Tα βασικά σημεία της ομιλίας του εκπροσώπου των Ταξιαρχιών Αλ-Κασάμ, Αμπού Ομπάιντα.
Πηγή: Επίσημος Ιστότοπος Κινήματος Χαμάς
Ω λαέ των μαρτύρων, εργοστάσιο ανδρείας και ηρωισμού, ω μουτζαχεντίν και μαχητές της αντίστασης του λαού μας και του έθνους μας, ω μάζες του αραβικού και ισλαμικού έθνους και ελεύθεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, ειρήνη, έλεος και ευλογίες του θεού σε σας.
Με κάθε ένδειξη υπερηφάνειας, αξιοπρέπειας και τιμή, και αφού ολοκληρώθηκαν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες της μάχης και του πεδίου, και μετά από κάθε σχετική επαλήθευση και προετοιμασία, οι Ταξιαρχίες του Μάρτυρα Ιζελντίν Αλ-Κασάμ ανακοινώνουν στον μεγάλο λαό μας, στο έθνος μας και σε όλους τους υποστηρικτές της ελευθερίας και της αντίστασης παγκοσμίως, τον μαρτυρικό θάνατο μιας ομάδας μεγάλων μουτζαχεντίν και ηρωικών ηγετών του Γενικού Στρατιωτικού Συμβουλίου των Ταξιαρχιών Αλ-Κασάμ:
- Ο μεγάλος μάρτυρας του έθνους, διοικητής Μοχάμεντ Αλ-Ντάιφ (Αμπού Χάλεντ), αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ταξιαρχιών Αλ-Κασάμ.
- Ο μεγάλος διοικητής μάρτυρας Μαρουάν Ίσα (Αμπού Αλ-Μπαρά), αναπληρωτής αρχηγός του Επιτελείου των Ταξιαρχιών Αλ-Κασάμ.
- Ο διοικητής μουτζαχεντίν μάρτυρας Γκάζι Αμπού Ταμάα (Αμπού Μούσα), επικεφαλής του τμήματος όπλων και μαχητικών υπηρεσιών.
- Ο ηρωικός διοικητής μουτζαχεντίν Ράεντ Θάμπιτ (Αμπού Μοχάμεντ), επικεφαλής του τμήματος ανθρώπινου δυναμικού.
- Ο ηρωικός διοικητής μουτζαχεντίν Ράφι Σαλάμα (Αμπού Μοχάμεντ), επικεφαλής της Ταξιαρχίας Χαν Γιούνις.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου ανακοινώσαμε επίσης τον μαρτυρικό θάνατο των διοικητών:
- Αχμαντ Αλ-Γκαντούρ (Αμπού Ανάς), επικεφαλής της Βόρειας Ταξιαρχίας.
- Αϊμάν Νούφελ (Αμπού Άχμαντ), επικεφαλής της Κεντρικής Ταξιαρχίας.
Ολοι αυτοί οι σπουδαίοι άντρες έπεσαν μάρτυρες προχωρώντας μπροστά, χωρίς να υποχωρήσουν, κατά τη διάρκεια της μάχης “Καταιγίδα του Αλ-Άκσα”, σε θέσεις τιμής, ηρωισμού και θυσίας — είτε στα επιχειρησιακά κέντρα διοίκησης, είτε σε άμεση μάχη με τις δυνάμεις του εχθρού στο πεδίο, είτε κατά την επιθεώρηση των μουτζαχεντίν και την οργάνωση της μάχης και τη διαχείριση του πολέμου.
Οι ηρωικοί μας διοικητές μαρτύρησαν επιτυγχάνοντας τον ύψιστο στόχο τους — τη μαρτυρία για χάρη του θεού. Ήταν η μεγαλύτερη επιθυμία τους, η ευλογημένη κατάληξη μιας ζωής γεμάτης αγώνα για την ελευθερία τους, για τα ιερά τους και για τη γη τους.
Εδωσαν τη ζωή τους για να υπογράψουν με το αγνό τους αίμα την ειλικρίνεια της πίστης και της θυσίας τους, διακηρύσσοντας ότι το αίμα τους δεν ήταν πιο πολύτιμο από το αίμα οποιουδήποτε παιδιού της Παλαιστίνης σε αυτή τη γη. Ηταν αληθινοί στην υπόσχεσή τους προς τον θεό και ο θεός ήταν αληθινός μαζί τους.
Σκοτώθηκαν στον αγώνα τους στην πιο σπουδαία μάχη που γνώρισε ο λαός μας στην ιστορία του, για την πιο ιερή υπόθεση πάνω στη γη, από τα πιο ποταπά και μισητά πλάσματα του θεού. Και νίκησαν, όταν ενέπνευσαν εκατομμύρια από το λαό και το έθνος μας να κρατήσουν το λάβαρο της αντίστασης μαζί τους και μετά από αυτούς.
Οι μάρτυρές μας νίκησαν όταν παρέδωσαν τη σκυτάλη σε γενναίους και ανυποχώρητους ηγέτες — τους συντρόφους τους στον αγώνα, που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ήττα.
Αυτοί οι ηρωικοί μουτζαχεντίν και διοικητές έφυγαν από τη ζωή αφού έζησαν μια σπουδαία πορεία αγώνα, συμμετείχαν σε ηρωικές μάχες, προκάλεσαν βαριές απώλειες στον εχθρό μας και έβαλαν τα θεμέλια για την ήττα και την πτώση του.
Αυτή είναι η τύχη που αξίζει στον ηγέτη μας, Μοχάμεντ Αλ-Ντέιφ (Αμπού Χάλεντ), που εξουθένωσε τον εχθρό για περισσότερα από 30 χρόνια. Πώς, λοιπόν, μπορεί το όνομα του Μοχάμεντ Αλ-Ντέιφ να καταγραφεί στην ιστορία χωρίς τον τίτλο του μάρτυρα και το παράσημο της θυσίας στον δρόμο του θεού;
Πώς θα μπορούσε ο Μαρουάν Ίσα, ο νους και το αδιάσειστο θεμέλιο των Ταξιαρχιών Αλ-Κασάμ, να πεθάνει στο κρεβάτι; Και πώς θα μπορούσε ο Αμπού Μούσα, ο σοφός των μουτζαχεντίν, και ο Ράεντ Θάμπιτ, το αγέρωχο βουνό, να μην προσφέρουν τις ζωές τους για το Αλ-Ακσα;
Πώς θα μπορούσαν οι ηρωικοί διοικητές των ταξιαρχιών μας — Αχμαντ Αλ-Γκαντούρ, Αϊμάν Νούφελ και Ράφι Σαλάμα — να μην ηγηθούν των χιλιάδων μουτζαχεντίν μαρτύρων, των γιων και αδελφών τους, και να μην προσφέρουν το αίμα τους, αφού πρώτα φύτεψαν το δηλητηριώδες στιλέτο στην καρδιά του εχθρού κατά τον Κατακλυσμό του Αλ-Άκσα; Τι ένδοξη μοίρα!
Μακάριοι να είστε, ω ηρωικοί μας διοικητές! Μακάριες οι οικογένειές σας, τα παιδιά σας και ο λαός που σας γέννησε, σας αγκάλιασε και σας περιέβαλε με αγάπη στη ζωή σας. Θα συνεχίσει να πορεύεται στον ευλογημένο δρόμο σας μετά την αποχώρησή σας, έως ότου πραγματοποιήσει τα ιδανικά για τα οποία αγωνιστήκατε και θυσιαστήκατε. Ευλογημένα νέα για εσάς, ηγέτες μας, και για όλους τους μάρτυρες του λαού μας. Ο θεός δεν θα αφήσει τις πράξεις σας να πάνε χαμένες.
Η θυσία των μεγάλων ηγετών μας, παρόλο τον μεγάλο πόνο που νιώθουμε για την απώλειά τους, δεν έχει και δεν θα αποδυναμώσει τις δυνάμεις των Ταξιαρχιών μας και της Αντίστασής μας, θεού θέλοντος. Αυτό το ζήτημα έχει λυθεί και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό.
Μετά τη θυσία του κάθε ηγέτη μας κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, το ηθικό των μαχητών μας μόνο αυξήθηκε. Οι μάχες έγιναν πιο σφοδρές και έντονες, οι μαχητές μας επέδειξαν περισσότερη γενναιότητα, και η αποφασιστικότητά τους να πολεμήσουν αυξήθηκε με έναν πρωτόγνωρο τρόπο, κάτι που παρακολούθησε όλος ο κόσμος. Παραμένουν πιστοί στην υπόσχεση και τον όρκο τους.
Αυτό είναι κάτι που δεν καταλαβαίνει ο αλαζόνας εχθρός, γιατί εμείς πολεμάμε με τη βοήθεια του Θεού για μια δίκαιη υπόθεση. Ο ηγέτης αντικαθίσταται από πολλούς ηγέτε και ο μάρτυρας αντικαθίσταται από χιλιάδες μάρτυρες. Και με τη βοήθεια του θεού, το σύστημα των Ταξιαρχιών Αλ-Κασάμ δεν υπήρξε ποτέ χωρίς ηγεσία, ούτε για μια στιγμή κατά τη διάρκεια της μάχης του Κατακλυσμού του Αλ-Άκσα, κάτι που αποδεικνύεται από τα γεγονότα στο πεδίο μέχρι και τις τελευταίες στιγμές της αντιπαράθεσης και της μάχης.
Κάθε νέο για τη θυσία ενός από τους ηγέτες μας στη μάχη είχε αντίκτυπο στους μαχητές μας, διαφορετικό από ό,τι ήθελε ο εχθρός. Οι μαχητές το θεωρούσαν ως σημάδι καλής τύχης και νίκης, ως μια θετική και εμπνευσμένη πρότυπη θυσία. Αυτό είναι το μυστικό της δύναμής μας και του κινητήριου δυναμικού των μαχητών μας.
Χαιρετισμούς στην ψυχή του μεγάλου ηγέτη μας, του θρύλου του αγώνα και της ιστορίας της Αντίστασης, Μοχάμεντ Ντέιφ και στους αδελφούς του, τους μαχητές μάρτυρες. Χαιρετισμούς σε μια μεγάλη ομάδα από ηγέτες και μαχητές μας, των οποίων τα ονόματα δεν μπορούν να αναφερθούν τώρα, αλλά είναι γνωστοί στο θεό και οι οικογένειές τους και ο λαός τους είδαν από πρώτο χέρι το μεγαλείο τους, την επίδραση του αγώνα τους, την αλήθειά τους και τις μοναδικές τους ηρωικές πράξεις.
Υποσχόμαστε ότι το καθαρό αίμα τους και οι ευλογημένες θυσίες τους θα αποτελέσουν την καταδίκη για τον κατακτητή, μέχρι να φύγει από τη γη και τα ιερά μας. Και ζητούμε από τον θεό βοήθεια και καθοδήγηση για τους ηγέτες της πορείας των μαχητών που κρατούν τη σημαία και δεν την έχουν αλλάξει. Αυτός είναι ο αγώνας μας, η νίκη ή η θυσία.
ΥΓ. 1994: Ο νεαρός Μοχάμεντ Αλ-Ντέιφ ανακοινώνει τη σύλληψη ισραηλινού στρατιώτη και απαιτεί την απελευθέρωση του σεΐχη Αχμαντ Γιασίν. Από τα ελάχιστα ντοκουμέντα που υπάρχουν για την πολυκύμαντη δράση του «Επισκέπτη» επί τρεις δεκαετίες. Δικαίως οι Γαζάουΐ τον αποκαλούσαν «σκιά».