήποτε θα δημιουργούσε προβλήματα στο σύστημα, καθώς η απόρριψή της από το ΣτΕ θα ήταν δύσκολη υπόθεση. Κάποια πράγματα σίγουρα θα άλλαζαν.