Οι φιλότιμες προσπάθειες των νατοϊκών αξιωματούχων να προβάλλουν μια υποτιθέμενη αλλαγή στη στάση των εταίρων στη διήμερη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, που πραγματοποιήθηκε στις 28 και 29 Νοεμβρίου στη Ρίγα της Λετονίας, δεν μπορούν να αποκρύψουν το κλίμα που επικράτησε και τις πραγματικές προθέσεις των κρατών μελών, οι οποίες αποτυπώθηκαν άλλωστε καθαρά στις δεσμεύσεις που ανέλαβαν.
Το κεντρικό θέμα της συνόδου ήταν η κατάσταση στο Αφγανιστάν και η ενίσχυση των νατοϊκών δυνάμεων για να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη αντίσταση των Ταλιμπάν. Στόχος του Λευκού Οίκου ήταν να πιέσει τους απρόθυμους μέχρι τώρα συμμάχους να χαλαρώσουν τους περιορισμούς που κρατούν τις δυνάμεις τους σε σχετικά ήσυχες περιοχές και να στείλουν στρατιωτικές δυνάμεις στα πολεμικά μέτωπα του νοτιοανατολικού Αφγανιστάν, όπου όλο το βάρος των επιχειρήσεων μέχρι τώρα πέφτει στους ώμους των αμερικάνικων, των βρετανικών, των καναδικών και των ολλανδικών δυνάμεων.
Τελικά, μόνο μερικές από τις μικρότερες χώρες, όπως η Ρουμανία, η Σλοβενία και το Λουξεμβούργο, συμφώνησαν να χαλαρώσουν τους περιορισμούς στην ανάπτυξη των στρατευμάτων τους. Η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία, οι οποίες μέχρι τώρα αρνούνταν να στείλουν στρατεύματα στα προπύργια των Ταλιμπάν, δεν υπέκυψαν στις πιέσεις των Αμερικάνων και παρέμειναν ουσιαστικά αμετακίνητες στη θέση τους. Υποσχέθηκαν να στείλουν στρατεύματα έξω από τις περιοχές ευθύνης τους μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ενώ η Ισπανία ήταν ακόμη πιο επιφυλακτική και προσφέρθηκε να στείλει μόνο ελικόπτερα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης για τη διάσωση τραυματιών. Μεταφράζοντας σε αριθμούς τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι χώρες μέλη, η νατοϊκή στρατιωτική ηγεσία υπολογίζει τώρα σε 20.000 περίπου τις μάχιμες δυνάμεις που μπορεί να ρίξει στις επιχειρήσεις κατά των Ταλιμπάν σε σύνολο 32.000 νατοϊκών δυνάμεων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο Αφγανιστάν.
Η επιφυλακτικότητα και η απροθυμία πολλών νατοϊκών χωρών να ενισχύσουν τη στρατιωτική τους παρουσία στο Αφγανιστάν και να αναπτύξουν τα στρατεύματά τους στις θερμές εμπόλεμες ζώνες σχετίζονται αναμφίβολα με την αυξανόμενη αντίσταση των Ταλιμπάν και τη διαφαινόμενη αποτυχία των νατοϊκών δυνάμεων να την καταστείλουν.