Επίθεση στο σύνολο της εργατικής τάξης (και όχι μόνο στους εργάτες της ΔΕΗ) εξαπολύεται με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που τέθηκε την Πέμπτη σε «διαβούλευση». Σε όσους τρίβουν χαιρέκακα τα χέρια τους, επειδή «θα μπει χέρι στα ρετιρέ», ταιριάζει το «κούνια που σας κούναγε». Οι μισθοί και οι καλύτερες εργασιακές σχέσεις που είχαν κερδίσει οι εργάτες της ΔΕΗ, με σκληρούς αγώνες δεκαετιών, που αξιοποίησαν τη «δύναμη πυρός» που διαθέτει ο συγκεκριμένος κλάδος, αποτελούσαν πάντοτε ένα μέτρο σύγκρισης για ολόκληρη την εργατική τάξη. Οταν χτυπιούνται τα λεγόμενα «ρετιρέ», δηλαδή οι εργάτες με τους καλύτερους μισθούς και τις καλύτερες εργασιακές σχέσεις, θα χτυπηθούν και τα «υπόγεια». Γιατί πάντοτε επιχειρείται μια συνολική μετατόπιση προς τα κάτω και όχι «κλείσιμο της ψαλίδας».
Θυμηθείτε τι έλεγαν όταν ξεκίνησαν τα Μνημόνια. Οτι αφορούν μόνο το δημόσιο τομέα. Αφού χτυπήθηκαν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, ήρθε η ώρα και των εργαζόμενων στον ιδιωτικό. Οτι αφορούν μόνο τους υψηλοσυνταξιούχους. Στη συνέχεια χτυπήθηκαν όλοι οι συνταξιούχοι, ακόμα και αυτοί με τις συντάξεις πείνας. Οταν χτυπιούνται μισθοί και εργασιακές σχέσεις στη ΔΕΗ, σημαίνει ότι θα έχουμε παγίωση των πιο αντεργατικών εργασιακών σχέσεων. Τι αύξηση να ζητήσει ο εργάτης των 650 ευρώ (μεικτά), όταν τα ίδια (άντε λίγο παραπάνω) θα παίρνει ο εργάτης της ΔΕΗ;
Ο νεοφιλελεύθερος Χατζηδάκης δεν έκρυψε ότι πρότυπό του είναι αυτό που έγινε στον ΟΤΕ πριν από κάμποσα χρόνια. Τότε που η συνδικαλιστική γραφειοκρατία συμφώνησε την περιβόητη «εθελούσια έξοδο» (με αποζημιώσεις που φαίνονταν παχυλές) και άδειασε τον ΟΤΕ από κόσμο, για ν' αρχίσουν οι προσλήψεις με νέο καθεστώς και μισθούς πείνας. Για να έρθει η «Ντόιτσε Τέλεκομ» και να πάρει αυτή την τεράστια επιχείρηση «μπιρ παρά» και με προσωπικό με μισθούς πείνας και εργασιακές σχέσεις εντατικοποίησης και υπερεκμετάλλευσης.
Τώρα καθαρίζουν το έδαφος για να πουλήσουν πρώτα τον ΔΕΔΔΗΕ (το δίκτυο διανομής, το κομβικότερο περιουσιακό στοιχείο της ΔΕΗ) και μετά να φέρουν τον «στρατηγικό επενδυτή» στην ίδια τη ΔΕΗ. Χωρίς τους μισθούς και τις εργασιακές σχέσεις που έχουν κατακτήσει οι εργάτες, με νέο προσωπικό με εξευτελιστικές αμοιβές και χωρίς προστασία από απόλυση.
Το σχέδιο Χατζηδάκη είναι απλό. Θα προσπαθήσει να διώ-ξει έναν αριθμό από τους ήδη εργαζόμενους με «εθελούσια έξοδο». Εναν άλλο αριθμό θα τον μετατάξει υποχρεωτικά στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, όχι με το μισθό που έπαιρνε στη ΔΕΗ, αλλά με το μισθό που θα ισχύει για τη νέα του θέση. Θα κρατήσει, φυσικά, τεχνίτες στα κρίσιμα πόστα, προκειμένου αυτοί να εκπαιδεύσουν τους νέους, για τους οποίους -όπως ρητά αναφέρει το νομοσχέδιο- δε θα ισχύει ούτε η ισχύουσα στην επιχείρηση Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ούτε ο Κανονισμός Κατάστασης Προσωπικού ΔΕΗ, ούτε «οποιαδήποτε άλλη επιχειρησιακή συμφωνία, ρύθμιση ή συνήθεια, ιδίως ως προς τις αποδοχές των νεοπροσλαμβανόμενων, τις άδειες, τις κάθε είδους προσαυξήσεις των αποδοχών, τα επιδόματα και λοιπές παροχές, καθώς και τους όρους και τη διαδικασία των απολύσεων»!
Η ΔΕΗ λειτουργεί σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, λέει προκλητικά ο Χατζηδάκης. Τόσο… ανταγωνιστικό, που πουλάει ρεύμα σε ιδιώτες παρόχους κάτω από την τιμή κόστους, ενώ διαθέτει το δίκτυο διανομής και τους μηχανισμούς καταμέτρησης της κατανάλωσης, αποκατάστασης βλαβών κτλ. σε εξευτελιστικές τιμές. Οι περισσότεροι από τους ιδιώτες παρόχους είναι καθαροί αεριτζήδες (δεν έχουν παραγωγή ούτε μια κιλοβατώρα), ενώ και εκείνοι που έχουν κάποια παραγωγή, δε φτάνουν ούτε στο νυχάκι του παραγωγικού όγκου της ΔΕΗ. Αυτοί τρώνε το φιλέτο χωρίς κόπο και χωρίς ρίσκο και στη ΔΕΗ αφήνουν τον κατιμά, τον οποίο θέλουν να φορτώσουν στις πλάτες των εργατών της.
Εξίσου προκλητική είναι η διάταξη του νομοσχέδιου που προβλέπει ότι για τα στελέχη της ΔΕΗ δε θα ισχύει η διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 28 του Ν. 4354/2015, που προβλέπει ανώτατο όριο αμοιβών ίσο με τις αποδοχές γενικού γραμματέα Υπουργείου. Οι μισθοί των εργατών στα τάρταρα, οι μισθοί των στελεχών στα ύψη, είναι το δόγμα Χατζηδάκη-Μητσοτάκη. Γι' αυτό και δεν πρέπει να τους περάσει.
