Aλλο ένα ρεσιτάλ μπουρδολογίας έδωσε ο γνωστός ακροδεξιός-τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανός υπουργός Εργασίας Aδωνις Γεωργιάδης, μιλώντας στο φόρουμ «Ελληνική Επιχειρηματικότητα 2.0+» με θέμα: «Το εργατικό δυναμικό και οι σύγχρονες ανάγκες απασχόλησης. Το νέο μοντέλο για την αγορά εργασίας και η επιρροή της τεχνολογικής προόδου».
Αφού είπε πως τον υποδέχτηκαν… θερμά οι συνταξιούχοι, όταν μπήκε σε διαδήλωσή τους για τις επικουρικές, όταν τους υποσχέθηκε ότι θα λυθεί ένα πρόβλημα εικοσαετίας, αφού επεσήμανε πως σαν χώρα δεν έχουμε… κουλτούρα αποταμίευσης (δεν είναι ότι δεν φτάνει ένας μισθός στους εργαζόμενους να περάσουν το μήνα, τα διάφορα pass και τα άλλα ψίχουλα που έδωσε η κυβέρνησή του είναι μια καλή αρχή για… αποταμίευση!), έφτασε και στις αλλαγές που πρόκειται να φέρει στο επίδομα ανεργίας, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Σκέφτομαι διάφορα σενάρια. Ακούω πολύ την κριτική που λένε πολλοί “μα γιατί τους δίνει επίδομα ανεργίας αφού τους δίνει επίδομα εργασίας”; Η κριτική αυτή δεν είναι ακριβώς ορθή. Πρώτα από όλα το επίδομα ανεργίας δεν είναι κάτι που το παρέχει η ΔΥΠΑ ή το κράτος. Έχει πληρώσει ο εργαζόμενος τις εισφορές του για να έχει επίδομα ανεργίας, δικά του λεφτά είναι, απλά εμείς τα διαχειριζόμαστε με όσο μεγαλύτερη ευθύνη μπορούμε. Οταν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τις ανακοινώσεις θα σας τις πω. Θέλω να το κάνω πιο ευέλικτο και πιο ελκυστικό».
Ο ακροδεξιός ακολουθεί τη δοκιμασμένη του τακτική (που θυμίζει λίγο την λογική του… χότζα). Αφού αναφερθεί στην ύπαρξη μιας πιο ακραίας άποψης, που μιλάει για ολοκληρωτική κατάργηση του επιδόματος ανεργίας, έρχεται μετά ο ίδιος και εμφανίζεται σαν υπερασπιστής του επιδόματος. Αρα οι εργαζόμενοι θα πρέπει να του χρωστάνε… μεγάλη ευγνωμοσύνη που το διατήρησε, παρ’ όλες τις αλλαγές που θα γίνουν.
Τι σημαίνει ωστόσο, ότι θα το κάνει πιο… ελκυστικό; Οτι θα ανυπομονούν και θα ανταγωνίζονται οι εργαζόμενοι για το ποιος θα απολυθεί πρώτος, ώστε να πάρει το… καινούργιο επίδομα ανεργίας; Αυτοί δεν είναι που αναφέρονται συνεχώς «στις παγίδες φτώχειας που μπορούν να δημιουργήσουν τα επιδόματα αυτά, αν δεν συνδυαστούν με κίνητρα επανένταξης στην αγορά εργασίας όσων τα λαμβάνουν»; (βλέπε δηλώσεις υφυπουργού Τσακλόγλου).
Μα γι’ αυτό ακριβώς ο Γεωργιάδης, δεν χρησιμοποίησε καθόλου τυχαία και τον όρο «ευέλικτο», αναφερόμενος στο καινούργιο επίδομα. Σύμφωνα με τα σενάρια που διαρρέουν, το επίδομα ανεργίας, θα είναι αυξημένο για τους πρώτους τρεις μήνες, στη συνέχεια θα πέφτει σταδιακά στα σημερινά επίπεδα. Από τη λήξη του πρώτου τριμήνου της υψηλότερης επιδότησης, θα υπάρχει υποχρέωση συμμετοχής του ανέργου στην κατάρτιση (δείτε εδώ και εδώ), κατά τη διάρκεια της οποίας το επίδομα θα μειώνεται ή και θα αναστέλλεται η χορήγησή του. Ταυτόχρονα, η συνέχιση της επιδότησης θα προϋποθέτει την «ενεργή αναζήτηση και εύρεση απασχόλησης σε θέσεις που θα προταθούν στον άνεργο, ανάλογα με τις δεξιότητές του».
Ακούγονται διάφορα ποσά για το ύψος του επιδόματος, ωστόσο θα τα δούμε συγκεκριμένα, όταν ανακοινωθούν επίσημα στις αρχές του χρόνου. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για το επίδομα ανεργίας έχουν σαν βάση τις προτάσεις που είχε κάνει επιτροπή Πισσαρίδη το 2020, σύμφωνα με τις οποίες «η διάρκεια του αυξημένου επιδόματος [πρέπει] να είναι στους έξι μήνες, αντί για δώδεκα μήνες που είναι τώρα, και να πληρώνεται υπό την προϋπόθεση ότι ο άνεργος αναζητά ενεργά εργασία ή συμμετέχει σε προγράμματα κατάρτισης».
Η συγκεκριμένη επιτροπή είχε προτείνει, μάλιστα, σχετικά με το ύψος του επιδόματος ανεργίας (που μην ξεχνάμε, το παίρνει μόνο το 20% των ανέργων), για κάποιον που πληρωνόταν με βασικό μισθό 650 ευρώ, από τα 400 ευρώ που ίσχυαν, να κατέβει στα 357, ενώ για κάποιον που έπαιρνε 700 ευρώ, να κατέβει στα 385»!
Στο σχετικό μας δημοσίευμα γράφαμε χαρακτηριστικά: «Είναι φανερό ότι με αυτήν την μείωση της χρονικής διάρκειας του επιδόματος ανεργίας θέλουν να εξοικονομήσουν και άλλα κονδύλια, για να επιδοτήσουν… ενεργά την καπιταλιστική εργοδοσία! Και αν κάποιος άνεργος αρνηθεί τη συγκεκριμένη επιδοτούμενη εργασία που θα του υποδείξουν θα χάσει και το επίδομα ανεργίας. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο υπάρχει και ο νόμος 1545/1985, ο οποίος ορίζει πως “ο άνεργος που δεν αποδέχεται να απασχοληθεί σε εργασία που του προσφέρεται στον ευρύτερο επαγγελματικό του κλάδο ή δεν δέχεται να παρακολουθήσει προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης του ΟΑΕΔ ή άλλων φορέων που συνεργάζονται με τον ΟΑΕΔ για την ταχύρρυθμη κατάρτιση του εργατικού δυναμικού χάνει την αξίωση για επιδότηση”».
Ακόμη, σημειώναμε πως «ποτέ μέχρι σήμερα οι αστικές κυβερνήσεις δεν σκέφτηκαν να ανεβάσουν το επίδομα ανεργίας στο ύψος του βασικού μισθού, ούτε αυτό να χορηγείται μέχρι τη στιγμή που ο άνεργος θα βρει κανονική δουλειά, όπως για παράδειγμα συνέβη μεταπολεμικά στις χώρες της βόρειας Ευρώπης, όταν, κάτω από την πίεση της ταξικής πάλης (και της ύπαρξης τα πρώτα χρόνια του σοσιαλιστικού “αντίπαλου δέους”) οικοδομούσαν το αστικό “κράτος πρόνοιας”. Αυτό θεωρείται πως είναι… παθητική αντιμετώπιση της ανεργίας».
Όσο για το περιβόητο «επίδομα εργασίας», που καθιέρωσε ο σούπερ – μεταρρυθμιστής Κ. Χατζηδάκης με το έκτρωμα «Δουλειές Ξανά», που στο άρθρο 25 προέβλεπε πως οι άνεργοι «θα συνεχίσουν να εισπράττουν το 50% του επιδόματος ανεργίας, αν βρουν δουλειά προτού λήξει η περίοδος καταβολής του», και θεσπίστηκε σαν ένα «κίνητρο» που τάχα θα… ενεργοποιήσει τους ανέργους ώστε να αναζητήσουν πιο γρήγορα δουλειά, λες και η ανεργία είναι ατομική τους ευθύνη, έχουμε τονίσει πως αποτελεί το «τυράκι», για τον άνεργο, ώστε να αναγκαστεί να δεχτεί οποιαδήποτε προσωρινή δουλειά, πέφτοντας έτσι στη «φάκα» της μερικής απασχόλησης, όταν αυτή εφαρμοστεί και στα επιδοτούμενα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας (αυτό προέβλεπε και η διάταξη Ρέππα του 2001), με τα οποία οι εργοδότες – καπιταλιστές σχεδόν δεν βάζουν δεκάρα από την τσέπη τους.
Με αυτόν τον τρόπο, ένα σημαντικό τμήμα από τα χρήματα που προορίζονται για τους ανέργους θα πηγαίνει στην τσέπη των εργοδοτών – καπιταλιστών και η κυβέρνηση θα καμαρώνει πως μειώνει τάχα την ανεργία. Γι’ αυτό και η καθιέρωση του «επιδόματος εργασίας», τον Απρίλη του 2022, ήταν ο προπομπός για τις αλλαγές που έρχονται στο ίδιο το επίδομα ανεργίας, που όντως θα γίνει πολύ πιο «ελκυστικό», αλλά για τους εργοδότες καπιταλιστές.