Η τρικομματική αστική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ δεν έχει το «θεό» της. Δεν πέρασαν τέσσερις μήνες από τότε που η κυβέρνηση Παπαδήμου πετσόκοψε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και τις καταθέσεις των δημοσίων οργανισμών στην ΤτΕ, μέσω του περιβόητου κουρέματος των κρατικών ομολόγων (στο όνομα της διάσωσης δήθεν της ελληνικής οικονομίας και της μείωσης του δημοσίου χρέους), και η νέα συγκυβέρνηση προχωρά σε κούρεμα του αποθεματικού του ΑΚΑΓΕ (Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών), στο όνομα, αυτή τη φορά, της παράτασης του Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι».
Με το κούρεμα των κρατικών ομολόγων τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν 14 δισ. ευρώ, ενώ πριν και μετά το κούρεμα υπήρξε ένα μπαράζ μειώσεων των συντάξεων. Στις 14.6.2012 η συγκυβέρνηση εξέδωσε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την παράταση του Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», ενθυμούμενη ότι στο νόμο 4024/2011 (παρ. 9 του άρθρου 2) προβλέπεται η χρηματοδότηση του προγράμματος αυτού από το ΑΚΑΓΕ (μπορούν να μεταφέρονται σ’ αυτό 35 εκατ. ευρώ το χρόνο).
Με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου προβλεπόταν ότι η χρηματοδότηση της «Βοήθειας στο σπίτι» από το ΑΚΑΓΕ θα ήταν για τρεις μήνες, συνολικού ύψους 10 εκατ. ευρώ. Με την κύρωση της ΠΝΠ, όμως, στις 10 Οκτώβρη του 2012, το τρίμηνο έγινε εξάμηνο και η συνολική χρηματοδότηση θα ανέλθει σε 20 εκατ. ευρώ. Κατά τη γνώμη μας, η χρηματοδότηση του συγκεκριμένου προγράμματος από το ΑΚΑΓΕ θα συνεχιστεί και το 2013 γιατί:
Πρώτο, η πρόβλεψη ότι το Πρόγραμμα δύναται με απόφαση του υπουργείου Εσωτερικών να χρηματοδοτείται από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από την 1/1/2013 δεν είναι δεσμευτική. Δεύτερο, μια τέτοια απόπειρα θα προκαλέσει τη σφοδρή και δικαιολογημένη αντίδραση των αυτοδιοικητικών παραγόντων, γατί οι ΚΑΠ είναι ήδη πετσοκομμένοι. Τρίτο, με το νόμο 4024/2011 προβλέπεται μόνιμη ετήσια χρηματοδότηση του προγράμματος αυτού, ύψους 35 εκατ. ευρώ. Η τελευταία πρόβλεψη αναιρέθηκε με μεταγενέστερη απόφαση και έγινε 20 εκατ. ευρώ το εξάμηνο ή 40 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, για μια φορά ακόμη, ότι οι αστικές κυβερνήσεις, εκτός των άλλων επιθέσεων στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα της εργατικής τάξης και όλων των εργαζόμενων, αρπάζουν με το έτσι θέλω τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων για να ασκούν κρατική κοινωνική πολιτική. Η εργατική τάξη, ως παραγωγός της απλήρωτης υπεραξίας που καρπώνεται δωρεάν η αστική τάξη, πρέπει να διεκδικεί στα πλαίσια του καπιταλισμού πλήρη ασφάλιση και πλήρη χρηματοδότησή της μόνο από τους καπιταλιστές και το αστικό κράτος.
