Ο,τι και να έλεγε ο Ν. Κακλαμάνης ενάντια στους απεργούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είχε καμιά ιδιαίτερη πέραση. Είναι γνωστά ο «βίος» και η πολιτεία του. Γι’ αυτό και επιστρατεύτηκε ο Π. Φασούλας. Μπορεί η αίγλη που είχε παλιά ως αθλητής να μην έχει πλέον πέραση, όμως είναι Πασόκος κι αυτό μετράει. Ο Φασούλας, λοιπόν, βγήκε στην τηλεοπτική πιάτσα με λόγο και προτάσεις πιο ακραία απ’ αυτά του Κακλαμάνη. Δεν περιορίστηκε μόνο στη συκοφάντηση των απεργών, με τα γνωστά επιχειρήματα περί δυσανάλογων μορφών πάλης και ομηρείας του κοινωνικού συνόλου, αλλά βρήκε την ευκαιρία να ζητήσει από την κυβέρνηση «να θέσει τέρμα στο απαράδεκτο μονοπώλιο που υπάρχει στο χώρο της καθαριότητας».
Ζήτησε δηλαδή την καθολική ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας. Το δικαίωμα των Δήμων να την αναθέτουν σε ιδιωτικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα κάνουν τη δουλειά με άθλια αμειβόμενους, μερικά απασχολούμενους και ανασφάλιστους εργαζόμενους, αλλοδαπούς κυρίως.
Δεν μας εξέπληξε καθόλου η στάση του. «Τσάτσος» της κεφαλαιοκρατίας είναι. Ομως, το γεγονός ότι αυτός, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και πρώην βουλευτής του, ανέλαβε να διεκπεραιώσει αυτό το έργο, προσφέροντας αφειδώς τη βοήθειά του στην κυβέρνηση, χωρίς να υπάρξει ο πραγματικός κριτικός λόγος από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποτελεί και ένα μέτρο αξιολόγησης για τα όσα περί αλλαγής, ανανέωσης κ.λπ. λέγονταν την ίδια ώρα στο εν εξελίξει συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.
