Τον Φλεβάρη του 2021, όταν η βορβορώδης υπόθεση Λιγνάδη, του παρακοιμώμενου της κυβέρνησης Μητσοτάκη, συγκλόνιζε το πανελλήνιο, δημοσιεύτηκε η ανοιχτή επιστολή 285 αποφοίτων του Αρσακείου Ψυχικού από το 1994 έως το 2018, προς την Φιλεκπαιδευτική Εταιρία.
Με την επιστολή αυτή οι υπογράφοντες δήλωναν ότι γνωρίζουν ή έχουν πληροφορίες για υποθέσεις λεκτικών, σεξουαλικών και ψυχολογικών προσβολών με θύματα μαθητές, από συγκεκριμένους καθηγητές και ότι παρακινήθηκαν για την ενέργειά τους αυτή από τις «πρόσφατες εξελίξεις» άσκησης ψυχολογικής και σεξουαλικής βίας σε βάρος ανηλίκων, φωτογραφίζοντας ξεκάθαρα τον Λιγνάδη, ο οποίος υπήρξε εξωτερικός συνεργάτης του Αρσακείου Ψυχικού: «Οι πρόσφατες εξελίξεις αναφορικά με τα περιστατικά ψυχικής και σεξουαλικής βίας σε βάρος ανηλίκων, με φερόμενο θύτη εξωτερικό συνεργάτη του Αρσακείου Ψυχικού, ενεργοποίησαν την ευαισθησία και την απωθημένη μνήμη μας».
Οι απόφοιτοι εξέφραζαν τη συμπαράστασή τους στα θύματα-μαθητές, κατήγγειλαν «κάθε αρμόδιο καθηγητή/τρια ή υπεύθυνο/η που συγκάλυψε γεγονότα και δεν προστάτευσε, με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του, τους μαθητές και τις μαθήτριες», εξέφρασαν την άποψη ότι «η διοίκηση θα έπρεπε να έχει το θάρρος να λογοδοτήσει για την πραγματοποίηση ορισμένων –όπως αποδεικνύεται– λανθασμένων επιλογών» και ζητούσαν «να διερευνηθούν τα γεγονότα και οι αποκαλύψεις της τρέχουσας περιόδου αλλά και η σύνδεσή τους με δικαστικές και αστυνομικές έρευνες του παρελθόντος με πρωτοβουλία και του σχολείου».
Το γεγονός έκανε αίσθηση, αλλά επί όσων ζητούσαν οι απόφοιτοι με την επιστολή τους δεν υπήρξε εξέλιξη ή τουλάχιστον δεν έγινε τίποτε γνωστό προς τα έξω.
Μάλιστα, ο πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας Μπαμπινιώτης, απαντώντας στην κριτική για τους διθυράμβους που εξέπεμπε για την πρόσληψη Λιγνάδη στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, είπε ότι «δεν είχε την παραμικρή υποψία τέλεσης αξιόποινων πράξεων εκ μέρους του συγκεκριμένου προσώπου», και δήλωσε «κατηγορηματικά και σε όλους τους τόνους ότι καθ΄ ον χρόνο συνεργάστηκε (ο Λιγνάδης) με το Αρσάκειο, ουδεμία καταγγελία περιήλθε σε γνώση μου έστω και προφορική».
Τη σιγή νεκροταφείου που ακολούθησε έσπασε η Τατιάνα Ζωγράφου νηπιαγωγός, συνθέτρια και -μέχρι πρότινος- δασκάλα μουσικής επί 25 έτη στο Αρσάκειο Νηπιαγωγείο Ψυχικού, η οποία τάχθηκε ανοιχτά και μέχρι τέλους στο πλευρό των πρώην μαθητών της, ζητώντας να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε τον Μάιο του 2021 στη Μαρία Κορόζη του culture365, δήλωσε ευθαρσώς και χωρίς περιστροφές τα εξής:
Δημοσιογράφος: Δεδομένου ότι είστε η πρώτη εκπαιδευτικός των Αρσάκειων σχολείων που πήρατε δημόσια θέση υπέρ των 286+ πρώην αποφοίτων σας σε σχέση όχι μόνο με τις καταγγελίες τους αλλά και γενικότερα έχοντας μια ενεργή στάση απέναντι στα τεκταινόμενα περί σεξουαλικής παρενόχλησης ανηλίκων στη χώρα μας, θα ήθελα να μας πείτε τις σκέψεις σας πάνω σε αυτό το ζήτημα αλλά και να μοιραστείτε μαζί μας τα πρώτα-πρώτα συναισθήματά σας και γενικότερα τις σκέψεις σας.
Τατιάνα Ζωγράφου: Το πρόβλημα είναι πώς φτάσαμε ως εδώ συνολικά σαν κοινωνία. Και σε αυτό πρέπει να δοθεί μια επαρκής απάντηση κάποια στιγμή. Εγώ τοποθετήθηκα «επί της αρχής». Δεν είμαι δικαστικός, νομικός ούτε εισαγγελέας. Αλλά 391+ (είναι πολύ μεγάλο νούμερο) απόφοιτοι έχουν καταγγείλει στην εισαγγελία κάτι από μέτρια σημαντικό ίσως, έως πολύ σημαντικό. Αυτά τα παιδιά υπήρξαν πρώην μαθητές και μαθήτριές μου, κι εγώ αποφάσισα ότι θα σταθώ πλάι τους ως το τέλος μέχρι να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση. Η ευθυκρισία αλλά και η συνείδησή μου, μου υπαγορεύει αυτή και μόνο αυτή την τοποθέτηση. Φυσικά είχε τεράστιο ψυχικό κόστος όλο αυτό για μένα. Για ένα μήνα κοιμόμουν με Lexotanil τα βράδια».
Η υπεύθυνη στάση της δεν πέρασε απαρατήρητη από τη διοίκηση του σχολείου και την Φιλεκπαιδευτική Εταιρία και ως φαίνεται είναι και ο λόγος που είδε την πόρτα εξόδου από το Αρσάκειο Ψυχικού, πριν από μερικές εβδομάδες.
Η ίδια έγραψε στο fb: «Δυστυχώς είναι αλήθεια η ΑΠΟΛΥΣΗ μου μετά από 25 χρόνια δημιουργικής και έντιμης εργασίας στο Αρσάκειο Νηπιαγωγείο Ψυχικού. […] Όλες και όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας. Τις πράξεις μας όμως δεν τις κρίνουν μόνο οι εργοδότες μας. […] Προφανώς είμαι βαθιά ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ. Όμως επαναλαμβάνω ΠΆΝΤΑ ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ, ΠΛΆΙ ΤΟΥΣ, ΠΟΤΕ ΑΠΈΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ… Αλλιώς δεν χωράμε στην Εκπαίδευση…».