Η αντίστασή σας και η πίστη σας στην ελευθερία αποτελούν για όλον τον κόσμο ένα εξαιρετικό παράδειγμα αγώνα κατά του αυταρχισμού και της επεκτατικότητας. Η Ελλάδα, μαζί με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, εξέφρασε ανεπιφύλακτα την αλληλεγγύη της προς την Ουκρανία και στήριξε τον αγώνα σας να επιλέξετε το δικό σας πεπρωμένο εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Κατερίνα Σακελλαροπούλου
(Μήνυμα της προέδρου Σακελλαροπούλου στον πρόεδρο -λέμε τώρα- Ζελένσκι, επί τη επετείω της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, η οποία δεν ήταν και τόσο… ανεξαρτησία, αφού επρόκειτο για απόσχιση από μια ένωση κρατών, γεγονός που σημαίνει ότι αυτό που αποσχίστηκε ήταν ήδη κράτος και γι’ αυτό μπορούσε να αποσχιστεί. Με άλλα λόγια, η Ουκρανία κατέστη ανεξάρτητο κράτος -για πρώτη φορά στην ιστορία της- μετά τη Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Ως ανεξάρτητο κράτος συμμετέσχε ελεύθερα στην Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών – στην οποία αρνήθηκε να συμμετάσχει, για παράδειγμα, η Φινλανδία, χωρίς η μπολσεβίκικη ηγεσία να της αρνηθεί αυτό το δικαίωμα, μολονότι το Μεγάλο Δουκάτο της Φινλανδίας ήταν τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας των τσάρων. Η ΕΣΣΔ περιλάμβανε στο θεμελιώδες συντακτικό της πλαίσιο τη δυνατότητα εξόδου κάθε Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας από την Ενωση. Και βάσει αυτού του συντακτικού πλαισίου αποσχίστηκαν η Ουκρανία και άλλα ενωσιακά κράτη από την Ενωση του παλινορθωμένου καπιταλισμού στα τέλη τηςε δεκαετίας του ‘80 με αρχές δεκαετίας του ‘90. Επομένως, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ανεξαρτησία, αλλά για απόσχιση ή αποχώρηση ενός ήδη ανεξάρτητου κράτους από μια ένωση κρατών. Ακόμη και μια νομική μετριότητα όπως η Σακελλαροπούλου τα γνωρίζει αυτά, γιατί πρόκειται για πρόσφατα γεγονότα. Ομως, η νοοτροπία του αμερικανοτσολιά δεν επιτρέπει τίποτ’ άλλο πέραν του εκχυδαϊσμού του διεθνούς δικαίου και της αγοραίας αναθεώρησης της Ιστορίας)
