Ενας περιεκτικός ναζιστικός πόλεμος εξόντωσης, που περιλαμβάνει κάθε μορφή γενοκτονίας, ασκείται από τις σιωνιστικές συμμορίες που αυτοαποκαλούνται στρατός, με πλήρη αμερικανική κάλυψη και εταιρική σχέση και κατακριτέα επίσημη σιωπή. Το τελευταίο στιλέτο με το οποίο θα μαχαιρωθεί η Γάζα στην πλάτη είναι ο θάνατος από πείνα, δεν λέω πείνα, λέω θάνατος από πείνα. Τα παιδιά της Γάζας κλαίνε από τον πόνο των άδειων στομαχιών τους. Τα μάτια τους θέτουν ερωτήματα σε όλο τον κόσμο.
Από το 1948 μέχρι σήμερα, η συσσώρευση της αδικίας, της καταπίεσης και της σιωνιστικής επιθετικότητας κατά του παλαιστινιακού λαού μας έχει συσσωρεύσει οργή στις ψυχές μας και την επιμονή να συνεχίσουμε σε αυτό το μονοπάτι, στο δρόμο της σταθερότητας και της αντίστασης μέχρι την απελευθέρωση. Το τέλος της κατοχής είναι ο μόνος τρόπος για να απαλλαγούμε από όλα αυτά.
Ιζάτ Αλ-Ρισκ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Χαμάς, 22.2.2024
Πριν από μια εβδομάδα, το in.gr του Συγκροτήματος Μαρινάκη δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: «Η “τρομοκρατία της πείνας” – Η θαμμένη σαδιστική έκθεση του υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ». Σε όσους παρακολουθούμε χρόνια τώρα το Παλαιστινιακό αυτά είναι γνωστά. Τέτοια δημοσιεύματα έχουν τη χρησιμότητα ότι μαθαίνει περισσότερος κόσμος την αλήθεια για τη γενοκτονική πολιτική της σιωνιστικής οντότητας έναντι του παλαιστινιακού λαού και ιδιαίτερα ενάντια στους Παλαιστίνιους της Γάζας, που εδώ και χρόνια έχουν σηκώσει μαζικό αντάρτικο.
Η πείνα είναι το έσχατο όπλο των σιωναζιστών, ιδιαίτερα ενάντια στους περίπου 700.000 Παλαιστίνιους που δεν εγκατέλειψαν το βορρά της Λωρίδας. Για να περάσουν φορτηγά με βοήθεια από το πέρασμα της Ράφα, δεν αρκεί η έγκριση των Αιγύπτιων. Πρέπει να εγκρίνει και ο σιωναζιστικός στρατός, αλλιώς απειλεί ότι θα βομβαρδίσει τα φορτηγά. Για να φτάσουν λίγα φορτηγά στο βορρά, πρέπει να περάσουν από μπλόκα του σιωναζιστικού στρατού. Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ (UNRWA) δίνουν αγώνα για να περάσουν λίγα φορτηγά με αλεύρι και ρύζι, όμως κι αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Δεν είναι λίγες φορές που ο σιωναζιστικός στρατός πυροβολεί άμαχους Παλαιστίνιους που πηγαίνουν στα σημεία διανομής βοήθειας από τον ΟΗΕ. Βίντεο έχουν καταγράψει τέτοιες φρικαλεότητες.
Εδώ ένα βίντεο από τις βορειοδυτικές περιοχές. Ανοιξαν πυρ πάνω σε άμαχους που γύριζαν από διανομή τροφίμων, στοχεύοντας ακόμα και παιδιά!
Κι εδώ ένα βίντεο από τα δυτικά της πόλης της Γάζας, όπου βομβάρδισαν αμάχουε που περίμεναν να φτάσει κάποιο φορτηγό με αλεύρι.
Κι εδώ άλλο ένα βίντεο από το βορρά. Οι Παλαιστίνιοι αψηφούν τα πυρά που ακούγονται γύρω τους για να πάρουν ένα σακί αλεύρι για τις πολυμελείς οικογένειές τους.
Συλλαμβάνουν ανθρώπους και διασκεδάζουν βασανίζοντάς τους. Δεν χρειάζεται να καταλάβουμε τα λόγια, το πρόσωπο του παλαιστίνιου εφήβου Ραμαντάν Σαμλίχ, που αφηγείται τις λεπτομέρειες των βασανιστηρίων που υπέστη, φέρει πάνω του τα σημάδια της σιωναζιστικής κτηνωδίας.
Κυνηγούν με ιδιαίτερη εμμονή τους δημοσιογράφους που καταγράφουν τα εγκλήματά τους. Σειρά να στοχοποιηθούν είχαν οι δημοσιογράφοι Χασάν Χαμάντ, Χοσάμ Σάμπατ και Μάλακ Αμπού Χουσεΐν. Αυτή τη φορά τη γλίτωσαν. Την επόμενη;
Οικογένειες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις νοτιοανατολικές γειτονιές της πόλης της Γάζας μετά από βομβαρδισμούς που έκαναν σιωναζιστικά αεροσκάφη, για να στηρίξουν τα τανκ και τις ειδικές δυνάμεις που τα βρήκαν ζόρικα. Τα προαύλια του Ιατρικού Συγκροτήματος Αλ-Σίφα και οι γύρω δρόμοι άρχισαν να γεμίζουν και πάλι από εκτοπισμένους.
Το φρόνημα των Παλαιστίνιων δεν κάμπτεται, όμως. Μικροί και μεγάλοι φροντίζουν να το διακηρύξουν μπροστά στις δημοσιογραφικές κάμερες ή σε αυτοσχέδια βίντεο που γυρίζουν μόνοι τους και τα κυκλοφορούν στα σόσιαλ μίντια.
«Θα επιστρέψουμε στη Μπέιτ Χανούν και θα μείνουμε στα ερείπια των σπιτιών μας», δηλώνει η περήφανη γιαγιά με την αντάρτισσα ψυχή. Καμαρώστε την:
«Δεν θα φύγουμε από τη Ράφα. Κι αν εξαπολύσουν επίθεση, θα παραμείνουμε μια αιώνια μνήμη της Ιστορίας», λέει ένα παιδί, εκτοπισμένο από το βορρά στη Ράφα, στο νότια άκρο της Λωρίδας της Γάζας. Θαυμάστε την ωριμότητα με την οποία μιλάει (το βίντεο έχει αγγλικούς υπότιτλους):
Αυτά τα μικρούλια δεν μπορούν να αρθρώσουν λόγο. Μόλις όμως βλέπουν την κάμερα σηκώνουν τα χέρια τους στο σήμα της νίκης, απηχώντας το γενικό πνεύμα.
Τα κοριτσάκια απαγγέλλουν ποιήματα και στέλνουν μήνυμα στο όνομα όλων των παιδιών της Γάζας: Σε κάθε μισητό σιωνιστή που ισχυρίζεται ότι έχει δικαίωμα στην Παλαιστίνη. Η Παλαιστίνη ήταν, είναι και θα παραμείνει η πατρίδα μας για πάντα και δεν πρόκειται να δεχτούμε τη βεβήλωση των ιερών μας:
Και ο σεβάσμιος σεΐχης κουβαλάει το πλημμυρισμένο στο αίμα νεκρό σώμα του μικρούλη γιου του Αδάμ και δίνει θάρρος στους συμπατριώτες του: Ο στρατός κατοχής σκότωσε ακόμα τον γιο μου Αλί, τη μητέρα μου και δώδεκα μέλη της οικογένειάς μου. Είναι μάρτυρες ενώπιον του θεού.
Στη βόρεια πόλη Σεΐχ Ζαϊέντ, δεκάδες παιδιά πήραν άδεια μαγειρικά σκεύη, έγραψαν πλακάτ και διαδήλωσαν ενάντια στην κατοχική πολιτική της λιμοκτονίας, απαιτώντας την είσοδο βοήθειας. Υπόμνηση στον εκτός Παλαιστίνης κόσμο, σε όλους μας, ότι πρέπει να ντρεπόμαστε γι’ αυτό το έγκλημα που διαπράττεται μπροστά στα μάτια μας.