Στις 16 Μάη στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου – Νέα δίκη για την υπόθεση της καθαρίστριας από το Βόλο

Οι αρεοπαγίτες του Ζ' Ποινικού Τμήματος δεν είχαν τελικά το θάρρος να υιοθετήσουν την πρόταση της αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ολγας Σμυρλή, που πρότεινε την άμεση αθώωση της καθαρίστριας από το Βόλο,  αλλά αποφάσισαν να παραπέμψουν την υπόθεση στην Ολομέλεια του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, η οποία θα συνεδριάσει στις 16 του Μάη.
 
Στις 6 Φλεβάρη που έγινε η συνεδρίαση του Ζ' Ποινικού Τμήματος, η αντεισαγγελέας Σμυρλή, σε μια εκτενή και εμπεριστατωμένη αγόρευση, υιοθέτησε τον πυρήνα της επιχειρηματολογίας της υπεράσπισης (Θόδωρος Θεοδωρόπουλος) και ζήτησε να γίνει δεκτή η αναίρεση, γιατί η απόφαση δεν είναι αιτιολογημένη. Εκανε, όμως, και ένα βήμα παραπέρα. Εισηγήθηκε στο δικαστήριο τη μη επιστροφή της υπόθεσης για νέα δίκη από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λάρισας, αλλά την αθώωσή της, σύμφωνα με το άρθρο 518 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
 
Πράγματι, η συγκεκριμένη διάταξη προβλέπει ότι αν ασκηθεί αναίρεση επειδή έχει γίνει εσφαλμένη εφαρμογή ή ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διάταξης, ο Αρειος Πάγος δεν παραπέμπει την υπόθεση αλλά εφαρμόζει τη σωστή ποινική διάταξη και, αν δεν υπάρχει αξιόποινη πράξη, κηρύσσει αθώο τον κατηγορούμενο.
 
Εν προκειμένω, με την καταδίκη σε δεκαετή κάθειρξη της καθαρίστριας, έχουμε τον ορισμό της εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Η πλαστογραφία έγινε άπαξ, το 1996, και έχει παραγραφεί. Απάτη -και μάλιστα κατ' εξακολούθηση, σε συνδυασμό με τις διατάξεις περί καταχραστών του Δημοσίου- δεν υπάρχει, δεδομένου ότι η γυναίκα εργαζόταν κανονικά, δεν εισέπραττε μισθούς χωρίς να εργάζεται. Ούτε η προσφερόμενη εργασία της καθαρίστριας υπολειπόταν από την εργασία που θα προσέφερε αν είχε τελειώσει την ΣΤ' Δημοτικού και όχι την Ε'. Δε χρειάζονται γραμματικές γνώσεις για τη δουλειά της καθαρίστριας. Επομένως, δεν έχει προκληθεί καμιά ζημιά στο Δημόσιο. Δεν υπάρχει αδίκημα και επομένως ο Αρειος Πάγος πρέπει να κηρύξει αθώα την καθαρίστρια και να μην παραπέμψει την υπόθεση στο Πενταμελές για νέα δίκη.
 
Για να φτάσει σ' αυτή την πρόταση η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου δε χρειάστηκε να κάνει νομικούς ή λογικούς ακροβατισμούς. Πήρε τα πραγματικά περιστατικά (αυτά που δεν τα αμφισβήτησε κανένας) και τα υπήγαγε στους σωστούς νομικούς κανόνες. Γιατί άραγε δεν έκαναν το ίδιο τα δυο Εφετεία Κακουργημάτων (Τριμελές και Πενταμελές), που καταδίκασαν την εργάτρια σε εξοντωτικές ποινές (10 χρόνια κάθειρξη η ποινή στο δεύτερο βαθμό);
 
Γι' αυτό μιλάμε για ταξικό μίσος. Το οποίο θα είχε στείλει την καθαρίστρια οριστικά στη φυλακή, καταστρέφοντάς της τη ζωή, αν δεν είχε πλημμυρίσει η Ελλάδα από ένα τεράστιο κύμα αγανάκτησης και κατακραυγής για την αδικία.
 
Παρά την πρόταση της εισαγγελέα, όμως, το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου επέλεξε να μη βάλει οριστικά τέρμα  στην περιπέτεια αυτής της εργάτριας, αλλά παρέτεινε την αγωνία της, παραπέμποντας την υπόθεση στην Ολομέλεια. Η επιχειρηματολογία της απόφασης (ΑΠ Ζ' Ποινικό Τμήμα 466/2019) είναι ότι έχουν εκδοθεί αντιφατικές αποφάσεις από τα Ποινικά Τμήματα του Αρείου Πάγου ως προς το αν το αδίκημα της απάτης, με τη χρήση πλαστού τίτλου σπουδών, διαπράττεται άπαξ, με τη χρήση του πλαστού τίτλου, ή αν διαπράττεται κατ' εξακολούθηση, δηλαδή κάθε φορά που αυτός ο υπάλληλος εισπράττει το μισθό του. Κι ακόμα, ότι ανακύπτει το ζήτημα αν υπάρχει ζημία του Δημοσίου (που αποτελεί προϋπόθεση για τη στοιχειοθέτηση της απάτης), όταν αυτός που χρησιμοποίησε πλαστό τίτλο σπουδών προσέφερε πραγματικά τις υπηρεσίες του και είχε τα απαιτούμενα ουσιαστικά προσόντα για να προσφέρει αυτές τις υπηρεσίες, ή αν η ζημία του Δημοσίου ισοσταθμίζεται πλήρως από την εργασία που του παρέσχε ο εργαζόμενος.
 
«Και τα δύο ως άνω νομικά ζητήματα», αναφέρει η απόφαση, «ενόψει του ότι απασχολούν τα ποινικά Δικαστήρια της χώρας πολλές παρόμοιες περιπτώσεις προσλήψεως σε θέσεις εργασίας στο Δημόσιο ή σε ΝΠΔΔ με τη χρήση πλαστού τίτλου σπουδών, κατά την ομόφωνη γνώμη του παρόντος Τμήματος, είναι εξαιρετικής σημασίας και παρουσιάζουν γενικότερο ενδιαφέρον» και γι' αυτό «πρέπει να παραπεμφθούν στην Πλήρη Ολομέλεια».
 
Ελπίζουμε η γενίκευση (η οποία έδωσε και τη νομική βάση για να καταδικαστεί δυο φορές η καθαρίστρια από Εφετεία Κακουργημάτων) να μη βάλει μια εργάτρια στην ίδια μοίρα με κάποιον που καταθέτει πλαστούς επιστημονικούς τίτλους και οδηγήσει έτσι στην απόρριψη της αναίρεσης. Η αντεισαγγελέας Σμυρλή παρουσίασε μια καθαρή νομική βάση για να υπαχθούν σ' αυτή τα πραγματικά περιστατικά που αφορούν τη συγκεκριμένη περίπτωση (χωρίς ανατριχιαστικές γενικεύσεις), η οποία πρέπει να γίνει δεκτή από την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.